sǔn duì zhě, jǐ wēi zhī jué yě. shì yǒu shì rán, wù yǒu chéng bài, jī wēi zhī dòng, bù kě bù chá. gù shèng rén yǐ wú wéi dài yǒu dé, yán chá cí, hé yú shì. yuè zhě, zhī zhī yě. sǔn zhě, xíng zhī yě. sǔn zhī shuō zhī, wù yǒu bù kě zhě, shèng rén bù wéi zhī cí. gù zhì zhě bù yǐ yán shī rén zhī yán, gù cí bù fán ér xīn bù xū, zhì bù luàn ér yì bù xié. dāng qí nán yì, ér hòu wèi zhī móu yīn zì rán zhī dào yǐ wéi shí. yuán zhě bù xíng, fāng zhě bù zhǐ, shì wèi dà gōng. yì zhī sǔn zhī, jiē wèi zhī cí. yòng fēn wēi sàn shì zhī quán, yǐ jiàn qí duì, wēi qí jī wēi, nǎi wèi zhī jué. gù shàn sǔn duì zhě, shì ruò jué shuǐ yú qiān rèn zhī dī, zhuǎn yuán shí yú wàn rèn zhī gǔ. ér néng xíng cǐ zhě, xíng shì bù dé bù rán yě.
损兑者，几危之决也。事有适然，物有成败，机危之动，不可不察。 故圣人以无为待有德，言察辞，合于事。悦者，知之也。损者，行之也。损之说之，物有不可者，圣人不为之辞。故智者不以言失人之言，故辞不烦而心不虚，志不乱而意不邪。当其难易，而后为之谋；因自然之道以为实。圆者不行，方者不止，是谓大功。益之损之，皆为之辞。用分威散势之权，以见其兑，威其机危，乃为之决。故善损兑者，誓若决水于千仞之堤，转圆石于万仞之谷。而能行此者，形势不得不然也。