strong qióng xiù cái gù rù yīn mó zhàng strong
窮秀才故入陰魔障

huà shuō shí mào lán kān shǒu hé gōng sān nián, fāng cái huí jiā. jìn de chéng lái, wú chù tóu bèn. zhǐ de xiān wǎng yuè zhàng jiā qù kàn kàn. dào le fáng zhái mén kǒu, jiàn wù shì rén fēi. shèn shì jīng yì, dǎ tīng páng rén shuō: fáng shǒu bèi fū fù jù méi le. tā jiā xiǎo jiě bèi wáng quán shè fǎ qǔ qù. wáng quán yǐ sǐ, fáng xiǎo jiě bìng bù zhī guī wǎng hé chù qù le. zhè zhái zi shì fèng guān biàn mài tián bǔ kuī kōng le. mào lán wén shuō, dà jīng shī sè. huí xiǎng: bù tīng cuì róng zhī yán, suǒ yǐ zhì yǒu jīn rì. àn dì lǐ tòng kū yī chǎng. qián zhān hòu gù, wú chù zā jiǎo. suì tóu chéng wài kè diàn lǐ sù xià. fǎn fù sī xiǎng, yù hái zài cǐ chù zhù bà, zhè děng luò mò nán jiàn qīn péng. bù rú zàn wǎng xiāng yáng, yǐ biàn zài xún shēng lù. diàn lǐ xiē le yī yè, cì zǎo jiù wǎng xiāng yáng fǔ qù le. dào de xiāng yáng, jiàn nà chéng guō hóng zhěng, rén yān fú còu. jū rán yòu shì gè fǔ huì, bǐ huáng zhōu gèng jué rè nào. luò dào diàn zhōng, xiē le liǎng rì. mǎi le xiē zhǐ lái, huà le jǐ zhāng tiáo shān, xiě le jǐ fú shǒu juàn. zhú rì zài jiē tóu shǎng qù mài, yě luò de xiē qián, zàn qiě huó shēng. yī rì, zǒu dào tài píng hàng lái, dōng tóu lù běi dì sān jiā, shì hú yuán wài de zhái zi. lù nán cuò duì mén shì gè jiǔ pù, mén shàng tiē yī fù duì lián dào:
話說石茂蘭看守河工三年，方才回家。進的城來，無處投奔。只得先往岳丈家去看看。到了房宅門口，見物是人非。甚是驚異，打聽旁人說：「房守備夫婦俱沒了。他家小姐被王詮設法娶去。王詮已死，房小姐並不知歸往何處去了。這宅子是奉官變賣填補虧空了。」茂蘭聞說，大驚失色。回想：「不聽翠容之言，所以致有今日。」暗地裡痛哭一場。前瞻後顧，無處紮腳。遂投城外客店裡宿下。反覆思想，欲還在此處住罷，這等落寞難見親朋。不如暫往襄陽，以便再尋生路。店裡歇了一夜，次早就往襄陽府去了。到得襄陽，見那城郭宏整，人煙輻湊。居然又是個府會，比黃州更覺熱鬧。落到店中，歇了兩日。買了些紙來，畫了幾張條山，寫了幾幅手卷。逐日在街頭上去賣，也落得些錢，暫且活生。一日，走到太平巷來，東頭路北第三家，是胡員外的宅子。路南錯對門是個酒鋪，門上貼一付對聯道：

