strong zhāng guǒ qí lǘ yīng zhào strong
張果騎驢應召

zhāng guǒ zhě, hùn dùn yǐ lái bái biān fú yě. qí shòu tiān dì zhī qì, dé rì yuè zhī jīng, lì suì jiǔ yuǎn, huà ér wèi rén. hòu yǐn yú héng zhōu zhōng tiáo shān, dé shòu wǎn qiū tiě guǎi zhū xiān lùn dào shuō fǎ, wǎng lái fén jìn jiān, zhǎng shēng bù lǎo, fù lǎo yún: zì wèi ér tóng shí jiàn zhī, yǐ yán shù bǎi yú suì. cháng chéng yī bái lǘ, měi dào qí zhī, rì xíng shù bǎi lǐ, xiū xī zhī shí, suī zhé dié zhī, qí hòu rú zhǐ, cáng yú xiāng jīn zhōng. yù qí, zé yǐ shuǐ xùn zhī, fù chéng wèi lǘ, dào qí yú qí shàng, bēn yuè ér qù.
張果者，混沌以來白蝙蝠也。其受天地之氣，得日月之精，歷歲久遠，化而為人。後隱於恆州中條山，得受宛丘、鐵拐諸仙論道說法，往來汾晉間，長生不老，父老云：「自為兒童時見之，已言數百餘歲。」常乘一白驢，每倒騎之，日行數百里，休息之時，雖摺疊之，其厚如紙，藏於箱巾中。欲騎，則以水噀之，復成為驢，倒騎於其上，奔躍而去。

táng tài zōng gāo zōng zhēng zhī jiē bù qǐ wǔ hòu zhào zhī, nǎi chū shān, yáng sǐ yú dù nǚ miào qián. shí fāng yán rè, xū yú chòu làn shēng chóng, yú shì shí rén fāng xìn qí sǐ. hòu yǒu rén yú shān zhōng fù jiàn zhī.
唐太宗、高宗征之皆不起；武后召之，乃出山，佯死於妒女廟前。時方炎熱，須臾臭爛生蟲，於是時人方信其死。後有人於山中復見之。

kāi yuán èr shí sān nián, míng huáng zhào tōng shì shè rén péi wù, chí zhào yú héng zhōu yíng zhī, guǒ duì wù qì jué ér sǐ. wù nǎi fén xiāng xuān tiān zǐ qiú yíng zhī yì, é ér jiàn sū, wù bù gǎn bī, chí hái jīng zhōng zòu qí shì. míng huáng fù mìng zhòng shū shè rén xú yù tōng shì shè rén lú zhòng xuán, qí chì shū yíng guǒ. guǒ jiàn qí yì chéng, jìng dào dōng jīng. mìng yíng zhī yú jí xián yuàn ān zhì, bèi jiā jìng lǐ, gōng qīng jiē wǎng bài yè. dì wèn shén xiān zhī shì, guǒ bù dá, dàn xī qì zhì lèi rì bù shí.
開元二十三年，明皇詔通事舍人裴晤，馳詔於恆州迎之，果對晤氣絕而死。晤乃焚香宣天子求迎之意，俄而漸蘇，晤不敢逼，馳還京中奏其事。明皇復命中書舍人徐喻、通事舍人盧重玄，齊敕書迎果。果見其意誠，竟到東京。命迎之於集賢院安置，備加敬禮，公卿皆往拜謁。帝問神仙之事，果不答，但息氣至累日不食。

yī rì jiàn dì, dì cì zhī jiǔ, guǒ cí yuē: xiǎo chén yǐn bù guò sān shēng, yǒu yī dì zǐ kě yǐn yī dòu. míng huáng wén zhī yán, lìng zhào zhī. é qǐng, yī xiǎo dào shì zì diàn lián piāo xià, nián kě shí wǔ liù suì, zī róng jùn měi, bù qū xián yǎ. bài jiàn shàng, yán yǔ qīng yǎ, lǐ shù zhōng dù. míng huáng ài zhī, mìng zuò. guǒ yuē: dì zǐ dāng shì lì. míng huáng yù xǐ, cì jiǔ yǐn jí yī xiǎo dǒu. guǒ cí yuē: bù kě zài cì, guò yǐn bì yǒu suǒ shī. cǐ tè zhì lóng yán yī xiào ěr.
一日見帝，帝賜之酒，果辭曰：「小臣飲不過三升，有一弟子可飲一斗。」明皇聞之言，令召之。俄頃，一小道士自殿簾飄下，年可十五六歲，姿容俊美，步趨閒雅。拜見上，言語清雅，禮數中度。明皇愛之，命坐。果曰：「弟子當侍立。」明皇愈喜，賜酒飲及一小斗。果辭曰：「不可再賜，過飲 必有所失。此特致龍顏一笑耳。」

míng huáng gù cì zhī zuì, jiǔ cóng dǐng shàng yǒng chū, guān chōng luò dì, hū huà wèi jīn kē. shàng jí pín fēi jiē jīng, xiào shì zhī, shī dào shì yǐ. dàn jīn kē zài dì, yàn zhī nǎi jí xián yuàn jīn kē yě. qí kē zhù jiǔ yī dòu yǐ. yòu néng zhǐ niǎo niǎo luò, zhǐ huā huā luò, zhǐ suǒ mén kāi, fù zhǐ zhī rú gù. yòu néng xǐ gōng diàn yú tā chù, fù néng xǐ gù chù. rù shuǐ bù chén, rù huǒ yǒu lián huā tuō zhī ér chū, lǚ shì xiān shù, bù kě qióng shù. cháng zì yán: wǒ shēng yáo bǐng zǐ suì. qí mào rú liù qī shí xǔ. shí yǒu xíng hé pú, shàn zhī rén shòu yāo, dì mìng tuī guǒ nián, zé měng rán mò zhī. yǒu shī yè guāng shàn jiàn, míng huáng shǐ yè guāng shì guǒ, jìng bù jiàn guǒ zhī suǒ zài yān.
明皇固賜之醉，酒從頂上湧出，冠沖落地，忽化為金榼。上及嬪妃皆驚，笑視之，失道士矣。但金榼在地，驗之乃集賢院金榼也。其榼貯酒一斗矣。又能指鳥鳥落，指花花落，指鎖門開，復指之如故。又能徙宮殿於他處，復能徙故處。入水不沉，入火有蓮花托之而出，屢試仙術，不可窮述。常自言：「我生堯丙子歲。」其貌如六七十許。時有邢和璞，善知人壽夭，帝命推果年，則懵然莫知。有師夜光善見，明皇使夜光視果，竟不見果之所在焉。