xǔ wén mù yán, kāng xī mò nián, yù gǔ qì lǐ lù tīng, qí fù zhí yě, shàn liù rén, wéi chén qǐ zì zhàn yī kè, ér bù kěn wèi rén bo. yuē: duō xiè wèi lái, shén suǒ è yě. yǒu yǐ kāng jié bǐ zhī zhě, yuē: wú cái dé liù qī fēn ěr. cháng zhàn dé mǒu rì dāng yǒu xiān rén fú zhú zhàng lái, yǐn jiǔ tí shī ér qù, fén xiāng hòu zhī, nǎi yǒu rén xié yī diāo zhú chún yáng xiàng qiú shòu, cè yǐ yī zhù jiǔ hú lú, shàng kè cháo yóu běi hǎi yī shī yě. kāng jié ān yǒu cǐ shī hū. nián wǔ shí yú wú zi, wéi xù yī qiè, yī rì, xǔ fù zào fǎng, wén qí qiè qì, qiě xù yǔ yuē: cǐ hé shì ér yǐ xì rén, qí shì wǒ hū? yòu wén lù tīng lì biàn yuē: cǐ zhēn shí yǔ, fēi xì yě. xǔ fù kòu fǎn mù zhī gù, lù tīng yuē: shì shū dà qí, jīn rì zhàn kè, yǒu èr kè lái shì gǔ qì, yī qí qián shì fū, shàng yǒu yī xī yuán yī qí hòu fū, jié hǎo dāng zài bàn nián nèi, bìng wǒ wèi sān, shēng zài yī táng yǐ. wú yǐ yǔ bǐ, bǐ jù huì nù, shù dìng wú kě yí, wǒ bù qì ér bǐ qì, wǒ bù huì ér bǐ huì zhī, qǐ fēi chī nǚ zǐ zāi. yuè bàn zài lù tīng guǒ sǐ, qiè yù yú yī hàn lín jiā, dí bù néng róng, guò yī xī jí qiǎn chū, zài yù yú yī zhōng shū shè rén jiā, nǎi xiāng ān yún.
許文木言，康熙末年，鬻古器李鷺汀，其父執也，善六壬，惟晨起自占一課，而不肯為人卜。曰：多泄未來，神所惡也。有以康節比之者，曰：吾才得六七分耳。嘗占得某日當有仙人扶竹杖來，飲酒題詩而去，焚香候之，乃有人攜一雕竹純陽像求售，側倚一貯酒壺盧，上刻朝游北海一詩也。康節安有此失乎。年五十餘無子，惟蓄一妾，一日，許父造訪，聞其妾泣，且絮語曰：此何事而以戲人，其試我乎？又聞鷺汀力辯曰：此真實語，非戲也。許父叩反目之故，鷺汀曰：事殊大奇，今日占課，有二客來市古器，一其前世夫，尚有一夕緣；一其後夫，結好當在半年內，並我為三，生在一堂矣。吾以語彼，彼遽恚怒，數定無可移，我不泣而彼泣，我不諱而彼諱之，豈非痴女子哉。越半載鷺汀果死，妾鬻於一翰林家，嫡不能容，過一夕即遣出，再鬻於一中書舍人家，乃相安雲。

páng xuě yá chū hūn rì, mèng zhì yī chù, jiàn qīng yī gāo jì nǚ zǐ, páng yī rén zhǐ yuē: cǐ rǔ fù yě. xǐng ér è zhī. hòu zài hūn yīn shì, wǎn rán mèng zhōng zhī rén. gù cóng bì shān fáng jí zhōng yǒu dào wáng shī yuē: màn shuō qián yīn yǔ hòu yīn, yǎn qián yè guǒ dìng shuí zhēn, yǔ jūn qín sè chū diào rì, guài shā kōng hóu rù mèng rén. jì cǐ shì yě. àn kōng hóu rù mèng fán èr shì, qí yī wèi xiān chuán shí yí zài, xuē zhào shè lù zhǎng yuán nǚ jiàn cuī yǔ qí yī wèi yì shǐ zài, lú èr jiù shè liǔ shì nǚ jiàn lǐ shēng, jiē yǐ rén wèi hūn zhī qī zuò jì yòu jiǔ, shū tài è zuò jù. jìn shí suǒ wén lǚ dào shì děng, yì yǒu cǐ shù, yǔ xiáng luán yáng xiāo xià lù.
