tǔ bō guó yǒu fǎ wáng rén wáng.
吐蕃ｂō国有法王、人王。

rén wáng jí lǐng zhǔ zhǔ bīng gé, chū yǒu sì, jīn bìng yī. fǎ wáng lǎ ma jiào shǒu lǐng zhǔ fó jiào, yì yǒu èr. rén wáng yǐ tǔ dì yǎng fǎ wáng, ér bù zhī yǒu zhōng guó fǎ wáng dài rén wáng huà rén mín, ér zūn fèng cháo tíng. qí jiào, wáng yǔ èr fǎ wáng gèng xiāng wèi shī dì.
人王即领主主兵革，初有四，今并一。法王喇嘛教首领主佛教，亦有二。人王以土地养法王，而不知有中国；法王代人王化人民，而遵奉朝廷。其教，****王与二法王更相为师弟。

dà fǎ wáng jiāng méi tōng" mò", sǐ wáng, jí xiān yǔ èr fǎ wáng yǐ tuō shēng zhī dì. èr fǎ wáng rú qí yán wǎng qiú zhī, bì děi suǒ shēng, jí bào fèng guī yǎng wèi wáng, ér chuán zhī dào. qí bào guī shí, suī nián shén yòu, ér qián shēng suǒ yí shì, rú tàn huán xué zhōng, lì lì bù shuǎng. èr fǎ wáng méi, yì xiān yǔ yú wáng, ér wǎng mì yǔ bào guī chuán jiào, yì rú zhī. qí tuō shēng zhī jiā, gè bù shèn yáo jué, ruò zhǐ jiè wèi méng yá, ér guǒ zé bù yì yě. dà yǔ èr, yì zhǐ hù wèi yuān yuán, ér wèi zé bù gēng yě cǐ jí suǒ wèi lǎ ma jiào de" líng tóng" zhuǎn shì zhì dù.
大法王将没通“殁”，死亡，即先语二法王以托生之地。二法王如其言往求之，必得所生，即抱奉归养为****王，而传之道。其抱归时，虽年甚幼，而前生所遗事，如探环穴中，历历不爽。二法王没，亦先语于****王，而往觅与抱归传教，亦如之。其托生之家，各不甚遥绝，若只借为萌芽，而果则不易也。大与二，亦只互为渊源，而位则不更也此即所谓喇嘛教的“灵童”转世制度。

gēng xū nián gōng yuán nián, èr fǎ wáng céng zhì lì jiāng, suì zhì jī zú.
庚戌年公元１６１０年，二法王曾至丽江，遂至鸡足。

dà bǎo fǎ wáng yú jiā jìng jiān cháo jīng shī, cān wǔ tái.
大宝法王于嘉靖间朝京师，参五台。

lì jiāng běi zhì bì liè jiè, jǐ liǎng yuè chéng. yòu liǎng yuè, xī běi zhì dà bǎo fǎ wáng.
丽江北至必烈界，几两月程。又两月，西北至大宝法王。