strong fēi jiàn shān yú zhǎn hǔ strong
飛劍山嵎斬虎

què shuō zhōng lí dé lǎo rén zhǐ shì huí zhì jiā zhōng. xiān shì qí jiā rén wén qí yǔ běi fān zhàn bài, zōng jī yǎo rán, jiē yǐ qí mò yú jūn zhōng, jǔ jiā hào kū guà xiào. zhì cǐ tū guī, yī jiā xīn xǐ wú xiàn. wèn qí bài zhèn gēn yóu, lí bèi yán qí gù. jí zhì dān qí zì táo, mí shī shān gǔ, hú sēng yǐn lù, xiān wēng chuán dào shù duān. qí jiā rén yuē: dāng rì dàn shēng, céng yǒu yì guāng shù zhàng zhī duān. néng yán, yòu yǒu shēn yóu zǐ fǔ, míng shū yù cè zhī jù, gù zhī dāng yǒu yì cháng zhī yù, bù yīng sǐ yú jiàn jǐ zhī zhōng yě. nǎi shè dà yán qìng hè, jǐn huān ér bà.
卻說鍾離得老人指示回至家中。先是其家人聞其與北蕃戰敗，蹤跡杳然，皆以其歿於軍中，舉家號哭掛孝。至此突歸，一家欣喜無限。問其敗陣根由，離備言其故。及至單騎自逃，迷失山谷，胡僧引路，仙翁傳道數端。其家人曰：「當日誕生，曾有異光數丈之端。能言，又有身游紫府，名書玉冊之句，固知當有異常之遇，不應死於劍戟之中也。」乃設大筵慶賀，盡歡而罷。

jū shù rì, zhōng lí sī bài zhèn sī guī, cháo tíng ruò wén, bì shēn jiā zuì. jīn dé xiān jiàn zhī dào, shí kè bù lí, nǎi yù wèn jī xiū zhēn, shì qí xiōng zhōng lí jiǎn zhě, yì shì hàn wèi láng zhōng, xìng sù mù dào, qì zhí guī jiā. wén quán zhī yán, xǐ ér bù mèi, jí yù yǔ zhī tóng háng. quán nǎi cí jiā bié juàn, pī dào fú, zhí fú chén, liǎng jiǎo dài jì, èr rén piāo rán jìng tóu huá shān sān fēng ér qù. dào jīng xiǎo xī, jiàn bái lù lì shān jiàn biān yù shuǐ, quán wèi jiǎn yuē: fú zhī tóu hé duǎn? lù zhī jǐng hé zhǎng? yù duàn bǐ xù cǐ, qí kě néng hū? wú yǐ tiān xià zhī shì, qí bù kě zhǎng duǎn zhě gù duō yě. wú rén chéng rán shí pò jī guān, zhì dào jí zài yǎn qián, tiān dì jiē wú zhǎng wò. dàn shì rén qíng yù nán gē, suǒ yǐ dà dào bù dá yě. yì lùn wèi zhōng, hū wén hǎn shēng dà zhèn. shì zhī nǎi zhòng rén zhú hǔ yě.
居數日，鍾離思敗陣私歸，朝廷若聞，必深加罪。今得仙劍之道，時刻不離，乃欲問跡修真，適其兄鍾離簡者，亦仕漢為郎中，性素慕道，棄職歸家。聞權之言，喜而不寐，即欲與之同行。權乃辭家別眷，披道服，執拂塵，兩角帶髻，二人飄然竟投華山三峰而去。道經小溪，見白鷺立山澗邊浴水，權謂簡曰：「鳧之頭何短？鷺之頸何長？欲斷彼續此，其可能乎？吾以天下之事，其不可長短者固多也。吾人誠然識破機關，至道即在眼前，天地皆吾掌握。但世人情慾難割，所以大道不達也。」議論未終，忽聞喊聲大震。視之乃眾人逐虎也。

nà hǔ shēng de ròu é jīn jīng, wēi měng wú bǐ, lǚ lǚ chū shān shāng rén. yǒu yī guǎ fù zhī zǐ, nián shí yú suì, yī rì tóng pū rù yuán qǔ guǒ, wèi hǔ shì zhī, qí mǔ tòng hèn zhì jí, jìng sòng yú xiàn. xiàn lìng āi qí qíng qiē, lìng liè hù lǜ jū mín bǔ zhī. zhòng rén zhǎng qiāng duǎn xiè, míng luó wéi zhì shān xià. qí hǔ zài shān dà hǒu yī shēng, bēn téng xià lǐng, lián shāng shù rén. yǎo yá páo xiào, yī fù nán shān zhī yáng ér lì. dàn jiàn zhú hǔ zhī rén, dà bàn jīng dào zài dì.
那虎生得肉額金睛，威猛無比，屢屢出山傷人。有一寡婦之子，年十餘歲，一日同仆入園取果，為虎噬之，其母痛恨至極，竟訟於縣。縣令哀其情切，令獵戶率居民捕之。眾人長槍短械，鳴鑼圍至山下。其虎在山大吼一聲，奔騰下嶺，連傷數人。咬牙咆哮，依負南山之陽而立。但見逐虎之人，大半驚倒在地。

qí zhōng yǒu yǒng gǎn zhī shì, yì tú nǎng bì guān wàng, bù gǎn xiàng qián. shì èr rén zhì qí chù, zhòng rén kàn jiàn zhōng lí shēn tǐ kuí wú, zhuàng mào qīng qí, nǎi xiāng wèi yuē: ruò dé cǐ rén gòng bó cǐ hǔ, bù nán de yě. zhōng yǒu yī rén yuē: bǐ dào zhě, yǐ jiù rén wèi běn, hé bù yíng zhī. zhòng rén jiē zhì quán qián qiú zhù yuē: cǐ hǔ shāng hài duō rén, běn xiàn chū lìng jiǎo bǔ, qí hǔ yǒng měng nán dāng, jiàn jīn yòu zài shù rén, fù yú ér lì. fú wàng dào zhǎng rén cí zhù lì, yǔ mín chú hài. quán wén yán wèi jí dá, qí xiōng jiǎn wèi zhī yuē: niè chù rú cǐ zuò hài, rǔ yún yǐ dé qīng lóng jiàn fǎ, hé bù shì zhī? quán yuē: nuò. jí qǔ jiàn zài shǒu, dà hē yī shēng, wàng yú zhì qù. nà hǔ dà jiào yī shēng, xiān xuè lín lí, zhuì yú shān xià. zhòng rén chēng yì, qí zhì bài xiè. qǐng wèn qí xìng míng, zhōng lí xiào ér bù dá, dàn shōu jiàn guī qiào. xiōng dì zì xiāng tán lùn ér qù.
其中有勇敢之士，亦徒攮臂觀望，不敢向前。適二人至其處，眾人看見鍾離身體魁梧，狀貌清奇，乃相謂曰：「若得此人共搏此虎，不難得也。」中有一人曰：「彼道者，以救人為本，何不迎之。」眾人皆至權前求助曰：「此虎傷害多人，本縣出令剿捕，其虎勇猛難當，見今又在數人，負嵎而立。伏望道長仁慈助力，與民除害。」權聞言未及答，其兄簡謂之曰：「孽畜如此作害，汝雲已得青龍劍法，何不試之？」權曰：「諾。」即取劍在手，大喝一聲，望嵎擲去。那虎大叫一聲，鮮血淋漓，墜於山下。眾人稱異，齊至拜謝。請問其姓名，鍾離笑而不答，但收劍歸鞘。兄弟自相談論而去。