龐雪厓初婚日，夢至一處，見青衣高髻女子，旁一人指曰：此汝婦也。醒而惡之。後再婚殷氏，宛然夢中之人。故叢碧山房集中有悼亡詩曰：漫說前因與後因，眼前業果定誰真，與君琴瑟初調日，怪煞箜篌入夢人。記此事也。按箜篌入夢凡二事，其一為仙傳拾遺載，薛肇攝陸長源女見崔宇；其一為逸史載，盧二舅攝柳氏女見李生，皆以人未婚之妻作伎侑酒，殊太惡作劇。近時所聞呂道士等，亦有此術，語詳灤陽消夏錄。

yè lǚ tíng yán, qí zǔ yóu jí jiàn liú shí qú. yī rì yè yǐn, yǒu qì yǒu bī zhī zhào xiān nǚ, shí qú mìng sǎo yī shì, hù xuán zhú lián, rán shuāng jù yú jǐ, zhòng jiē yí xí zuò yuàn zhōng, ér zì yǔ bù chí zhòu, qǔ jiè chǐ pāi àn yī shēng, lián nèi guǒ yī nǚ zǐ tíng tíng lì, yǒu shì zhī nǎi qí qiè yě. fèn qǐ yù ōu, shí qú jí pāi jiè chǐ yī shēng, jiàn huǒ guāng wān yán rú chè diàn, yǐ chuān lián qù yǐ. xiào yǔ yǒu yuē: xiāng jiāo èr shí nián, qǐ yǒu zhēn yǐ jūn qiè wèi xì zhě. shì shè hú nǚ, huàn xíng jī jūn yī nù wèi xiào ěr. yǒu jí guī shì, qiè nǎi cì xiù wèi chuò yě. rú shì wèi xì, shù hū zài bù jí bù lí jiān yǐ. yú yīn sī lǐ shǎo jūn zhì lǐ fū rén, dàn shǐ yuǎn guān, ér bù shǐ xiāng jìn, kǒng yì shì shè zhào jīng mèi, zuò shì huàn xíng yě.
葉旅亭言，其祖猶及見劉石渠。一日夜飲，有契友逼之召仙女，石渠命掃一室，戶懸竹簾，燃雙炬於幾，眾皆移席坐院中，而自禹步持咒，取界尺拍案一聲，簾內果一女子亭亭立，友視之乃其妾也。奮起欲毆，石渠急拍界尺一聲，見火光蜿蜒如掣電，已穿簾去矣。笑語友曰：相交 二十年，豈有真以君妾為戲者。適攝狐女，幻形激君一怒為笑耳。友急歸視，妾乃刺繡未輟也。如是為戲，庶乎在不即不離間矣。余因思李少君致李夫人，但使遠觀，而不使相近，恐亦是攝召精魅，作是幻形也。

fèi zhǎng fáng hé zhì bǎi guǐ, nǎi hòu shī qí fú, wèi guǐ suǒ shā. míng chóng yǎn zú, zì rèn xiàn xiōng, mò cè suǒ zì. rén yì wèi yì guǐ tài kǔ, guǐ cì zhī yě, shì shù zhě zhōng yǐ shù bài, gài duō yǒu zhī. liú xiāng wǎn yán, yǒu sēng shàn jìn zhòu, wèi hú yòu zhì kuàng yě, qiān bǎi wèi qún, háo jiào bó shì, sēng yùn jīn chǔ, jī bó rén xíng yī lǎo hú, nǎi kuì wéi chū. hòu yù yú tú, lǎo hú tóu dì mó bài yuē: nǎng méng bù shā, shēn zì chàn huǐ, jīn yuàn guī yī shòu wǔ jiè, sēng yù mó qí dǐng, hū zhì yī wù mì sēng miàn, dùn xíng ér qù. qí wù fēi bó fēi gé, sè rú hǔ pò, zhān ruò qī, láo bù kě tuō, mào mèn bù kě rěn, shǐ rén fèn lì jiē qù, zé miàn pí jǐn bō, tòng yūn dài jué, hòu jiā luò wú fù rén zhuàng yǐ. yòu yī yóu sēng, bǎng mén yuē qū hú, yì yǒu hú lái yòu sēng, shí wèi mèi, yáo líng sòng fàn zhòu, hú hài ér táo, xún yuè hòu yǒu ǎo kòu mén, yán jiā jìn xū mù, rì wèi hú rǎo, qǐ wǎng jìn zhì, sēng chū xiǎo jìng zhào zhī, zhuó rán rén yě, yīn suí wǎng, ǎo dǎo zhì dī pàn, hū jué qí shū náng zhì hé zhōng, fú lù fǎ wù, jǐn suí shuǐ qù, yù yì bēn nì shú tián zhōng, bù kě zōng jī. fāng ào nǎo jiān, wǎ lì fēi jī, miàn mù jù bài, xìng lài fàn zhòu zì wèi, hú bù néng jìn, láng bèi ér guī. cì rì jí kuì dùn, jiǔ nǎi zhī yù jí tǔ rén, qí nǚ yǔ hú nì, yīn qí nǚ lù yǐ jīn, shǐ dào qí fú ěr. cǐ jiē shù zú yǐ shèng hú, zú wèi hú suàn, hú yǒu cè ér sēng wú bèi, hú yǒu dǎng ér sēng wú zhù yě. kuàng shù bù zú shèng ér qīng yǔ yāo wù jiǎo hū?
