yǐn yuàn zhě, cháng jǔ jìn shì, bù zhōng dì, wèi tài yuán jìn yáng wèi. jì bà zhì, tuì jū jiāo yě, yǐ wén mò zì shì. hū yī rì, yǒu bái yī zhàng fū lái yè, zì chēng: wú xìng zhū shì zi, zǎo suì shì xué, qiè wén míng gōng yǐ wén yè zì fù, yuàn zhì yí yú zhí shì, wú jiàn jù. yuàn jí yán rù yǔ yǔ, qiě zhēng qí shuō. yún: jiā qiáo lán chuān, zǎo suì yǔ yù shǐ wáng jūn jiē zhì běi mén, jīn zhě yù jī yú wáng shì bié yè lěi nián. zì cǐ, měi sì rì zhé yī lái. shén mǐn biàn zòng héng, cí yì diǎn yǎ. yuàn shēn ài zhī. yuàn yīn wèi yuē: wú zi jī biàn xuán ào, kě yǐ cóng jùn guó zhī yóu, wèi gōng hóu gāo kè. hé nǎi zì qǔ shěn zhì, yǐn jī cóng mǎng? shēng yuē: yú fēi bù yuán yè gōng hóu, qiě jù dàn xī yǒu bù yú zhī huò. yuàn yuē: hé wèi fā bù xiáng zhī yán hū? zhū yuē: mǒu zì jīn suì lái, mèng bo yǒu qióng jǐn zhī zhào. yuàn jí yǐ cí wèi yù zhī. shēng pō yǒu kuì yě. hòu zhì zhòng yáng rì, yǒu rén yǐ nóng yùn yī píng yí yuàn, zhū shēng yì zhì, yīn yǐ jiǔ yǐn zhī. chū cí yǐ jí, bù gǎn yǐn, yǐ ér yòu yuē: jiā jié xiāng yù, qǐ gǎn bù jǐn zhǔ rén zhī huān yé! jí yǐn mǎn ér yǐn, shí qǐng, dà zuì, gào qù. wèi xíng shù shí bù, hū pū yú dì, huà wèi yī lǎo hú, mǐng dǐng bù néng dòng yǐ. yuàn jí shā zhī. yīn fǎng wáng yù shǐ bié shù, yǒu lǎo nóng wèi yuàn yuē: wáng yù shǐ, bìng zhī bì jiāng, wǎng suì shù yú lán chuān, wèi hú mèi bìng ér zú, yǐ lěi nián yǐ. mù yú cūn běi shù shí bù. jí mìng jiā tóng xún yù shǐ mù, guǒ yǒu xué. yuàn hòu wèi yù shǐ, qiè huà qí shì, shí táng tài hé chū yě.
尹瑗者，嘗舉進士，不中第，為太原晉陽尉。既罷秩，退居郊野，以文墨自適。忽一日，有白衣丈夫來謁，自稱：「吳興朱氏子，早歲嗜學，竊聞明公以文業自負，願質疑於執事，無見拒。」瑗即延入與語，且徵其說。云：「家僑嵐川，早歲與御史王君皆至北門，今者寓跡於王氏別業累年。」自此，每四日輒一來。甚敏辯縱橫，詞意典雅。瑗深愛之。瑗因謂曰：「吾子機辯玄奧，可以従郡國之游，為公侯高客。何乃自取沈滯，隱跡叢莽？」生曰：「余非不原謁公侯，且懼旦夕有不虞之禍。」瑗曰：「何為發不祥之言乎？」朱曰：「某自今歲來，夢卜有窮盡之兆。」瑗即以詞慰諭之。生頗有愧也。後至重陽日，有人以濃醞一瓶遺瑗，朱生亦至，因以酒飲之。初辭以疾，不敢飲，已而又曰：「佳節相遇，豈敢不盡主人之歡耶！」即引滿而飲，食頃，大醉，告去。未行數十步，忽仆於地，化為一老狐，酩酊不能動矣。瑗即殺之。因訪王御史別墅，有老農謂瑗曰：「王御史，並之裨將，往歲戍於嵐川，為狐媚病而卒，已累年矣。」墓於村北數十步。即命家僮尋御史墓，果有穴。瑗後為御史，竊話其事，時唐太和初也。