rén zhǔ yǒu sān shǒu. sān shǒu wán, zé guó ān shēn róng sān shǒu bù wán, zé guó wēi shēn dài. hé wèi sān shǒu? rén chén yǒu yì dāng tú zhī shī, yòng shì zhī guò, jǔ chén zhī qíng, rén zhǔ bù xīn cáng ér lòu zhī jìn xí néng rén, shǐ rén chén zhī yù yǒu yán zhě, bù gǎn bù xià shì jìn xí néng rén zhī xīn, ér nǎi shàng yǐ wén rén zhǔ, rán zé duān yán zhí dào zhī rén bù dé jiàn, ér zhōng zhí rì shū. ài rén, bù dú lì yě, dài yù ér hòu lì zhī zēng rén bù dú hài yě, dài fēi ér hòu hài zhī. rán zé rén zhǔ wú wēi ér zhòng zài zuǒ yòu yǐ. è zì zhì zhī láo dàn, shǐ qún chén fú còu zhī biàn, yīn chuán bǐng yí jiè, shǐ shā shēng zhī jī, duó yǔ zhī yào zài dà chén, rú shì zhě qīn. cǐ wèi sān shǒu bù wán. sān shǒu bù wán, zé jié shā zhī zhēng yě.
人主有三守。三守完，则国安身荣；三守不完，则国危身殆。何谓三守？人臣有议当途之失，用事之过，举臣之情，人主不心藏而漏之近习能人，使人臣之欲有言者，不敢不下适近习能人之心，而乃上以闻人主，然则端言直道之人不得见，而忠直日疏。爱人，不独利也，待誉而后利之；憎人不独害也，待非而后害之。然则人主无威而重在左右矣。恶自治之劳惮，使群臣辐凑之变，因传柄移藉，使杀生之机，夺予之要在大臣，如是者侵。此谓三守不完。三守不完，则劫杀之征也。

fán jié yǒu sān: yǒu míng jié, yǒu shì jié, yǒu xíng jié, rén chén yǒu dà chén zhī zūn, wài cāo guó yào yǐ zī qún chén, shǐ wài nèi zhī shì fēi yǐ bù de xíng. suī yǒu xián liáng, nì zhě bì yǒu huò, ér shùn zhě bì yǒu fú. rán zé qún chén zhí mò gǎn zhōng zhǔ yōu guó yǐ zhēng shè jì zhī lì hài. rén zhǔ suī xián, bù néng dú jì, ér rén chén yǒu bù gǎn zhōng zhǔ, zé guó wèi wáng guó yǐ. cǐ wèi guó wú chén. guó wú chén zhě, qǐ láng zhōng xū ér cháo chén shǎo zāi? qún chén chí lù yǎng jiāo, xíng sī dào ér bù xiào gōng zhōng, cǐ wèi míng jié. yù chǒng shàn quán, jiǎo wài yǐ shèng nèi, xiǎn yán huò fú dé shī zhī xíng, yǐ ā zhǔ zhī hào wù. rén zhǔ tīng zhī, bēi shēn qīng guó yǐ zī zhī, shì bài yǔ zhǔ fēn qí huò, ér gōng chéng zé chén dú zhuān zhī. zhū yòng shì zhī rén, yī xīn tóng cí yǐ yǔ qí měi, zé zhǔ yán è zhě bì bù xìn yǐ. cǐ wèi shì jié. zhì yú shǒu sī líng yǔ, jìn zhì xíng fá, rén chén shàn zhī, cǐ wèi xíng jié. sān shǒu bù wán, zé sān jié zhě qǐ sān shǒu wán, zé sān jié zhě zhǐ. sān jié zhǐ sāi, zé wáng yǐ.
凡劫有三：有明劫，有事劫，有刑劫，人臣有大臣之尊，外操国要以资群臣，使外内之事非已不得行。虽有贤良，逆者必有祸，而顺者必有福。然则群臣直莫敢忠主忧国以争社稷之利害。人主虽贤，不能独计，而人臣有不敢忠主，则国为亡国矣。此谓国无臣。国无臣者，岂郎中虚而朝臣少哉？群臣持禄养交，行私道而不效公忠，此谓明劫。鬻宠擅权，矫外以胜内，险言祸福得失之形，以阿主之好恶。人主听之，卑身轻国以资之，事败与主分其祸，而功成则臣独专之。诸用事之人，壹心同辞以语其美，则主言恶者必不信矣。此谓事劫。至于守司囹圄，禁制刑罚，人臣擅之，此谓刑劫。三守不完，则三劫者起；三守完，则三劫者止。三劫止塞，则王矣。