費長房劾治百鬼，乃後失其符，為鬼所殺。明崇儼卒，剚刃陷胸，莫測所自。人亦謂役鬼太苦，鬼刺之也，恃術者終以術敗，蓋多有之。劉香畹言，有僧善禁咒，為狐誘至曠野，千百為群，嗥叫搏噬，僧運金杵，擊踣人形一老狐，乃潰圍出。後遇於途，老狐投地膜拜曰：曩蒙不殺，深自懺悔，今願皈依受五戒，僧欲摩其頂，忽擲一物冪僧面，遁形而去。其物非帛非革，色如琥珀，粘若漆，牢不可脫，瞀悶不可忍，使人奮力揭去，則麵皮盡剝，痛暈殆絕，後痂落無復人狀矣。又一游僧，榜門曰驅狐，亦有狐來誘僧，識為魅，搖鈴誦梵咒，狐駭而逃，旬月後有媼叩門，言家近墟墓，日為狐擾，乞往禁治，僧出小鏡照之，灼然人也，因隨往，媼導至堤畔，忽攫其書囊擲河中，符錄法物，盡隨水去，嫗亦奔匿秫田中，不可蹤跡。方懊惱間，瓦礫飛擊，面目俱敗，幸賴梵咒自衛，狐不能近，狼狽而歸。次日即愧遁，久乃知嫗即土人，其女與狐昵，因其女賂以金，使盜其符耳。此皆術足以勝狐，卒為狐算，狐有策而僧無備，狐有黨 而僧無助也。況術不足勝而輕與妖物角乎？

jiù shì wǔ zhàn ān gōng yán, liú fú zhuāng mù jiàng mǒu, cóng bo zhě wèn hūn yīn, bo zhě xì zhī yuē: qù cǐ xī nán bǎi lǐ mǒu dì mǒu jiǎ, jīn jiāng sǐ, qí qī shù hé jià rǔ, jí wǎng fǎng qiú kě de yě. jiàng xìn zhī, zhì qí dì sù cūn diàn zhōng, yù yī rén wèn mǒu jiǎ jū hé chù, qí rén wèn: fǎng zhī hé wèi. jiàng yǐ shí gào, bù lǜ cǐ rén jí mǒu jiǎ yě, wén zhī huì fèn, chè pèi dāo yù cì zhī, jiàng táo rù diàn hòu, yú yuán dùn. shì rén yí zhǔ rén nì shì nèi, yù rù sōu, zhǔ rén bù yǔn, hù xiāng gé dòu, jìng shā zhǔ rén, lùn dǐ fú fǎ. ér jiàng zhī míng xìng lǐ jū, zé jūn wèi jí wèn yě. hòu nián yú, yǒu yù tóng yī nán yī fù guò xiàn xiàn, yún shū jí guǎ sǎo yě, yù bào zú, wú yǐ liǎn, shū nǎi yì jià qí sǎo. sǎo wú jì, yì qū cóng. jiàng shàng wèi qǔ, zhòng wèi méi hé yān. hòu xún qí gù fū, zhèng mǒu jiǎ yě. yì zāi, bo zhě bù xì, jiàng bù wǎng, jiàng bù wǎng, wú cóng yǔ mǒu jiǎ dòu, wú cóng yǔ mǒu jiǎ dòu, zé zhǔ rén bù sǐ, zhǔ rén bù sǐ, zé mǒu jiǎ bù lùn dǐ, mǒu jiǎ bù lùn dǐ, cǐ fù wú yóu jià cǐ jiàng yě. nǎi wú gù shēng bō, zú zhǎn zhuǎn xiāng qiān, zhōng chéng pèi ǒu, qǐ fēi shù shǐ rán zāi. yòu wén jīng shī xī sì pái lóu yǒu bo zhě, rì shè sì yú qú, yōng zhèng gēng xū rùn liù yuè, hū zì bo shí bā rì héng sǐ, xiāng jù yī liǎng rì ěr. zì chuāi wú sǐ fǎ, ér yáo xiàng shén míng, nǎi yú shì rì jiàn hù bù chū, guān hé yóu héng sǐ. bù lǜ hū dì zhèn, wū pǐ yā yān. shǐ bù zì bo, shì rì bì shè sì tōng qú zhōng, wū yóu fù yā. shì yì shù, bù kě táo, shǐ zhuǎn yǐ xiān zhī wù yě.
