strong lǎo jūn dào jiào yuán liú strong
老君道教源流

què shuō lǎo jūn zhě, tài shàng lǎo jūn yě. zì hùn tún kāi pì, lěi shì huà shēn ér lái, yǒu dàn shēng zhī sì, dài shāng tāng zhōu shí, fēn shén huà qì, shǐ jì tāi yú miào wáng nǚ bā shí yī suì, jì wǔ dīng gēng chén èr yuè shí wǔ rì chǒu shí, jiàng dàn yú chǔ zhī kǔ xiàn lài xiāng qū rén lǐ, cóng mǔ zuǒ yè chū, shēng yú lǐ shù xià, zhǐ shù yuē: cǐ wú xìng yě. shēng shí bái shǒu, miàn huáng bái sè, é yǒu cān tiān wén lǐ, rì yuè jiǎo xuán, zhǎng ěr duǎn mù, bí chún gǔ shuāng zhù, ěr yǒu sān lòu, měi zī xū, guǎng é shū chǐ, fāng kǒu, zú tà dì zhī, shǒu bà tiān gān, xìng lǐ míng ěr, zì bó yáng, hào yuē lǎo zi, yòu hào yuē lǎo dān .
卻說老君者，太上老君也。自混飩開闢，累世化身而來，有誕生之四，迨商湯、周時，分神化氣，始寄胎於妙王女八十一歲，暨武丁庚辰二月十五日丑時，降誕於楚之苦縣賴鄉曲仁里，從母左腋出，生於李樹下，指樹曰：「此吾姓也」。生時白首，面黃白色，額有參天紋理，日月角懸，長耳短目，鼻純骨雙柱，耳有三漏，美髭鬚，廣額疏齒，方口，足踏地支，手把天干，姓李名耳，字伯陽，號曰老子，又號曰老聃 。

zhōu wén wáng wèi xī bó, zhào wèi shǒu cáng shǐ. wǔ wáng shí, shǐ wèi zhù xià shǐ. chéng wáng shí, réng wèi zhù xià shǐ, áo yóu xī jí tiān zhú děng zhū guó. kāng wáng shí, hái guī yú zhōu, hòu fù áo yóu kāi huà xī yù. nǎi yǐ zhōu wáng sān shí sān nián, jià qīng niú chē, chū hán gǔ guān. shǒu guān lìng yǐn xǐ zhī zhī, qiú dé zhēn dào.
周文王為西伯，召為守藏史。武王時，使為柱下史。成王時，仍為柱下史，遨遊西極天竺等諸國。康王時，還歸於周，後復遨遊開化西域。乃以周王三十三年，駕青牛車，出函谷關。守關令尹喜知之，求得真道。

yǐn xǐ, zì gōng wén, tiān shuǐ rén, chū mǔ dāng rèn shēn, mèng tiān shàng jiàng chì wén shàng shēn. fù xǐ. shēng shí, dàn jiàn jiā zhōng lù dì zì shēng lián huā biàn mǎn. jí zhǎng, yǎn yǒu bái jīng, ān xíng, zhǎng xū chuí jiān xià xiōng táng, shì yǒu tiān shén zhī mào. shǎo hǎo xué, shàn tiān wén. zhōu kāng wáng shí wèi dài fū, yǎng guān gān xiàng, jiàn dōng fāng yǒu zǐ qì xiāng lián, zhī yǒu shèng rén dāng dù guān ér xī, nǎi qiú wèi hán gǔ guān lìng. yù duì guān lì sūn jǐng yuē: ruò yǒu xíng róng shū sú, chē fú yú dāng guò guān suǒ yù yì cháng, dāng wù sè jī zhī.
尹喜，字公文，天水人，初母當妊娠，夢天上降赤紋上身。父喜。生時，但見家中陸地自生蓮花遍滿。及長，眼有白精，安形，長須垂肩下胸膛，似有天神之貌。少好學，善天文。周康王時為大夫，仰觀乾象，見東方有紫氣相連，知有聖人當度關而西，乃求為函谷關令。預對關吏孫景曰：「若有形容殊俗，車服輿當過關所遇異常，當物色跡之。」

zhōu wáng sān shí sān nián, qī yuè shí èr jiǎ zǐ, lǎo jūn guǒ chéng bái yú, jià qīng niú, xú jiǎ wèi yù, yù dù guān. guān lì rù bái xǐ. xǐ yuē: jīn wǒ dé jiàn shèng rén yǐ! jí cháo fú chū yíng, guì fú kòu tóu. yāo zhī yuē: yuàn qǐng liú shén jià.
周王三十三年，七月十二甲子，老君果乘白輿，駕青牛，徐甲為御，欲度關。關吏入白喜。喜曰：「今我得見聖人矣！」即朝服出迎，跪伏叩頭。邀之曰：「願請留神駕。」

