hǎi dài zhī jiān chū xuán huáng shí, huò yún rú zhī kě yǐ zhǎng shēng. xuán zōng huáng dì cháng mìng lín zī shǒu měi suì cǎi ér gòng yān. kāi yuán èr shí qī nián, jiāng xià lǐ yōng wèi lín zī shǒu. shì suì qiū, yīn rù shān cǎi xuán huáng shí, hū yù yī wēng, zhì shén miào, ér fēng dù míng xiù, zī rán jí fēng, yī hè yī, zì dào zuǒ chū, kòu lǐ yōng mǎ, qiě gào yuē: jūn hóu gōng zì cǎi yào, qǐ bù wèi yán shèng zhǔ zhī shòu hū? yuē: rán. wēng yuē: shèng zhǔ dāng huò lóng mǎ, zé xiǎng guó wàn suì, wú láo cǎi yào ěr. yōng yuē: lóng mǎ ān zài? dá yuē: dāng zài qí lǔ zhī jiāo. ruò huò zhī, jí shì tài píng zhī fú. suī lín fèng guī lóng, bù zú yǐ bìng qí ruì. yōng fāng mìng jià yǐ hòu chéng, jù wáng jiàn yǐ. yōng dà yì zhī, gù wèi cóng shì yuē: dé fēi shén rén hū? jí mìng qí lì wáng gān zhēn zhě, qiú lóng mǎ yú qí lǔ zhī jiān. zhì kāi yuán èr shí jiǔ nián xià wǔ yuè, gān zhēn guǒ dé mǎ yú běi hǎi jùn mín mǎ huì ēn zhī jiā. qí sè zhuī máo, liǎng xié yǒu lín jiǎ, zōng wěi ruò lóng zhī qí liè, sī míng zhēn jù dí zhī yīn, rì chí sān bǎi lǐ. gān zhēn xùn qí suǒ zì, huì ēn yuē: wú dú yǒu pìn mǎ, cháng yù yú zī shuǐ, suì yǒu tāi ér chǎn. yīn yǐ lóng zi hū zhī. gān zhēn jí bái yú yōng. yōng shén xǐ, yǐ biǎo qí shì xiàn zhī. shàng dà yuè, zhào nèi xián jiù, yì qí dāng huàn. mìng huà gōng tú qí zhuàng, yòng bān shì zhōng wài.
海岱之間出玄黃石，或雲茹之可以長生。玄宗皇帝嘗命臨淄守每歲采而貢焉。開元二十七年，江夏李邕為臨淄守。是歲秋，因入山采玄黃石，忽遇一翁，質甚妙，而豐度明秀，髭髯極豐，衣褐衣，自道左出，叩李邕馬，且告曰：「君侯躬自採藥，豈不為延聖主之壽乎？」曰：「然。」翁曰：「聖主當獲龍馬，則享國萬歲，無勞採藥耳。」邕曰：「龍馬安在？」答曰：「當在齊魯之郊。若獲之，即是太平之符。雖麟鳳龜龍，不足以並其瑞。」邕方命駕以後乘，遽亡見矣。邕大異之，顧謂従事曰：「得非神人乎？」即命其吏王乾貞者，求龍馬於齊魯之間。至開元二十九年夏五月，乾真果得馬於北海郡民馬會恩之家。其色騅毛，兩脅有鱗甲，鬃尾若龍之鬐鬣，嘶鳴真虡笛之音，日馳三百里。乾真訊其所自，會恩曰：「吾獨有牝馬，常浴於淄水，遂有胎而產。因以龍子呼之。」乾真即白於邕。邕甚喜，以表其事獻之。上大悅，詔內閒廄，異其當豢。命畫工圖其狀，用頒示中外。