zuì lǐ qián kūn dà, hú zhōng rì yuè zhǎng.
醉里乾坤大，壺中日月長。

shí shēng zǒu jìn qián lái, jiù jìn jiǔ pù lǐ zuò xià. jiǔ bǎo wèn dào: lǎo kè shì yào chī jiǔ de ma? shí shēng dá dào: zhǐ yào chī sì liǎng. nà jiǔ bǎo bǎ rè jiǔ qǔ guò sì liǎng lái, gěi shí shēng zhēn shàng, jiù zhào guǎn bié de kè qù le. shí shēng bǎ jiǔ chī wán, hái le jiǔ qián. zhèng yào qǐ shēn chū qù, hū cóng diàn lǐ biān pǎo chū yī gè rén lái. què shì gè zhǎng suí de dǎ bàn. wèn shí shēng dào: nǐ zhè huà shì mài de ma? shí shēng dá dào: zhèng shì. nà rén bǎ huà zhǎn kāi yī kàn, kuā dào: huà de wěi shí bù cuò, zhè shì zhuāng shén me gù shì? shí shēng dào: shì zhū xū hòu zhū zhū lǚ tú. nà rén jiū wèn xiáng xì, shí shēng bǎ dāng nián hàn jiā de gù shì shuō le yī biàn. bìng shàng miàn dí shī jù yě niàn gěi tā tīng le. nà rén dào: nǐ zhè yī zhāng huà yào duō shǎo qián? shí shēng dá dào: píng tài yé xiāng zèng biàn liǎo. nà rén cóng bāo lǐ qǔ chū yī kuài yín zi, yuē yǒu sān qián, dì gěi shí shēng. jiǎn le yī zhāng huà, juǎn hǎo ná zài shǒu zhōng. réng shàng lǐ biān chī jiǔ qù le.
石生走近前來，就進酒鋪里坐下。酒保問道：「老客是要吃酒的嗎？」石生答道：「只要吃四兩。」那酒保把熱酒取過四兩來，給石生斟上，就照管別的客去了。石生把酒吃完，還了酒錢。正要起身出去，忽從店裡邊跑出一個人來。卻是個長隨的打扮。問石生道：「你這畫是賣的嗎？」石生答道：「正是。」那人把畫展開一看，夸道：「畫的委實不錯，這是樁什麼故事？」石生道：「是朱虛後誅諸呂圖。」那人究問詳細，石生把當年漢家的故事說了一遍。並上面的詩句也念給他聽了。那人道：「你這一張畫要多少錢？」石生答道：「憑太爺相贈便了。」那人從包里取出一塊銀子，約有三錢，遞給石生。揀了一張畫，卷好拿在手中。仍上裡邊吃酒去了。

cǐ shí, shì zhí hú yuán wài, zài mén shǒu zhàn zhe. bǎ shí shēng shàng xià dǎ liang yī fān. xiǎng dào: wǒ xiāng cǐ rén, zhōng xū dà guì. suì zǒu guò lái wèn dào: zūn kè shì nà biān lái de ne? shí shēng dá dào: zài xià shì cóng huáng zhōu fǔ luó tián xiàn lái de. hú yuán wài wèn dào: luó tián xiàn yǒu gè shí lán ān, nǐ kě rèn dé tā ma? shí shēng dá dào: jiù shì xiān yán. hú yuán wài dào: jì rán zhè yàng, shì xiōng shì wèi gōng zǐ le, rú hé liú luò dào cǐ chù? cǐ shí, shí shēng bù zhī dào, fāng cái nà gè mǎi huà de shì wèi tài jiān sī fǎng de jiā rén. jiù bǎ tā fù qīn shēng qián qì guān, sǐ hòu xiū hé de shì qíng zhú yī shuō le gè qīng chǔ. dōu bèi nà mǎi huà de rén, tīng zài xīn lǐ qù le. hú yuán wài yě bǎ zì huà ná guò lái yī kàn, chēng zàn dào: shì xiōng xiě huà jù jiā, shén shǔ kě jìng. ruò bù xiāng qì, dào shè xià shǎo xù piàn kè hé rú? shí shēng lüè bù tuī cí, jiù suí zhe hú yuán wài zǒu guò qù le.
此時，適值胡員外，在門首站着。把石生上下打量一番。想道：「我相此人，終須大貴。」遂走過來問道：「尊客是那邊來的呢？」石生答道：「在下是從黃州府羅田縣來的。」胡員外問道：「羅田縣有個石嵐庵，你可認得他嗎？」石生答道：「就是先嚴。」胡員外道：「既然這樣，世兄是位公子了，如何流落到此處？」此時，石生不知道，方才那個買畫的是魏太監私訪的家人。就把他父親生前棄官，死後修河的事情逐一說了個清楚。都被那買畫的人，聽在心裡去了。胡員外也把字畫拿過來一看，稱讚道：「世兄寫畫俱佳，甚屬可敬。若不相棄，到舍下少敘片刻何如？」石生略不推辭，就隨着胡員外走過去了。