lǎo jūn xiè yuē: wú pín jiàn lǎo zhuō, jū zhù guān dōng, jīn wǎng guān xī, zàn wǎng qǔ xīn, jūn hé gù jiàn liú? qiě gào bié.
老君謝曰：「吾貧賤老拙，居住關東，今往關西，暫往取薪，君何故見留？且告別。」

xǐ fù qǐ shǒu yuē: dà shèng qǐ shì qǔ xīn rén? zhī shèng rén dāng lái xī yóu, sī mù yǒu rì, yuàn shǎo qì shén jià.
喜復稽首曰：「大聖豈是取薪人？知聖人當來西遊，思慕有日，願少憩神駕。」

lǎo jūn yuē: jiān guān dào lù, wén yǒu gǔ xiān shēng, shàn rén wú wèi, yǒng yǒu mián mián, shì yǐ shēn jiù dào. jīng lì guān, zi hé gù liú yé?
老君曰：「間關道路，聞有古先生，善人無為，永有綿綿，是以身就道。經歷關，子何故留耶？」

xǐ yòu yuē: jīn guān dà shèng, shén zī jiǒng jué, nǎi tiān shàng zhī zhì zūn, biān lì hé zú guà chǐ? yuàn bù jiàn qì, shǎo chuí āi mǐn.
喜又曰：「今觀大聖，神姿迥絕，乃天上之至尊，邊吏何足掛齒？願不見棄，少垂哀憫。」

lǎo jūn yuē: zi hé suǒ jiàn ér zhī?
老君曰：「子何所見而知？」

xǐ yuē: qù dōng shí yuè, tiān shèng xīng xī xíng guò áng, zì jīn yuè shuò róng fēng sān zhì, dōng fāng zhēn qì, fú shǐ lóng shé ér xī jí, cǐ dà shèng rén zhī zhēng, gù zhī bì yǒu shèng rén dù guān.
喜曰：「去冬十月，天聖星西行過昂，自今月朔融風三至，東方真氣，伏始龍蛇而西及，此大聖人之徵，故知必有聖人度關。」

lǎo jūn yí rán xiào yuē: shàn zāi! zi jì zhī wú, wú yì yǐ zhī zi yǐ. zi yǒu shén tōng zhī jiàn, dāng de dù shì yě.
老君怡然笑曰：「善哉！子既知吾，吾亦已知子矣。子有神通之見，當得度世也。」

xǐ zài bài yuē: gǎn wèn dà shèng xìng zì, kě dé wén hū?
喜再拜曰：「敢問大聖姓字，可得聞乎？」

lǎo jūn yuē: wú xìng zì miǎo miǎo, cóng jié zhì cǐ, fēi kě jǐn shuō. jīn xìng lǐ, zì bó yáng.
老君曰：「吾姓字渺渺，從劫至此，非可盡說。今姓李，字伯陽。」

xǐ yú shì jiù guān shě, shè zuò gōng yǎng, xíng dì zǐ lǐ. lǎo jūn nǎi wèi xǐ liú guān xià bǎi yú rì, jǐn chuán yǐ què wài xiū zhēn zhī fǎ.
喜於是就官舍，設座供養，行弟子禮。老君乃為喜留關下百餘日，盡傳以卻外修真之法。

shí lǎo jūn zhī yù zhě xú jiǎ, shǎo qīng yú lǎo jūn yuē yuē: yuàn yán qián zhì guān shí, dāng dé qī bǎi sān shí wàn qián. jiǎ jiàn lǎo jūn yán, dào yuǎn pò, jí qiú suǒ qián, lǎo jūn wèi yuē: wú wǎng ér qǔ zhū guó yuǎn, dāng yǐ huáng jīn wèi zhí shǎng nǐ. jiǎ rú yuē.
時老君之御者徐甲，少傾於老君約曰：「願言錢至關時，當得七百三十萬錢。」甲見老君言，道遠迫，亟求索錢，老君謂曰：「吾往而取諸國遠，當以黃金為值賞你。」甲如約。

