liù yín zhī xié, qí lái zì wài, wù diào shè suǒ yǐ què zhī yě. zhì ruò qī qíng nèi dòng, fēi diào shè néng què, qí zhōng xǐ nù èr duān, yóu kě jiě shì. tǎng shì zhí qí biàn, yōu sī bēi kǒng jīng wǔ zhě, qíng gèng fā yú nán è. yào shǐ xīn dìng zé qíng nǎi dìng, dìng qí xīn zhī dào hé rú? yuē ān mìng.
六淫之邪，其來自外，務調攝所以卻之也。至若七情內動，非調攝能卻，其中喜怒二端，猶可解釋。儻事值其變，憂、思、悲、恐、驚五者，情更發於難遏。要使心定則情乃定，定其心之道何如？曰「安命」。

fán rén xīn yǒu suǒ yù, wǎng wǎng xíng zhū mèng mèi, cǐ wàng xiǎng huò luàn zhī què zhèng. lǎo nián rén duō bān shè liè guò lái, qí wèi kě yú kě lè zhī shì, zī wèi bù guò rú sī, zhuī yì jiān, yì tóng mèng jìng yǐ! gù wàng xiǎng bù kě yǒu, bìng bù bì yǒu, xīn yì zé rì xiū yě.
凡人心有所欲，往往形諸夢寐，此妄想惑亂之確證。老年人多般涉獵過來，其為可娛可樂之事，滋味不過如斯，追憶間，亦同夢境矣！故妄想不可有，並不必有，心逸則日休也。

shì qíng shì tài, yuè lì jiǔ, kàn yīng làn shú. xīn shuāi miàn gǎi, lǎo gèng xī qiú? yàn yuē: qiú rén bù rú qiú jǐ, hū niú bù rú hū mǎ. yì kě yóu rén, wú shǎo jiè yì shǎo jiè yì biàn shēng chóu, chóu biàn shāng gān. yú rén hé sǔn? tú sǔn hū jǐ ěr.
世情世態，閱歷久，看應爛熟。心衰面改，老更奚求？諺曰：求人不如求己，呼牛不如呼馬。亦可由人，毋少介意；少介意便生仇，仇便傷肝。於人何損？徒損乎己耳。

shào nián rè nào zhī chǎng, fēi qí lèi zé fú qīn gǒu bù jiàn jǐ zhī tuì, qǔ zēng ér yǐ. zhì yǔ èr sān lǎo yǒu, xiāng duì xián tán, ǒu wén shì shì, bù bì lùn shì fēi, bù bì jiào zhǎng duǎn, shèn ěr chū huà, yì suǒ yǐ dìng xīn qì. yǔ yún: jí qí lǎo yě, jiè zhī zài dé. cái lì yī guān, shì nán dǎ pò, yì niàn qù rì yǐ zhǎng, lái rì yǐ duǎn, suī duī jīn jī yù, jiāng ān yòng zhī? rán shǐ zì yì hào fèi, fǎn zhì fèng shēn guì fá, yǒu dài jīng yíng, cǐ yòu zuì kǔ shì. gù jié jiǎn èr zì, shǐ zhōng bù kě wàng.
少年熱鬧之場，非其類則弗親；苟不見幾知退，取憎而已。至與二三老友，相對閒談，偶聞世事，不必論是非，不必較長短，慎爾出話，亦所以定心氣。語云：及其老也，戒之在得。財利一關，似難打破，亦念去日已長，來日已短，雖堆金積玉，將安用之？然使恣意耗費，反致奉身匱乏，有待經營，此又最苦事。故「節儉」二字，始終不可忘。