jìn dé hú yuán wài de yuàn lái, ràng zài xī shū fáng lǐ zuò xià. jiào rén dǎ zhěng jiǔ fàn. hú yuán wài wèn dào: shì xiōng céng jìn guò xué fǒu? shí shēng dá dào: yǐ jiǎo xìng guò le. hú yuán wài yòu dào: shì xiōng jì jīng fā rèn, hái gāi nǔ lì dú shū, yǐ tú shàng jìn, qū qū xiǎo chéng, hé zú zhōng shēn. shí shēng dá dào: wǎn shēng fēi bù yǒu zhì qián jìn, wú nài zāo jì bù xìng, fù mǔ shuāng wáng, fū qī chāi sàn. jiā yè diāo líng, bù wéi wú yǐ ān shēn, bìng qiě nán yú hú kǒu. dú shū yī shì, suǒ yǐ tí bù qǐ le. xìng chéng lǎo xiān shēng chuí gù, xiāng duì shū jué nǎn yán. hú yuán wài dào: qióng tōng zhě rén zhī cháng, zhè shì wú fáng de. cóng lái yǒu zhì zhě shì jìng chéng. shì xiōng guǒ yǒu yì shàng jìn, dú shū zhī zī, jiù quán zài lǎo fū shēn shàng. hé rú? shí shēng dāng xià zhì xiè bù jǐn. dài fàn yǐ bì, hú yuán wài dào: niàn shū xū dé gè qīng jìng shū fáng, jiē xī tóu wǒ yǒu yī chù xián fáng, shèn shì pì jìng. xiān lǐng nǐ qù kàn kàn, hé rú? shí shēng dá dào: rú cǐ zhèng miào.
進得胡員外的院來，讓在西書房裡坐下。叫人打整酒飯。胡員外問道：「世兄曾進過學否？」石生答道：「已徼幸過了。」胡員外又道：「世兄既經發軔，還該努力讀書，以圖上進，區區小成，何足終身。」石生答道：「晚生非不有志前進，無奈遭際不幸，父母雙亡，夫妻拆散。家業凋零，不惟無以安身，並且難於糊口。讀書一事，所以提不起了。幸承老先生垂顧，相對殊覺赧顏。」胡員外道：「窮通者人之常，這是無妨的。從來有志者事竟成。世兄果有意上進，讀書之資，就全在老夫身上。何如？」石生當下致謝不盡。待飯已畢，胡員外道：「念書須得個清淨書房，街西頭我有一處閒房，甚是僻淨。先領你去看看，何如？」石生答道：「如此正妙。」

hú yuán wài lǐng zhe shí shēng, jiā rén ná zhe yào shi, kāi le dà mén. jìn qù zǒu dào kè wèi, dōng shān tóu shàng yǒu gè xiǎo jiǎo mén, lǐ biān shì yī gè dà yuàn zi. zhèng zhōng yǒu gè yǎng yú chí, chí qián shì yī zuò shí shān zǐ. shān zǐ qián shì liǎng dà jià pú táo. chí běi biān yǒu qián hòu chū láng de wǎ fáng sān jiān, shì zuò shū fáng. qián miàn guà zhe yún jīng táng sān zì yī miàn biǎn. wū lǐ dōng shān tóu shàng, yǒu gè xiǎo mén, jìn qù shì liǎng jiān nuǎn shū fáng, què shén míng liàng. hòu biān yǒu ní fáng sān jiān shì gè chú wū, chú wū qián yǒu liǎng zhū chuí yáng, hòu biān yǒu jǐ kē táo shù, liǎng zhū lǎo sōng, yī chí zhú zi. shí shēng kàn wán, hú yuán wài dào: zhè gè qù chù, zuò gè shū fáng hé rú? shí shēng dá dào: jí hǎo. hú yuán wài dào: shì xiōng ruò ài zhōng le cǐ chù, jīn wǎn zàn qiě huí diàn. míng rì wǒ jiù zhe rén dǎ sǎo, hòu rì nǐ jiù bān guò lái bà le. dàn dà mén shí cháng guān suǒ, chū rù bù biàn. cóng dōng biān xiǎo hú tòng lǐ, lìng kāi yī mén, nǐ zǎo wǎn chū rù biàn kě zì yóu le. shí shēng xiè dào: duō fán lǎo xiān shēng zào xīn. suì bié guò hú yuán wài ér qù, bù tí.
胡員外領着石生，家人拿着鑰匙，開了大門。進去走到客位，東山頭上有個小角門，裡邊是一個大院子。正中有個養魚池，池前是一座石山子。山子前是兩大架葡萄。池北邊有前後出廊的瓦房三間，是座書房。前面掛着「芸經堂」三字一面匾。屋裡東山頭上，有個小門，進去是兩間暖書房，卻甚明亮。後邊有泥房三間是個廚屋，廚屋前有兩珠垂楊，後邊有幾棵桃樹，兩株老松，一池竹子。石生看完，胡員外道：「這個去處，做個書房何如？」石生答道：「極好。」胡員外道：「世兄若愛中了此處，今晚暫且回店。明日我就着人打掃，後日你就搬過來罷了。但大門時常關鎖，出入不便。從東邊小胡同里，另開一門，你早晚出入便可自由了。」石生謝道：「多煩老先生躁心。」遂別過胡員外而去，不題。