jí zhì guān, fàn qīng niú yú yě. lǎo jūn yù shì zhī, nǎi yǐ jí xiáng cǎo huà wèi yī měi nǚ, xíng zhì mù niú zhī suǒ, yù xíng yǐ yán xì jiǎ. jiǎ huò zhī, yù liú, suì fù qián yuē. nǎi yì guān lìng, sòng lǎo jūn, suǒ yōng qián, lǎo jūn wèi jiǎ yuē: rǔ suí wǒ èr bǎi yú nián, rǔ jiǔ yīng sǐ, wú yǐ tài xuán shēng fú yǔ rǔ, suǒ yǐ dé shēng zhì jīn rì. rǔ hé bù niàn cǐ, ér nǎi sòng wú? yán qì, fú zì jiǎ kǒu zhōng fēi chū, dān zhuàn rú xīn. jiǎ jí chéng yī tuán bái gǔ.
及至關，飯青牛於野。老君欲試之，乃以吉祥草化為一美女，行至牧牛之所，欲行以言戲甲。甲惑之，欲留，遂負前約。乃詣關令，訟老君，索佣錢，老君謂甲曰：「汝隨我二百餘年，汝久應死，吾以太玄生符與汝，所以得生至今日。汝何不念此，而乃訟吾？」言訖，符自甲口中飛出，丹篆如新。甲即成一團白骨。

xǐ nǎi wèi jiǎ kòu tóu, qǐng shè qí zuì, yǐ qiú gēng shēng, lǎo jūn fù yǐ tài xuán shēng fú tóu zhī, jiǎ jí lì shēng. xǐ nǎi yǐ qián cháng jiǎ ér lǐ qiǎn zhī.
喜乃為甲叩頭，請赦其罪，以求更生，老君復以太玄生符投之，甲即立生。喜乃以錢償甲而禮遣之。

yī rì, lǎo jūn wèi xǐ yuē: wú xī gào nǐ gǔ xiān shēng zhě, jí wú zhī shēn, cháng huà hū zhú qián, jīn jiāng suì yǒu hái hū? wú, wú yú jīn yóu yǐ!
一日，老君謂喜曰：「吾昔告你古先生者，即吾之身，嘗化乎竺乾，今將遂有還乎？無，吾於今游矣！」

xǐ kòu tóu qǐng shì xíng.
喜叩頭請侍行。

lǎo jūn yuē: wú yóu hū tiān dì zhī biǎo, yóu hū míng míng zhī jiān, sì wéi bā jí, shàng xià wú jì. nǐ yù suí wú, yān kě dé hū?
老君曰：「吾游乎天地之表，游乎冥冥之間，四維八極，上下無際。你欲隨吾，焉可得乎？」

xǐ yuē: rù huǒ fù tāng, xià dì shàng tiān, huī shēn méi mìng, yuàn suí dà xiān.
喜曰：「入火赴湯，下地上天，灰身沒命，願隨大仙。」

lǎo jūn yuē: rǔ nán, dāng xiāng hé dào fǎ dāng chéng, suī rán shòu dào rì qiǎn, wèi néng tōng shén, ān dé biàn huà suí wú zhī shēn? rǔ dāng qīng xiū cǐ dào, rì jiǔ zì rán jí kě chéng dào, xíng huà zhū guó yǐ.
老君曰：「汝難，當相合道法當成，雖然受道日淺，未能通神，安得變化隨吾之身？汝當清修此道，日久自然即可成道，行化諸國矣。」

yú shì fù yǐ dào dé wǔ dīng yán shòu zhī, qī yǐ qiān rì zhī wài, kě xún wú yú shǔ, qīng yáng zhī sì yě. yán qì, sǒng shēn kōng zhōng, zuò yún huá zhī shàng, miàn fàng wǔ míng, shēn xiàn jīn guāng, dòng rán shí fāng, rǎn rǎn dān kōng guāng zhú, guǎn shě wǔ sè yún xiàn, liáng jiǔ nǎi méi. xǐ mù duàn yún xiāo, tì wèi zuǎn liàn. qí rì jiāng hé fàn zhǎng, shān chuān zhèn dòng, yǒu wǔ sè guāng shè tiān, tài wēi biàn jí sì fāng. xǐ suì jiāng lǎo jūn suǒ shuō lǐ guó xiū shēn zhī fǎ, qù shē miè yù zhī yán, xù ér biān zhī, wèi sān shí liù zhāng, míng yuē xī shēng jīng. xǐ nǎi píng jué rén shì, sān nián zhī nèi, xiū liàn dān gǒng, fán suǒ shòu shū, xī zhēn qí miào. nǎi zì zhe shū jiǔ piān, hào guān yǐn zi. zhì èr shí wǔ nián, wǎng xī shǔ, xún qīng yáng zhī sì.
於是復以道德五丁言授之，期以千日之外，可尋吾於蜀，青羊之肆也。言訖，聳身空中，坐雲華之上，面放五明，身現金光，洞然十方，冉冉丹空光燭，館舍五色雲現，良久乃沒。喜目斷雲霄，涕位纂戀。其日江河泛漲，山川震動，有五色光射天，太微遍及四方。喜遂將老君所說理國修身之法，去奢滅欲之言，敘而編之，為三十六章，名曰《西升經》。喜乃屏絕人事，三年之內，修煉丹汞，凡所授書，悉臻其妙。乃自著書九篇，號《關尹子》。至二十五年，往西蜀，尋青羊之肆。

