gǔ mào gǔ fú gǔ dōu móu gǔ kǎi zhòu gǔ qì xiè, zhāng hóu zì xiě qí suǒ xué suǒ wèn yǐ ěr. ér zhé hū zhī yuē sòng jiāng, yuē wú yòng, ér sòng jiāng wú yòng yì wú bù yīng zhě, yǐ yīng xióng zhōng yì zhī qì, yù yù yù yù, jī yú bǐ mò jiān yě. zhōu kǒng jiā gài yú cù zhāng hóu, kǒng jiā gài zhī, yú cù zhī, fán sì yuè yuè ér chéng. yú wèi zuò yuán qǐ yuē: yú yǒu zhāng hóu, cái zú shàn tiān, bǐ néng qì guǐ, chāng gǔ dào shàng, bì náng ǒu xuè zhī shī lán qīng sì zhōng, sēng mì kāi huā zhī zì. jiān zhī lì kāi huà yuàn, suì néng mù wú gǔ rén, yǒu suǒ bì chóu, wú qiú bù yǔ. jì juān guō shù xiān zhī pǐ, xǐ zhōu jiǎ yún lǎo zhī pín, huà shuǐ hǔ sì shí rén, wèi kǒng jiā bā kǒu jì, suì shǐ sòng jiāng xiōng dì, fù dǔ hàn guān wēi yí. bó yì kǎo zhe shān hǎi yí jīng, shòu xiǎn niǎo rǒng jiē shí wèi qiān gǔ qí wén wú dào zǐ huà dì yù biàn xiāng, qīng miàn liáo yá jǐn huà zuò yī tuán qīng qì. shōu zhǎng fù shuāng hé yè, néng yuè jì sān shí mǐ, zhì èr dǒu jiǔ, bù fáng chí zèng zhēn zhòng rú liǔ hé dōng, bì rì guàn qiáng wēi lù, xūn yù ruí xiāng, fāng xǔ jiě guān. fēi gǎn ā sī, yuàn gōng tóng hào.
古貌古服、古兜鍪、古鎧胄、古器械，章侯自寫其所學所問已耳。而輒呼之曰「宋江」，曰「吳用」，而「宋江」、「吳用」亦無不應者，以英雄忠義之氣，鬱郁芋芋，積於筆墨間也。周孔嘉丐余促章侯，孔嘉丐之，余促之，凡四閱月而成。余為作緣起曰：「余友章侯，才足掞天，筆能泣鬼，昌谷道上，婢囊嘔血之詩；蘭清寺中，僧秘開花之字。兼之力開畫苑，遂能目無古人，有索必酬，無求不與。既蠲郭恕先之癖，喜周賈耘老之貧，畫《水滸》四十人，為孔嘉八口計，遂使宋江兄弟，復睹漢官威儀。伯益考著《山海》遺經，獸毨鳥氄皆拾為千古奇文；吳道子畫《地獄變相》，青面獠牙盡化作一團清氣。收掌付雙荷葉，能月繼三石米，致二斗酒，不妨持贈；珍重如柳河東，必日灌薔薇露，薰玉蕤香，方許解觀。非敢阿私，願公同好。」