舅氏五占安公言，留福莊木匠某，從卜者問婚姻，卜者戲之曰：去此西南百里某地某甲，今將死，其妻數合嫁汝，急往訪求可得也。匠信之，至其地宿村店中，遇一人問某甲居何處，其人問：訪之何為。匠以實告，不慮此人即某甲也，聞之恚憤，掣佩刀欲刺之，匠逃入店後，逾垣遁。是人疑主人匿室內，欲入搜，主人不允，互相格鬥，竟殺主人，論抵伏法。而匠之名姓里居，則均未及問也。後年余，有嫗同一男一婦過獻縣，雲叔及寡嫂也，嫗暴卒，無以斂，叔乃議嫁其嫂。嫂無計，亦曲從。匠尚未娶，眾為媒合焉。後詢其故夫，正某甲也。異哉，卜者不戲，匠不往，匠不往，無從與某甲斗，無從與某甲斗，則主人不死，主人不死，則某甲不論抵，某甲不論抵，此婦無由嫁此匠也。乃無故生波，卒輾轉相牽，終成配偶，豈非數使然哉。又聞京師西四牌樓有卜者，日設肆於衢，雍正庚戌閏六月，忽自卜十八日橫死，相距一兩日耳。自揣無死法，而爻象甚明，乃於是日鍵戶不出，觀何由橫死。不慮忽地震，屋圮壓焉。使不自卜，是日必設肆通衢中，烏由覆壓。是亦數，不可逃，使轉以先知誤也。

huà shì zhāng wú niàn, yù jīng shī yīng táo xié jiē, shū zhāi yǐ jù fú kuò zhǐ wèi chuāng gùn, bù zhe yī zāi, qǔ qí míng yě. měi yuè míng zhī xī, bì yǒu yī nǚ zǐ quán yǐng zài gùn xīn, qǐ hù shì zhī, wú suǒ dǔ, ér yǐng zé rú gù, yǐ bù wèi huò suì, yì gū tīng zhī. yī xī dì shì, jué tǐ tài shēng dòng, wǎn rán rù huà, xì yǐ bǐ sì zhōu gōu zhī, zì shì bù fù jiàn. ér qiáng tóu shí yǒu yī nǚ zǐ lòu miàn xià kuī, hū wù cǐ guǐ yù xiě zhào, qián shǐ wǒ jiàn qí xíng, jīn shǐ wǒ jiàn qí mào yě, yǔ yǔ bù yīng, zhù shì zhī yì bù xiū bì, liáng jiǔ nǎi yǐn, yīn bǔ xiě méi mù yī wén, zuò yī shì nǚ tú. yè wén chuāng wài yǔ yuē: wǒ míng tíng tíng. zài wèn zhī, yǐ jì, nǎi bìng tí yú gùn shàng. hòu wèi yī zhī fǔ mǎi qù, huò yuē shì lǐ zhōng shān, huò yuē hú yě, fēi guǐ yě, yú shì lǐ wèi jìn. huò yuē běn wú shì shì, wú niàn shén qí shuō ěr. shì yì bù kě zhī. rán xiāng hún cái guǐ, héng yù liú míng yú hòu shì. yóu jīn sù gǔ, jié xí xiāng tóng, gù yì lǐ suǒ yí yǒu yě.
畫士張無念，寓京師櫻桃斜街，書齋以巨幅闊紙為窗睴，不著一睵，取其明也。每月明之夕，必有一女子全影在睴心，啟戶視之，無所睹，而影則如故，以不為禍祟，亦姑聽之。一夕諦視，覺體態生動，宛然入畫，戲以筆四周鈎之，自是不復見。而牆頭時有一女子露面下窺，忽悟此鬼欲寫照，前使我見其形，今使我見其貌也，與語不應，注視之亦不羞避，良久乃隱，因補寫眉目衣紋，作一仕女圖。夜聞窗外語曰：我名亭亭。再問之，已寂，乃並題於睴上。後為一知府買去，或曰是李中山，或曰狐也，非鬼也，於事理為近。或曰本無是事，無念神其說耳。是亦不可知。然香魂才鬼，恆欲留名於後世。由今溯古，結習 相同，固亦理所宜有也。

yáo ān gōng guān xíng bù jiāng sū sī láng zhōng shí, xī chéng yí sòng yī àn, nǎi shào nián qiáng wū yòu nǚ zhě, nán nián shí liù, nǚ nián shí sì, gài shì shào nián yóu xī dǐng guī, jiàn shì nǚ xié cài pǔ zhōng, yīn xiāng bī xié, luó zú wén nǚ hào hū shēng, jiù zhí zhī, xùn wèi jìng, liǎng jiā fù mǔ jù tóu cí, nǎi qí wèi hūn qī, bù xiāng zhī ér wù fàn yě. yú lǜ wèi hūn qī hé jiān yǒu tiáo, qiáng jiān wú tiáo. fāng nǐ yì jiān, nǚ gōng yì fù gǎi yí, chēng dàn diào xuè ér yǐ, nǎi báo zé ér qiǎn zhī. huò yuē shì nǚ zhī fù mǔ shòu zhòng lù, nǚ yì ài cǐ zi fēng zī, qiě jiā fù, gù zào cǐ xū cí yǐ jiě fēn. yáo ān gōng yuē: shì wèi kě zhī, rán shì zhǐ hūn yīn, yǔ huì hé rén mìng, yuān shěn dì xià zhě bù tóng, qí jiān wèi chéng, wú kě yàn, qí huì wú jù, nán yǐ zhì, nǚ zǐ yǔn yǐ, fù mǔ cóng yǐ, méi bǎo yǒu què zhèng, lín lǐ wú yì yì yǐ. liǎng zào zhī cí, yì wú yī háo zhī dǐ wǔ yǐ. jūn zǐ kě qī yǐ qí fāng, bù néng héng jiā duàn liàn, rù yī tóng zǐ yuǎn shù yě.