lǎo jūn yǐ jiǎ yín bù shēng tiān, zhì yǐ mǎo suì fù cóng tài wēi gōng fēn shēn, jiàng shēng shǔ guó dà guān lǐ shì zhī jiā. yǐ xiān chì qīng lóng huà shēng wèi yáng, sè rú qīng jīn, cháng zài tīng shēng yīng ér zhī cè, ài wán wú shù. hū yī rì shī yáng, tóng zǐ xún mì dé yú shì sì. xǐ zhì, biàn wèn jū rén, wú qīng yáng sì zhě. hū jiàn tóng zǐ qiān yáng, yīn zì jiě yuē: jì yǒu qīng yáng, fù zài shì sì, shèng shī suǒ yuē qí zài cǐ yé? yīn wèn: cǐ shuí jiā yáng? qiān yù hé wǎng?
老君以甲寅部升天，至乙卯歲復從太微宮分身，降生蜀國大官李氏之家。已先敕青龍化生為羊，色如青金，常在聽生嬰兒之側，愛玩無數。忽一日失羊，童子尋覓得於市肆。喜至，遍問居人，無青羊肆者。忽見童子牽羊，因自解曰：「既有青羊，復在市肆，聖師所約其在此耶？」因問：「此誰家羊？牽欲何往？」

tóng zǐ dá yuē: wǒ jiā dà rén shēng yī zi, ài wán cǐ yáng. shī qù liǎng rì, ér tí bù zhǐ. jīn yǐ fù dé yù huí jiā.
童子答曰：「我家大人生一子，愛玩此羊。失去兩日，兒啼不止。今已復得欲回家。」

xǐ jí zhǔ yuē: yuàn wèi gào dà rén zhī zǐ yún, yǐn xǐ zhì yǐ!
喜即囑曰：「願為告大人之子云，尹喜至矣！」

tóng zǐ rú qí yán, rù gào ér. ér jí zhèn yī ér qǐ yuē: lìng xǐ qián lái.
童子如其言，入告兒。兒即振衣而起曰：「令喜前來。」

xǐ rù qí jiā, tíng yǔ hū rán gāo dà, yǒng chū yī lián huā zhī zuò, jiàn huà shù zhàng bái jīn zhī shēn, guāng míng rú rì, dǐng shàng huí guāng, jiàn qī yào zhī guān, yī chén jīng zhī fú, pī jiǔ sè lí luó zhī pèi, zuò yú lián huā zhī shàng. jǔ jiā jiàn zhī jù jīng guài. ér yuē: wú lǎo jūn yě. tài wēi shì zhái, zhēn yī wèi shēn, tài hé jiàng jīng, yào pò wèi rén, zhǔ kè xiāng yīn, hé nǎi guài yě.
喜入其家，庭宇忽然高大，湧出一蓮花之座，見化數丈白金之身，光明如日，頂上回光，建七曜之冠，衣晨精之服，披九色離羅之帔，坐於蓮花之上。舉家見之俱驚怪。兒曰：「吾老君也。太微是宅，真一為身，太和降精，曜魄為人，主客相因，何乃怪也。」

xǐ xīn xǐ wú liàng, qǐ shǒu yán yuē: bù yì jīn rì fù fèng tiān yán.
喜欣喜無量，稽首言曰：「不意今日復奉天顏。」