què shuō hú yuán wài dào le cì rì, jiù jiào rén lìng kāi le yī gè xiǎo mén. bǎ shū fáng lǐ dǎ sǎo gān jìng, zhuān hòu shí shēng bān lái. dào le dì sān rì, shí shēng cóng xīn mǎi de shū jí bǐ yàn, zì jiā ná zhe. jiào rén dān zhe pù gài, zhí zǒu dào shū fáng lǐ biān, fāng cái fàng xià, shí dāng yán shǔ tiān qì. xī shān tóu shàng pù zhe yī zhāng xiǎo chuáng, bǎ pù gài gē zài shàng miàn. qián yán shàng, yī zhāng bā xiān zhuō zi, bǎ shū jí bǐ yàn bǎi zài shàng tóu. hú yuán wài jìn lái kàn le yī kàn, shuō dào: zhè què yě bà le. yòu dào: shì xiōng jì zài cǐ zhù zā, nǐ wǒ jiù shì yī jiā rén le. qíng míng tiān qì mài xiē zì huà, huò kě hú kǒu. tǎng huò yīn tiān xià yǔ, nán chū mén shí, lǎo fū zì bié yǒu zhào yīng, duàn wù xiāng jū. shí shēng zài sān zhì xiè, shuō wán tóng zhe hú yuán wài suǒ le mén, réng wǎng jiē shǎng qù le.
卻說胡員外到了次日，就叫人另開了一個小門。把書房裡打掃乾淨，專候石生搬來。到了第三日，石生從新買的書籍筆硯，自家拿着。叫人擔着鋪蓋，直走到書房裡邊，方才放下，時當炎暑天氣。西山頭上鋪着一張小床，把鋪蓋擱在上面。前檐上，一張八仙桌子，把書籍筆硯擺在上頭。胡員外進來看了一看，說道：「這卻也罷了。」又道：「世兄既在此住紮，你我就是一家人了。晴明天氣賣些字畫，或可糊口。倘或陰天下雨，難出門時，老夫自別有照應，斷勿相拘。」石生再三致謝，說完同着胡員外鎖了門，仍往街上去了。

hú yuán wài huí dào jiā lái, xiàng fū rén féng shì shuō dào: wǒ kàn shí gōng zǐ rì hòu dìng shì dà fā. jiā xù zhī shuō, dà yuē yīng zài cǐ rén le. dàn bù zhī èr nǚ cóng hé ér chū? fū rén dá dào: miǎo míng zhī shì, wèi bì guǒ yīng, zhè yě bù bì duō shuō. zài shuō shí shēng dào le jiē shàng, yòu mài le jǐ zhāng zì huà. tiān sè yǐ hēi, mǎi le yī zhī là zhú, pō le yī hú rè chá, lái dào mén shǒu, kāi le suǒ jìn lái. guān shàng mén, zǒu dào wū lǐ. bǎ zhú diǎn shàng yī kàn, shū jí bǐ yàn jù méi yǒu le. xīn zhōng jīng yì dào: mén shì suǒ zhe, hé rén jìn lái ná qù? chī zhe chá, zuò le yī huì. qiào lóu shàng, yǐ gǔ dǎ èr gēng le. hū tīng dé, dōng shān tóu shàng jiǎo mén xiǎng le yī shēng. cóng lǐ biān zǒu chū yī gè nǚ zǐ lái, nián jì bù guò shí bā jiǔ suì. liǎng shǒu pěng zhe shū jí, shān shān lái qián, réng jiù bǎ shū jí fàng zài zhuō shàng. nǐ shuō zhè nǚ zǐ shì shén me guāng jǐng?
胡員外回到家來，向夫人馮氏說道：「我看石公子日後定是大發。佳婿之說，大約應在此人了。但不知二女從何而出？」夫人答道：「渺冥之事，未必果應，這也不必多說。」再說石生到了街上，又賣了幾張字畫。天色已黑，買了一枝蠟燭，潑了一壺熱茶，來到門首，開了鎖進來。關上門，走到屋裡。把燭點上一看，書籍筆硯俱沒有了。心中驚異道：「門是鎖着，何人進來拿去？」吃着茶，坐了一會。譙樓上，已鼓打二更了。忽聽得，東山頭上角門響了一聲。從裡邊走出一個女子來，年紀不過十八九歲。兩手捧着書籍，姍姍來前，仍舊把書籍放在桌上。你說這女子是什麼光景？