姚安公官刑部江 蘇司郎中時，西城移送一案，乃少年強污幼女者，男年十六，女年十四，蓋是少年游西頂歸，見是女擷菜圃中，因相逼脅，邏卒聞女號呼聲，就執之，訊未竟，兩家父母俱投詞，乃其未婚妻，不相知而誤犯也。於律未婚妻和姦有條，強姦無條。方擬議間，女供亦復改移，稱但調謔而已，乃薄責而遣之。或曰是女之父母受重賂，女亦愛此子丰姿，且家富，故造此虛詞以解紛。姚安公曰：是未可知，然事止婚姻，與賄和人命，冤沈地下者不同，其奸未成，無可驗，其賄無據，難以質，女子允矣，父母從矣，媒保有確證，鄰里無異議矣。兩造之詞，亦無一毫之牴牾矣。君子可欺以其方，不能橫加鍛煉，入一童子遠戍也。

mǒu gōng xià rì tuì cháo, xié bì yú jìng shì zhòu qǐn, huì hūn zhě qǐ shì, wèn zhǔ rén ān zài, yī tóng gù yǔ hūn zhě xì, màn yīng yuē: zhǔ rén fāng yōng ěr fù shuì mǒu suǒ. fù shì zhì qián, nù ér gòu lì, zhǔ rén chū wèn, chī zhú cǐ tóng. yuè sān sì nián, hūn zhě fù sǐ, huì cǐ bì yǐ dǐ chù shī chǒng , zhǔ rén wàng qián yǔ, jìng yǐ pèi hūn zhě, shì hòu yì jí, nǎi hào rán tàn yuē: qǐ ǒu rán yú.
某公夏日退朝，攜婢於靜室晝寢，會閽者啟事，問主人安在，一僮故與閽者戲，漫應曰：主人方擁爾婦睡某所。婦適至前，怒而詬詈，主人出問，笞逐此僮。越三四年，閽者婦死，會此婢以牴觸失寵 ，主人忘前語，竟以配閽者，事後憶及，乃浩然嘆曰：豈偶然歟。

wén shuǐ lǐ huá tíng yán, qù qí jiā bǎi lǐ yī fèi sì, yún yǒu mèi, wú gǎn jū zhě, yǒu fàn yáng zhě shí yú rén, bì yǔ sù qí zhōng, yè wén wū wū shēng, àn zhōng jiàn yī wù, yōng zhǒng tuán jiān, bù biàn miàn mù, pán shān ér lái, xíng shén chí zhòng, zhòng jiē wú lài shào nián, shū bù kǒng bù, gòng yǐ pò zhuān zhì jī, zhōng shēng zhēng rán, jiàn suō tuì yù què, jué qí wú néng, zào ér zhuī zhī, zhì sì mén huài qiáng cè, yì rán bù dòng. bī shì, nǎi yī pò zhōng, nèi duō suì gǔ, yì qí suǒ shí yě. cì rì, gào tǔ rén yě yǐ zhù qì, zì cǐ guài jué. cǐ wù zhī dùn jí yǐ, ér yì chū niǎo rén, zú zì suì qí zhì, dài jiàn fū shàn huàn zhī guài, yǒu wèi suì zhě, cóng ér xiào zhī yě. yú jiā yī bì, cāng zhōu shān guǒ zhuāng rén yě, yán shì zhuāng gù dào sǒu, yǒu rén jiàn dào zhī huò lì, yì cóng zhī. xíng bǔ zhě jí, tā dào gé dòu tiào miǎn, ér cǐ rén jiù zhí fú fǎ yān. qí yì cǐ zhōng zhī lèi yě fū.
文水李華廷言，去其家百里一廢寺，雲有魅，無敢居者，有販羊者十餘人，避雨宿其中，夜聞嗚嗚聲，暗中見一物，臃腫團 睷，不辨面目，蹣跚而來，行甚遲重，眾皆無賴少年，殊不恐怖，共以破磚擲擊，中聲錚然，漸縮退欲卻，覺其無能，噪而追之，至寺門壞牆側，屹然不動。逼視，乃一破鍾，內多碎骨，意其所食也。次日，告土人冶以鑄器，自此怪絕。此物之鈍極矣，而亦出嬲人，卒自碎其質，殆見夫善幻之怪，有為祟者，從而效之也。余家一婢，滄州山果莊人也，言是莊故盜藪，有人見盜之獲利，亦從之。行捕者急，他盜格鬥跳免，而此人就執伏法焉。其亦此鍾之類也夫。

jiù shì ān gōng jiè rán yán, yǒu liǔ mǒu zhě yǔ yī hú nǚ shén nì, liǔ gù pín, hú héng zhōu qí yī shí, yòu fù jù shì qián, yù zhì qí nǚ, hú wèi dào qí quàn, shì nǎi yǐ. shí lái qí jiā, qī zǐ jiē yǔ xiāng wèn dá, dàn wéi liǔ jiàn qí xíng ěr. hú mèi yī fù shì nǚ, fú lù bù néng qiǎn, mù néng hé zhì zhě yǔ bǎi jīn. liǔ fū fù sù zhī qí shì, fù lì duō jīn, sǒng yǒng liǔ sì xì shā hú, liǔ yǐ fù xīn wèi qiàn, fù suì yuē: bǐ néng mèi mǒu jiā nǚ, bù néng mèi rǔ nǚ yé? zuó yǐ wǔ jīn wèi rǔ nǚ zhì dōng yī, qí yì kǒng yǒu zài, cǐ huàn bù kě bù chú yě. liǔ nǎi yīn shì pī shuāng, gū jiǔ yǐ dài, hú yǐ zhī zhī, huì liǔ yǔ xiāng lín shù rén zuò, hú yú yán jì hū liǔ míng, xiān xù xiāng qì zhī shēn, cì chén xiāng zhōu zhī jiǔ, cì nǎi yī yī fā qí yīn móu yuē: wú fēi bù néng wèi ěr huò, rán zhōu xuán yǐ jiǔ, níng rěn biàn zuò kòu chóu. yòu yǐ bù yī pǐ, mián yī shù zì yán zhì xià, yuē: zuó ěr yòu ér hào hán kǔ, xǔ wèi zuò bèi, bù kě shī xìn yú rú zǐ yě. zhòng yì bù píng, xián qiào ràng liǔ, hú yuē: jiāo bù zé rén, yì wú zhī guò, shì qíng rú shì, yì hé zú shēn yóu, wú gū shǐ zhī zhī ěr. tài xī ér qù, liǔ zì shì bù chǐ yú xiāng dǎng , yì wú kěn zī jì shēng dǒu zhě. qiè jiā yè dùn, jìng mò zhī suǒ zhōng.