lǎo jūn yuē: wú xiàng liú zi zhě, yǐ zi xiū shì wèi jiǔ, shēn rǎn ēn ài, chū shòu jīng jué, wèi kè chéng gōng, shì yǐ dài zi yú cǐ. jīn zi bǎo xíng liàn qì, yǐ zào zhēn miào, xīn jié zǐ luò, miàn yǒu shén guāng jīn míng biǎo yú xuán pǔ, yù zhá xì yú zǐ fáng qì cān tài jí, jiě xíng hé zhēn yǐ.
老君曰：「吾向留子者，以子修世未久，深染恩愛，初受經訣，未克成功，是以待子於此。今子保形鍊氣，已造真妙，心結紫絡，面有神光；金名表於玄圃，玉札繫於紫房；氣參太極，解形合真矣。」

jí mìng zhào sān jiè zhòng zhēn, zhū tiān dì jūn, shí fāng shén wáng, jì zhū xiān zhòng. qǐng kè jìng kōng ér zhì, gè zhí xiāng huā, qǐ shǒu tīng mìng. lǎo jūn chì wǔ lǎo shàng shì, sì jí jiān zhēn, shòu xǐ yù cè quán wén, hào wén shǐ xiān shēng, wèi wèi wú shàng zhēn rén, jū èr shí sì tiān zhèng zhī shàng tǒng lǐng bā wàn xiān zhēn, fēi téng xū kōng, cān shì lóng jià. qí jiā zhǎng yòu èr shí yú kǒu, jí shí bá kōng shēng tiān.
即命召三界眾真，諸天帝君，十方神王，洎諸仙眾。頃刻淨空而至，各執香花，稽首聽命。老君敕五老上市，四極監真，授喜玉冊全文，號文始先生，位為無上真人，居二十四天正之上；統領八萬仙真，飛騰虛空，參侍龍駕。其家長幼二十餘口，即時拔空升天。

zhì jìng wáng shí liù nián, kǒng zǐ wèn dào yú lǎo dān. lǎo zǐ yuē: liáng jiǎ shēn cáng ruò xū, shèng dé róng mào ruò yú.
至敬王十六年，孔子問道於老聃。老子曰：「良賈深藏若虛，盛德容貌若愚。」

kǒng zǐ tuì ér tàn yuē: niǎo wú zhī qí néng fēi, yú wú zhī qí néng yóu, lóng xìng fēng yún zhī zhōng, wú bù zhī qí shàng xià. lǎo zi qí lóng hū?
孔子退而嘆曰：「鳥吾知其能飛，魚吾知其能游，龍興風雲之中，吾不知其上下。老子其龍乎？」

liè wáng sān nián guò qín, qín xiàn gōng wèn yǐ lì shù. suì chū sàn guān. nǎn wáng jiǔ nián, fù chū sàn guān, fēi shēng kūn lún. qín shí jiàng shǎn hé zhī bīn, hào hé shàng gōng, shòu dào yú ān qī shēng. hàn wén dì shí, hào guǎng chéng zi. wén dì hǎo lǎo jūn zhī zhǐ, qiǎn shǐ zhào wèn zhī, gōng yuē: dào zūn dé guì, fēi kě yáo wèn. dì jí mìng jià yì zhī. dì yuē: pǔ tiān zhī xià, mò fēi wáng tǔ lǜ tǔ zhī bīn, mò fēi wáng chén. tiān xià yǒu sì dà, wáng jū yī yě. zi suī yǒu dào, yì zhèn mín yě. bù néng qū, hé nǎi gāo hū, zhèn néng shǐ rén pín jiàn fù guì, zi zhī zhī hū? gōng nǎi fù zhǎng rǎn rǎn zài xū kōng zhōng, rú yún zhī jià, qù dì bǎi yú chǐ ér zhǐ yú xuán xū. liáng jiǔ, fǔ ér dá yuē: jīn shàng bù zài tiān, zhōng bù lèi rén, xià bù jū dì, hé mín zhī yǒu? bì xià yān néng lìng fù guì pín jiàn hū? dì nǎi wù, zhī shì shén rén, xià niǎn qǐ shǒu xiè lǐ. shòu dì dào dé jīng.
烈王三年過秦，秦獻公問以歷數。遂出散關。赧王九年，復出散關，飛升崑崙。秦時降陝河之濱，號河上公，授道於安期生。漢文帝時，號廣成子。文帝好老君之旨，遣使詔問之，公曰：「道尊德貴，非可遙問。」帝即命駕詣之。帝曰：「普天之下，莫非王土；率土之濱，莫非王臣。天下有四大，王居一也。子雖有道，亦朕民也。不能屈，何乃高乎，朕能使人貧賤富貴，子知之乎？」公乃附掌冉冉在虛空中，如雲之駕，去地百餘尺而止於玄虛。良久，俯而答曰：「今上不在天，中不類人，下不居地，何民之有？陛下焉能令富貴貧賤乎？」帝乃悟，知是神人，下輦稽首謝禮。授帝《道德經》。