rén cái yī biǎo, liǎng bìn zhěng qí. wū yún liáo rào, liǔ yāo táo sāi. měi mù qīng jiǎo, kǒu bù diǎn chún, é méi dàn sǎo. jīn lián bù lái sān huí zhuǎn, què zhǐ yīn xié gōng wà xiǎo. hé děng yàng biāo zhì, zěn bān de yǎo tiǎo. xì kàn lái, zhēn zhēn shì shì shàng jué wú rén jiān shǎo
人材一表，兩鬢整齊。烏雲繚繞，柳腰桃腮。美目清皎，口不點唇，蛾眉淡掃。金蓮步來三迴轉，卻只因鞋弓襪小。何等樣標緻，怎般的窈窕。細看來，真真是世上絕無人間少——

yòu diào bù bù jiāo
右調《步步嬌》

yòu jiàn yī gè nǚ zǐ, nián bù guò èr bā. shuāng shǒu pěng zhe bǐ yàn, niǎo niǎo ér zhì. zhào yàng fàng zài yuán jiù qù chù. nǐ shuō zhè gè nǚ zǐ shì hé děng mó yàng?
又見一個女子，年不過二八。雙手捧着筆硯，裊裊而至。照樣放在原舊去處。你說這個女子是何等模樣？

miàn páng yuán màn xì zhǎng shēn, bìn fà rú yún. bìn yún jì gāo bàn chǐ tóu shàng dài, jīn lián sān cùn bù zhān chén. kǒu fǔ ér duān hǎo, móu zǐ ér chuán shén. fēng zī shén kě rén. yòu suī bú shì ruò yé xī biān huàn shā nǚ, què wǎn sì hé fān chū sài de wáng zhāo jūn
面龐員漫細長身，鬢髮如雲。鬢勻髻高半尺頭上戴，金蓮三寸不沾塵。口輔兒端好，眸子兒傳神。丰姿甚可人。又雖不是若耶溪邊浣紗女，卻宛似和番出塞的王昭君——