舅氏安公介然言，有柳某者與一狐女甚昵，柳故貧，狐恆周其衣食，又負巨室錢，欲質其女，狐為盜其券，事乃已。時來其家，妻子皆與相問答，但惟柳見其形耳。狐媚一富室女，符錄不能遣，募能劾治者予百金。柳夫婦素知其事，婦利多金，慫恿柳伺隙殺狐，柳以負心為歉，婦誶曰：彼能媚某家女，不能媚汝女耶？昨以五金為汝女制冬衣，其意恐有在，此患不可不除也。柳乃陰市砒霜，沽酒以待，狐已知之，會柳與鄉鄰數人坐，狐於檐際呼柳名，先敘相契之深，次陳相周之久，次乃一一發其陰謀曰：吾非不能為爾禍，然周旋已久，寧忍便作寇讎。又以布一匹，棉一束自檐擲下，曰：昨爾幼兒號寒苦，許為作被，不可失信於孺子也。眾意不平，咸誚讓柳，狐曰：交 不擇人，亦吾之過，世情如是，亦何足深尤，吾姑使知之耳。太息而去，柳自是不齒於鄉黨 ，亦無肯資濟升斗者。挈家夜遁，竟莫知所終。

jiù shì zhāng gōng mèng zhēng yán, cāng zhōu tóng shì yuán wèi fèi shí, sān miàn huán shuǐ, lín mù yì rú, yóu shǎng zhě héng jiè yǐ yàn huì. shǒu yuán rén měi wén yè zhōng guǐ chàng yuē: shù yè ér qīng qīng, huā duǒ ér céng céng, kàn bù fēn míng, zhōng jiān yǒu gè jiā rén yǐng, zhǐ wàng jiàn pán jīn shān zǐ, qún shì shuǐ hóng líng. rú shì zhě shù zài, hòu yī jì wèi zuò kè ōu rǔ, huì ér zì yì yú shù, qí yī sè yī rú suǒ chàng. mò yù qí gù, huò yuē cǐ yì guǐ hòu dài, xiān zhī qí lái dài zhī rén, gù xǐ ér gē yě.
舅氏張公夢征言，滄州佟氏園未廢時，三面環水，林木翳如，游賞者恆藉以宴會。守園人每聞夜中鬼唱曰：樹葉兒青青，花朵兒層層，看不分明，中間有個佳人影，只望見盤金衫子，裙是水紅綾。如是者數載，後一妓為座客毆辱，恚而自縊於樹，其衣色一如所唱。莫喻其故，或曰此縊鬼候代，先知其來代之人，故喜而歌也。

qīng xiàn yī nóng jiā, bìng bù néng lì zuò, è jiāng dài, yù yù fù yǐ tú liǎng huó, fù yuē: wǒ qù, jūn hé yǐ zì cún, qiě jīn jǐn réng è sǐ, bù rú liú wǒ shì jūn, shù yǐn shí yī yào dé yǐ jiǎn diǎn, huò kě jì zhòng shēng, wǒ níng chāng ěr. hòu shí yú zài, fù bìng chuí sǐ, jué ér fù sū yuē: qǐng huǎng hū zhì míng sī, lì yán chāng nǚ dāng duò wèi què gē, yǐ wǒ yī niàn bù wàng fū, yóu kě shēng rén dào yě.
