tǔ bō guó yǒu fǎ wáng rén wáng.
吐蕃ｂō國有法王、人王。

rén wáng jí lǐng zhǔ zhǔ bīng gé, chū yǒu sì, jīn bìng yī. fǎ wáng lǎ ma jiào shǒu lǐng zhǔ fó jiào, yì yǒu èr. rén wáng yǐ tǔ dì yǎng fǎ wáng, ér bù zhī yǒu zhōng guó fǎ wáng dài rén wáng huà rén mín, ér zūn fèng cháo tíng. qí jiào, wáng yǔ èr fǎ wáng gèng xiāng wèi shī dì.
人王即領主主兵革，初有四，今並一。法王喇嘛教首領主佛教，亦有二。人王以土地養法王，而不知有中國；法王代人王化人民，而遵奉朝廷。其教，****王與二法王更相為師弟。

dà fǎ wáng jiāng méi tōng mò, sǐ wáng, jí xiān yǔ èr fǎ wáng yǐ tuō shēng zhī dì. èr fǎ wáng rú qí yán wǎng qiú zhī, bì děi suǒ shēng, jí bào fèng guī yǎng wèi wáng, ér chuán zhī dào. qí bào guī shí, suī nián shén yòu, ér qián shēng suǒ yí shì, rú tàn huán xué zhōng, lì lì bù shuǎng. èr fǎ wáng méi, yì xiān yǔ yú wáng, ér wǎng mì yǔ bào guī chuán jiào, yì rú zhī. qí tuō shēng zhī jiā, gè bù shèn yáo jué, ruò zhǐ jiè wèi méng yá, ér guǒ zé bù yì yě. dà yǔ èr, yì zhǐ hù wèi yuān yuán, ér wèi zé bù gēng yě cǐ jí suǒ wèi lǎ ma jiào de líng tóng zhuǎn shì zhì dù.
大法王將沒通「歿」，死亡，即先語二法王以托生之地。二法王如其言往求之，必得所生，即抱奉歸養為****王，而傳之道。其抱歸時，雖年甚幼，而前生所遺事，如探環穴中，歷歷不爽。二法王沒，亦先語於****王，而往覓與抱歸傳教，亦如之。其托生之家，各不甚遙絕，若只借為萌芽，而果則不易也。大與二，亦只互為淵源，而位則不更也此即所謂喇嘛教的「靈童」轉世制度。

gēng xū nián gōng yuán nián, èr fǎ wáng céng zhì lì jiāng, suì zhì jī zú.
庚戌年公元１６１０年，二法王曾至麗江，遂至雞足。

dà bǎo fǎ wáng yú jiā jìng jiān cháo jīng shī, cān wǔ tái.
大寶法王於嘉靖間朝京師，參五台。

lì jiāng běi zhì bì liè jiè, jǐ liǎng yuè chéng. yòu liǎng yuè, xī běi zhì dà bǎo fǎ wáng.
麗江北至必烈界，幾兩月程。又兩月，西北至大寶法王。