chéng dì shí, jiàng qū yáng quán, shòu yú jí tiān xià zhēn lù. zhāng dì shí, shòu yú jí yī bǎi bā shí bā jiè. ān dì shí jiàng, shòu liú shè zuì fú xīn kē. shùn dì shí jiàng, shòu tiān shī sān dòng jīng lù. huán dì shí, jiàng tiān tāi, shòu wàn nián xiān shàng qīng dà bǎo bā dòng zhū jīng. míng dì shí, jiàng sōng shān, shòu tiān shī guān zhù zhī xīn kē děng jīng. táng gāo zǔ shí, jiàng yáng jiǎo shān, yǔ yán shàn xíng, táng gōng shòu mìng fú. xuán zōng tiān bǎo chū, jiàng dān fèng mén, dì qīn xiǎng zhī xìng qìng gōng, shàng yòu jiàng yǔ tián tóng xiù, yǐ hán gǔ suǒ cáng jīn jiǎ xiāng chuán. yòu jiàng yǔ wáng yuán zhēn miào zhēn fú. sòng zhèng hé èr nián, jiàng huá yáng dòng tiān, shòu liáng xiān shēng jiā jù tiān tóng hù mìng jīng. gài wú shì bù chū, xiān chén jié ér dài huà, hòu wú jí ér cháng cún yǐn xiǎn mò cè, biàn huà wú qióng, pǔ dù tiān rén, bù kě jù shù.
成帝時，降曲陽泉，授于吉《天下真錄》。章帝時，授于吉一百八十八戒。安帝時降，授劉赦「罪福新科」。順帝時降，授天師《三洞經錄》。桓帝時，降天台，授萬年先《上清大寶》八洞諸經。明帝時，降嵩山，授天師冠注之《新科》等經。唐高祖時，降羊角山，語言善行，唐公授命符。玄宗天寶初，降丹鳳門，帝親享之興慶宮，上又降語田同秀，以函谷所藏金甲相傳。又降語王元真妙真符。宋政和二年，降華陽洞天，授梁先生《加句天童護命經》。蓋無世不出，先塵劫而待化，後無極而常存；隱顯莫測，變化無窮，普度天人，不可具述。

shǐ yún: lǎo zi xī shēng zhī shí, wǔ sè guāng guàn zǐ wēi. zhāo wáng lìng tài shǐ zhàn zhī yún: dāng yǒu shèng rén xī qù, qiān nián zhī wài, shēng jiào fǎn běi, cǐ xī huà zhī zhào yě. zì zhāo wáng jiǎ yín zhì hàn yǒng píng, lèi qiān nián, wèi xù bó wù zhì yún. táng gāo zǔ wǔ dé èr nián, pǔ zhōu rén gào shàn xíng yú yáng jiǎo shān, jiàn bái yī fù lǎo hū shàn xíng yuē: wèi wǒ gào táng tiān zǐ yán, wèi lǎo jūn jí qí zǔ yě. gāo zǔ yīn lì miào, gāo zōng zhuī zūn yuán xuán huáng dì míng huáng wèi zhù dào dé zhēn jīng.
史云：老子西升之時，五色光貫紫微。昭王令太史占之云：「當有聖人西去，千年之外，聲教返北，此西化之兆也。」自昭王甲寅至漢永平，累千年，為續博物志雲。唐高祖武德二年，普州人告善行於羊角山，見白衣父老呼善行曰：「為我告唐 天子言，為老君即其祖也。」高祖因立廟，高宗追尊元玄皇帝；明皇為注《道德真經》。

***

wǎn qiū xiān shēng zhě, fú zhì mìng wán dé dào. zhì yīn tāng zhī mò shì, yǐ qiān yú suì. yǐ fāng chuán dì jiāng ruò chūn fú zhī, zhì bǎi nián, shì zhī rú yī shí suì tóng yú. péng zǔ shī zhī, shòu qí fāng sān shǒu. cǐ lǎo jūn wǎn qiū zhī chū chù, kāi yǐn dào jiào zhī yuán liú yě.
宛邱先生者，服制命丸得道。至殷湯之末世，已千餘歲。以方傳弟姜若春服之，至百年，視之如一十歲童於。彭祖師之，受其方三首。此老君、宛邱之出處，開引道教之源流也。