青縣一農家，病不能力作，餓將殆，欲鬻婦以圖兩活，婦曰：我去，君何以自存，且金盡仍餓死，不如留我侍君，庶飲食醫藥得以檢點，或可冀重生，我寧娼耳。後十餘載，婦病垂死，絕而復甦曰：頃恍惚至冥司，吏言娼女當墮為雀鴿，以我一念不忘夫，猶可生人道也。

shì jī guō shì, qí fù dà tóng rén, liú yù tiān jīn, shēng shí qí mǔ mèng yù duān wǔ cǎi fú zhě, mǎi dé yī zhī, yīn yǐ wèi míng, nián shí sān guī yú, shēng shù zi, jiē bù yù, wéi yī nǚ, shì dé zhōu lú yīn wén, huī jí guān chá zi yě. huī jí shàn xīng mìng, cháng tuī qí mìng shòu bù néng sì shí, guǒ sān shí qī ér zú. yú zài xī yù shí, jī yǐ bìng zhài, qí qiān guān dì, wèn shàng néng xiāng jiàn fǒu? dé yī qiān yuē: xǐ què yán qián bào hǎo yīn, zhī jūn qiān lǐ yǒu guī xīn, xiù wéi zhòng jié yuān yāng dài, yè luò shuāng diāo hán sè qīn. wèi yú jí dāng yǐ qiū dōng guī, yì shén xǐ, shí mén rén qiū èr tián zài yù wén zhī, yuē: jiàn zé bì jiàn, rán mò jù fēi jí yǔ yě. hòu yú xīn mǎo liù yuè hái, jī bìng liáng yǐ, zhì jiǔ yuè, hū zhuǎn jù, rì jiàn shěn mián, suì yǐ bù qǐ. mò hòu shài qí yí qiè, yú gǎn fù èr shī, yuē: fēng huā hái diǎn jiù luó yī, chóu chàng tú mí piàn piàn fēi, qià jì xiāng shān jū shì yǔ, chūn suí fán sù yī shí guī jī yǐ sān yuè sān shí rì wáng, qià sòng chūn zhī qī yě. bǎi zhé xiāng qún zhǎn huà lán, lín fēng hái yì bù shān shān, míng zhī shén chèn céng xiān dìng, zhōng xī fú róng bù nài hán wèi bì zhǎng rú cǐ, fú róng bù nài hán, hán shān zǐ shī yě, jí yòng qiān zhòng yì yě.
侍姬郭氏，其父大同人，流寓天津，生時其母夢鬻端午彩符者，買得一枝，因以為名，年十三歸餘，生數子，皆不育，惟一女，適德州盧蔭文，暉吉觀察子也。暉吉善星命，嘗推其命壽不能四十，果三十七而卒。余在西域時，姬已病瘵，祈簽關帝，問尚能相見否？得一簽曰：喜鵲檐前報好音，知君千里有歸心，繡幃重結鴛鴦帶，葉落霜雕寒色侵。謂余即當以秋冬歸，意甚喜，時門人邱二田在寓聞之，曰：見則必見，然末句非吉語也。後余辛卯六月還，姬病良已，至九月，忽轉劇，日漸沈綿，遂以不起。歿後曬其遺篋，余感賦二詩，曰：風花還點舊羅衣，惆悵酴縻片片飛，恰記香山居士語，春隨樊素一時歸--姬以三月三十日亡，恰送春之期也。百折湘裙颭畫欄，臨風還憶步珊珊，明知神讖曾先定，終惜芙蓉不耐寒--未必長如此，芙蓉不耐寒，寒山子詩也，即用簽中意也。

shì chuán tuī mìng shǐ yú lǐ xū zhōng, qí fǎ yòng nián yuè rì ér bù yòng shí, gài jù chāng lí suǒ zuò xū zhōng mù zhì yě. qí shū sòng shǐ yì wén zhì zhe lù, jīn yǐ jiǔ yì, wéi yǒng lè dà diǎn zài xū zhōng mìng shū sān juǎn, shàng wèi wán zhì. suǒ shuō shí jiān lùn bā zì, fēi bù yòng shí, huò yí wèi sòng rén suǒ wěi tuō, mò néng míng yě. rán kǎo xū zhōng mù zhì, chēng qí zuì shēn yú wǔ xíng, shū yǐ rén shǐ shēng zhī nián yuè rì, suǒ zhí rì chén, zhī gàn xiāng shēng, shèng shuāi sǐ shēng, hù xiāng zhēn zhuó, tuī rén shòu yāo guì jiàn, lì bù lì yún yún. àn tiān yǒu shí èr chén, gù yī rì fēn wèi shí èr shí, rì zhì mǒu chén jí mǒu shí yě, gù shí yì wèi zhī rì chén. guó yǔ: xīng yǔ rì chén zhī wèi, jiē zài běi wéi shì yě. shī: qí bǐ zhī nǚ, zhōng rì qī xiāng. kǒng yǐng dá shū, cóng dàn mù qī chén yī yí, yīn wèi zhī qī xiāng, shì rì chén jí shí zhī míng zhèng. chǔ cí: jí rì xī chén liáng, wáng yì zhù, rì wèi jiǎ yǐ chén, wèi yín mǎo yǐ chén, yǔ rì fēn yán, yóu wèi míng bái. jù cǐ yǐ tuī, sì hū suǒ zhí rì chén sì zì, dāng lián