yī shí èr duān, yǎng shēng qiè yào shì, rán bì gòu zhēn yì zhī wù, fāng wèi yú tǐ yǒu yì, qǐ fēi zhuǎn duō fán rǎo? shí dàn qiàn qí xīn suǒ yù, xīn yù dàn bó, suī féi nóng yì bù yuè kǒu yī dàn ān qí tǐ suǒ xí, xiān yī huá fú, yǔ tǐ bù xiāng xí, jǔ dòng biàn jué guāi yí. suǒ yǐ shí qǔ chēng yì, yī qǔ shì tǐ, jí shì yǎng shēng zhī miào yào. fán shì zé rén dài láo, shì hòu hé qí chéng kě yě huò yǒu bì qīn bàn zhě, zé yì rán bàn zhī yì yǒu kě gū zhì zhě, zé jué rán zhì zhī. bàn zhī suǒ yǐ ān xīn, zhì zhī yì suǒ yǐ ān xīn, bù bàn yòu bù zhì, zhōng rì wǎng lái yíng huái, qí láo mí shén.
衣、食二端，養生切要事，然必購珍異之物，方謂於體有益，豈非轉多煩擾？食但慊其心所欲，心欲淡泊，雖肥濃亦不悅口；衣但安其體所習，鮮衣華服，與體不相習，舉動便覺乖宜。所以食取稱意，衣取適體，即是養生之妙藥。凡事擇人代勞，事後核其成可也；或有必親辦者，則毅然辦之；亦有可姑置者，則決然置之。辦之所以安心，置之亦所以安心，不辦又不置，終日往來縈懷，其勞彌甚。

lǎo nián gān xuè jiàn shuāi, wèi miǎn xìng shēng jí zào. páng rén bù jí yīng, měi zhì jí yì shén, jiū wú jì yú shì yě, dāng yǐ yī nài zì chù zhī. bǎi fán zì rán jiù lǐ, xuè qì jì bù wàng dòng, shén sè yì jué hé píng, kě yǎng shēn jiān yǎng xìng.
老年肝血漸衰，未免性生急躁。旁人不及應，每至急益甚，究無濟於事也，當以一「耐」字處之。百凡自然就理，血氣既不妄動，神色亦覺和平，可養身兼養性。

nián gāo zé chǐ luò mù hūn ěr zhòng tīng bù jiǎn sè, yì lǐ suǒ bì zhì, nǎi huò yīn shì yuàn jiē, tú shēng fán nǎo. xū zhī rén shēng tè bù yì dào cǐ dì wèi ěr! dào cǐ dì wèi, fāng qiě zì xìng bù xiá, hé yuàn jiē zhī yǒu!
年高則齒落目昏、耳重聽、步蹇澀，亦理所必致，乃或因是怨嗟，徒生煩惱。須知人生特不易到此地位耳！到此地位，方且自幸不暇，何怨嗟之有！

shòu wèi wǔ fú zhī shǒu, jì dé chēng lǎo, yì kě yún shòu. gèng fù shí bǎo yī nuǎn, yōu yóu zhàng lǚ, qí huò fú yì hòu yǐ! rén shì jiān jìng yù hé cháng? jìn yī bù xiǎng, zhōng wú jǐn shí tuì yī bù xiǎng, zì yǒu yú lè. dào dé jīng yuē: zhī zú bù rǔ, zhī zhǐ bù dài, kě yǐ zhǎng jiǔ!
壽為五福之首，既得稱老，亦可雲壽。更復食飽衣暖，優遊杖履，其獲福亦厚矣！人世間境遇何常？進一步想，終無盡時；退一步想，自有餘樂。《道德經》曰：「知足不辱，知止不殆，可以長久！」

shēn hòu zhī dìng lùn, yǔ shēng qián zhī wù yì, jǐ suǒ bù jí wén bù jí zhī, tóng yě. rán yī xī shàng cún, bì wú yuàn rén huǐ jǐ zhě, shēn hòu yì yóu shì ěr. gù jūn zǐ jí méi shì ér míng bù chēng, fēi wù míng yě, cháng bǎ yī míng zì zhuó xiǎng, zé jǔ dòng zì néng jiǎn chì, bù zhì huǐ lái fǒu jí nián zhì qī yí, dé suì kǎo zhōng, yì yǔ cǎo mù tóng fǔ. dào dé jīng yuē: sǐ ér bù wáng zhě: shòu! wèi shòu bù tú zài hu nián yě.
身後之定論，與生前之物議，己所不及聞、不及知，同也。然一息尚存，必無願人毀己者，身後亦猶是耳。故君子疾沒世而名不稱，非務名也，常把一「名」字着想，則舉動自能檢飭，不至毀來；否即年至期頤，得遂考終，亦與草木同腐。《道德經》曰：「死而不亡者：壽！」謂壽不徒在乎年也。