yòu diào shuǎ hái ér
右調《耍孩兒》

zhè liǎng gè nǚ zǐ zhàn zài zhuō qián, shí shēng huī zhī bù qù. wèn dào: nǐ mò fēi shì liǎng gè guǐ ma? bǐ cǐ xiāng shì ér xiào. shǎo qǐng, zǒu jìn qián lái, bǎ shí shēng shuāng mù fēng zhù. shí shēng quán rán bù pà, jí lì zhēng kāi. yòu bǎ zhú chuī miè, shí shēng cóng xīn diǎn shàng. nào yǒu bàn yè, shí shēng shēn jué kùn juàn, dào zài chuáng shàng. èr nǚ zǐ bǎ tā tái zhe wū lǐ zǒu le yī zāo, yī jiù fàng zài chuáng shàng. shí shēng zhǐ dāng bù jué. shí jiāng jī jiào, èr nǚ zǐ fāng huí shù tóu wū lǐ qù le. zhǐ tīng dé liǎng gè nǚ zǐ xiào zhe shuō dào: shí láng rú cǐ dǎn liàng, dìng dāng dà chéng. wú děng de suǒ tuō yǐ. dào le cì wǎn, shí shēng yòu zài wài huí lái. diǎn shàng zhú shí, èr nǚ zǐ réng jiù zài zhuō páng zhàn hòu. shí shēng wèn dào: nǐ liǎng gè shì yào zuò me? èr nǚ zǐ dá dào: ǎn yào niàn shū. shí shēng dào: wǒ qiě wèn nǐ, nǐ èr rén shì hé míng xìng? zhǐ jiàn nà gè dà de dá dào: wǒ jiào qiū yīng. xiǎo de dá dào: wǒ jiào chūn fāng. zài wèn qí xìng shì, fǔ ér bù dá. shí shēng dào: nǐ jì yào niàn shū, xū dé shū jí. èr nǚ zǐ dá dào: dōu yǒu. shí shēng xiān xiě zì shù xíng, jiào liǎng nǚ zǐ lái rèn yī biàn. rèn qù wú bù zì zì jì dé qīng chǔ. shí shēng dào: nǐ liǎng gè què yě niàn de shū. èr nǚ zǐ zhuǎn rù wū lǐ, gè ná sì shū yī bù chū lái shàng xué. shí shēng wèn dào: nǐ gè rén néng niàn duō shǎo ne? èr nǚ zǐ dá dào: néng niàn liǎng cè. hào shàng liǎng cè, yī gè shí chén jiù lái bèi shū, què shì shèn shú. jiào tā xiě zì, chū shǒu jiù néng chéng gè. shí shēng shèn shì jīng yà.
這兩個女子站在桌前，石生麾之不去。問道：「你莫非是兩個鬼嗎？」彼此相視而笑。少頃，走近前來，把石生雙目封住。石生全然不怕，極力掙開。又把燭吹滅，石生從新點上。鬧有半夜，石生身覺睏倦，倒在床上。二女子把他抬着屋裡走了一遭，依舊放在床上。石生只當不覺。時將雞叫，二女子方回豎頭屋裡去了。只聽得兩個女子笑着說道：「石郎如此膽量，定當大成。吾等得所託矣。」到了次晚，石生又在外回來。點上燭時，二女子仍舊在桌旁站候。石生問道：「你兩個是要做麼？」二女子答道：「俺要念書。」石生道：「我且問你，你二人是何名姓？」只見那個大的答道：「我叫秋英。」小的答道：「我叫春芳。」再問其姓氏，俯而不答。石生道：「你既要念書，須得書籍。」二女子答道：「都有。」石生先寫字數行，叫兩女子來認一遍。認去無不字字記得清楚。石生道：「你兩個卻也念的書。」二女子轉入屋裡，各拿四書一部出來上學。石生問道：「你各人能念多少呢？」二女子答道：「能念兩冊。」號上兩冊，一個時辰就來背書，卻是甚熟。教他寫字，出手就能成個。石生甚是驚訝。

yòu yī rì wǎn jiān, chūn fāng lǐng zhe yī gè chún hóng chǐ bái qī bā suì de yòu tóng zǒu jìn mén lái. jiàn le shí shēng jiù guì xià kē tóu. shí shēng wèn dào: zhè yòu shì shuí? chūn fāng dá dào: zhè shì wǒ de xiōng dì, míng huàn kuí ér, tè lái shàng xué. wàng xiān shēng shōu liú xià tā. shí shēng dào: zhè nà yǒu bù shōu zhī lǐ. chūn fāng sòng yī hóng zhǐ fēng tào gěi shí shēng. shí shēng wèn dào: zhè shì shén me? chūn fāng dá dào: shì kuí ér de zhì jiàn, xiān shēng shōu xià bà. rì hòu hái yǒu yòng chù. shí shēng dǎ kāi yī kàn què shì jīn rú yì yī zhī. suì jiào kuí ér guò lái hào shū. niàn de bǐ nà liǎng gè nǚ zǐ gèng duō. jiào tā xiě zì, xiě de bǐ nà liǎng gè nǚ zǐ gèng hǎo. méi xiāo yī yuè de gōng fū, sān gè de sì shū jù gè niàn wán. hào shàng jīng diǎn méi xiāo bàn nián, wǔ jīng jiē tōng. jiǎng shū zuò wén, kāi bǐ jiù néng chéng zhāng. yī nián zhī hòu, wén zhāng shī fù, sān gè jù wú bù jīng tōng. yī rì wǎn jiān, shí shēng xiàng sān gè tú dì dào: ěr děng cóng wǒ jiāng jìn èr nián, xué wèn liào yǒu jìn yì. wǒ gè chū duì lián yī jù, nǐ men wù yào duì gōng, yǐ jiàn cái sī. suì xiān zhào chūn fāng chū yī lián yún:
又一日晚間，春芳領着一個唇紅齒白七八歲的幼童走進門來。見了石生就跪下磕頭。石生問道：「這又是誰？」春芳答道：「這是我的兄弟，名喚馗兒，特來上學。望先生收留下他。」石生道：「這那有不收之理。」春芳送一紅紙封套給石生。石生問道：「這是什麼？」春芳答道：「是馗兒的贄見，先生收下罷。日後還有用處。」石生打開一看卻是金如意一支。遂叫馗兒過來號書。念的比那兩個女子更多。叫他寫字，寫的比那兩個女子更好。沒消一月的工夫，三個的四書俱各念完。號上經典沒消半年，五經皆通。講書作文，開筆就能成章。一年之後，文章詩賦，三個俱無不精通。一日晚間，石生向三個徒弟道：「爾等從我將近二年，學問料有近益。我各出對聯一句，你們務要對工，以見才思。遂先召春芳出一聯云：

