shèng shén fǎ wǔ lóng, shèng shén zhōng yǒu wǔ qì, shén wèi zhī zhǎng, xīn wèi zhī shě, dé wèi zhī dà yǎng shén zhī suǒ, guī zhū dào. dào zhě, tiān dì zhī shǐ, yī qí jì yě, wù zhī suǒ zào, tiān zhī suǒ shēng, bāo róng wú xíng huà qì, xiān tiān dì ér chéng, mò jiàn qí xíng, mò zhī qí míng, wèi zhī shén líng. gù dào zhě, shén míng zhī yuán, yī qí huà duān. shì yǐ dé yǎng wǔ qì, xīn néng dé yī, nǎi yǒu qí shù. shù zhě, xīn qì zhī dào suǒ yóu shě zhě, shén nǎi wèi zhī shǐ. jiǔ qiào shí èr shè zhě, qì zhī mén hù, xīn zhī zǒng shè yě.
盛神法五龍，盛神中有五氣，神為之長，心為之舍，德為之大；養神之所，歸諸道。道者，天地之始，一其紀也，物之所造，天之所生，包容無形化氣，先天地而成，莫見其形，莫知其名，謂之神靈。故道者，神明之源，一其化端。是以德養五氣，心能得一，乃有其術。術者，心氣之道所由舍者，神乃為之使。九竅十二舍者，氣之門戶，心之總攝也。

shēng shòu zhī tiān, wèi zhī zhēn rén zhēn rén zhě, yǔ tiān wèi yī. nèi xiū liàn ér zhī zhī, wèi zhī shèng rén shèng rén zhě, yǐ lèi zhī zhī. gù rén yǔ shēng yī, chū yú wù huà. zhī lèi zài qiào, yǒu suǒ yí huò, tōng yú xīn shù, xīn wú qí shù, bì yǒu bù tōng. qí tōng yě, wǔ qì dé yǎng, wù zài shě shén, cǐ zhī wèi huà. huà yǒu wǔ qì zhě, zhì yě sī yě shén yě xīn yě dé yě shén qí yī zhǎng yě. jìng hé zhě yǎng qì, yǎng qì dé qí hé. sì zhě bù shuāi, sì biān wēi shì wú bù wèi, cún ér shě zhī, shì wèi shén huà guī yú shēn, wèi zhī zhēn rén. zhēn rén zhě, tóng tiān ér hé dào, zhí yī ér yǎng chǎn wàn lèi, huái tiān xīn, shī dé yǎng, wú wèi yǐ bāo zhì lǜ sī yì, ér xíng wēi shì zhě yě. shì zhě tōng dá zhī, shén shèng nǎi néng yǎng zhì.
生受之天，謂之真人；真人者，與天為一。內修練而知之，謂之聖人；聖人者，以類知之。故人與生一，出於物化。知類在竅，有所疑惑，通於心術，心無其術，必有不通。其通也，五氣得養，務在舍神，此之謂化。化有五氣者，志也、思也、神也、心也、德也；神其一長也。靜和者養氣，養氣得其和。四者不衰，四邊威勢無不為，存而舍之，是謂神化歸於身，謂之真人。真人者，同天而合道，執一而養產萬類，懷天心，施德養，無為以包志慮、思意，而行威勢者也。士者通達之，神盛乃能養志。