hóng táo tǔ pā yàn yáng zǎo zhàn sān chūn rì,
紅桃吐葩艷陽早占三春日，

chūn fāng bù dài sī xiǎng shùn kǒu duì dào:
春芳不待思想順口對道：

lǜ liǔ chuí xiàn fán yīn biàn zhē sì xià tiān.
綠柳垂線繁陰遍遮四夏天。

yòu zhào qiū yīng chū yī lián yún:
又召秋英出一聯云：

zhú yǒu jiàn sōng yǒu yún lì fēng shuāng ér yè kē bù gǎi,
竹有箭松有筠歷風霜而葉柯不改，

qiū yīng yě shùn kǒu duì dào:
秋英也順口對道：

jīn zài róng shí zài pú jīng zuó liàn ér guāng cǎi mí zhāng.
金在熔石在璞經琢煉而光彩彌彰。

yòu zhào kuí ér chū yī lián yún:
又召馗兒出一聯云：

shè jǐ xí yǐ chéng cái tí ěr mìng miàn xìng féng rú zǐ kě jiào,
設幾席以程材提耳命面幸逢孺子可教，

kuí ér yě jiē kǒu duì dào:
馗兒也接口對道：

wàng mén qiáng ér shòu yè shū táo jiàn mó xīn bèi xiān shēng zhī fēng.
望門牆而受業淑陶漸摩欣被先生之風。

shí shēng kuā dào: nǐ sān gè duì de jù shén gōng wěn, zú jiàn gān tóu jìn bù. zì cǐ yǐ hòu, shī tú sì rén xiāng chù, shū hū jiān èr zài yǒu yú. zhè shí shēng zài wài guān jū yǐ jiǔ, jiàn èr nǚ zǐ yòu shì jué sè měi mào. wèi miǎn yǒu xiē xīn xiàn zhī yì, shí yǐ xì yán tiāo zhī. èr nǚ zǐ lì sè xiàng jù dào: nǐ wǒ xiàn xì shī tú, shī tú yóu fù zǐ yě. jù méng gǒu qiě zhī xīn, qǐ bù yǒu tiǎn míng jiào, zì wù qián chéng. quàn xiān shēng duàn wù zài qǐ wàng niàn. shí shēng jiàn qí cí yán yì zhèng, yóu xì zhī yán, cóng cǐ bù gǎn shuō le. shí shēng yǔ èr nǚ zǐ, suī yǒu yōu míng, què tóng yī jiā. zhǐ shí shēng zì jǐ zhī dào, zǒng bù xiàng rén shuō chū.
石生夸道：「你三個對的俱甚工穩，足見竿頭進步。」自此以後，師徒四人相處，倏忽間二載有餘。這石生在外鰥居已久，見二女子又是絕色美貌。未免有些欣羨之意，時以戲言挑之。二女子厲色相拒道：「你我現系師徒，師徒猶父子也。遽萌苟且之心，豈不有忝名教，自誤前程。勸先生斷勿再起妄念。」石生見其詞嚴義正，遊戲之言，從此不敢說了。石生與二女子，雖有幽明，卻同一家。只石生自己知道，總不向人說出。

dàn bù zhī hòu lái zhōng néng yǐn mèi fǒu? zài kàn xià huí fēn jiě.
但不知後來終能隱昧否？再看下回分解。