shàng nián yuè rì wèi jù, hòu rén wù shǔ xià wén wèi jù, gù yǒu bù yòng shí zhī shuō ěr. yú zhuàn sì kù quán shū zǒng mù, yì wèi xū zhōng tuī mìng bù yòng shí, shàng yán jiù shuō, jīn fù zhe yú cǐ, yǐ zhì yú guò. zhì wǔ xīng zhī shuō, shì chuán qǐ zì zhāng guǒ, qí shuō bù jiàn yú diǎn jí, kǎo liè zǐ chēng, bǐng tiān mìng, shǔ xīng chén, zhí jí zé jí, zhí xiōng zé xiōng, shòu mìng jì dìng, jí guǐ shén bù néng gǎi yì, ér shèng zhì bù néng huí. wáng chōng lùn héng chēng, tiān shī qì ér zhòng xīng bù jīng, tiān shī qì ér zhòng xīng zhī qì zài qí zhōng yǐ. hán qì ér zhǎng, dé guì zé guì, dé jiàn zé jiàn, guì huò zhì yǒu gāo xià, fù huò zī yǒu duō shǎo, jiē xīng wèi dà xiǎo zūn bēi zhī suǒ shòu. shì yǐ xīng yán mìng, gǔ yǐ yǒu zhī, bù bì dìng shǐ yú zhāng guǒ. yòu hán chāng lí sān xīng xíng yuē: wǒ shēng zhī chén, yuè sù nán dòu, niú fèn qí jiǎo, jī zhāng qí kǒu. dù fán chuān zì zuò mù zhì yuē: yú shēng yú jiǎo xīng mǎo bì, yú jiǎo wèi dì bā gōng, yuē jí è gōng, yì yuē bā shā gōng, tǔ xīng zài yān, huǒ xīng jì mù xīng tǔ. yáng xuān yuē: mù zài zhāng, yú jiǎo wèi dì shí yī fú dé gōng, mù wèi fú dé dà, jūn zǐ wú yú yě. yú yuē: hú shǒu bù zhōu suì qiān shè rén, mù hái fú yú jiǎo zú yǐ. huǒ tǔ hái sǐ yú jiǎo, yí zāi. shì wǔ xīng zhī shuō, yuán qǐ yú táng, qí fǎ yì yǔ jīn bù yì, shù zhě tuō míng zhāng guǒ, yì bù wèi wú yīn. tè qí suǒ tuō zhī shū, cí jiē bǐ lǐ, yòu zài lǐ xū zhōng mìng shū zhī xià, jué fēi táng dài wén zì ěr.
世傳推命始於李虛中，其法用年月日而不用時，蓋據昌黎所作虛中墓誌也。其書宋史藝文志著錄，今已久佚，惟永樂大典載虛中命書三卷，尚為完帙。所說實兼論八字，非不用時，或疑為宋人所偽托，莫能明也。然考虛中墓誌，稱其最深於五行，書以人始生之年月日，所直日辰，支幹相生，勝衰死生，互相斟酌，推人壽夭貴賤，利不利云云。按天有十二辰，故一日分為十二時，日至某辰即某時也，故時亦謂之日辰。國語：星與日辰之位，皆在北維是也。詩：跂彼織女，終日七襄。孔穎達疏，從旦暮七辰一移，因謂之七襄，是日辰即時之明證。楚辭：吉日兮辰良，王逸注，日謂甲乙辰，謂寅卯以辰，與日分言，尤為明白。據此以推，似乎所直日辰四字，當連上年月日為句，後人誤屬下文為句，故有不用時之說耳。余撰四庫全書總目，亦謂虛中推命不用時，尚沿舊說，今附著於此，以志余過。至五星之說，世傳起自張果，其說不見於典籍，考列子稱，稟天命，屬星辰，值吉則吉，值凶則凶，受命既定，即鬼神不能改易，而聖智不能回。王充論衡稱，天施氣而眾星布精，天施氣而眾星之氣在其中矣。含氣而長，得貴則貴，得賤則賤，貴或秩有高下，富或資有多少，皆星位大小尊卑之所授。是以星言命，古已有之，不必定始於張果。又韓昌黎三星行曰：我生之辰，月宿南斗，牛奮其角，箕張其口。杜樊川自作墓誌曰：餘生於角星昴畢，於角為第八宮，曰疾厄宮，亦曰八殺宮，土星在焉，火星繼木星土。楊睻曰：木在張，於角為第十一福德宮，木為福德大，君子無虞也。余曰：湖守不周歲遷舍人，木還福於角足矣。火土還死於角，宜哉。是五星之說，原起於唐，其法亦與今不異，術者託名張果，亦不為無因。特其所託之書，詞皆鄙俚，又在李虛中命書之下，決非唐代文字耳。

huò yǎng zhòng yán, yī jiù jiā bì xuán xiān nǚ qí lù tú, kuǎn tí zhào zhòng mù, bù zhī què fǒu yě. zhòng mù míng yōng, sōng xuě zhī zǐ yě. měi shì zhōng wú rén, zé huà zhōng rén yuán bì ér xíng, rú dēng xì zhī zhuàng. yī rì, yù xì zhǎng shéng yú zhóu shǒu, fú rén cì zhī, qí qí xíng shāo yuǎn, jí chè zhóu chū, suì fù xíng yú bì shàng, cǎi sè wǎn rán, é ér jiàn dàn, é ér jiàn wú, yuè bàn rì ér quán yǐn, yí qí xiāo sàn yǐ. yú cháng wèi huà wú xíng zhì, yì wú jīng qì, tōng líng huàn huà, shì wèi bì rán. gǔ shū suǒ wèi huà yāo, yí jiē yǒu wù píng zhī ěr. hòu jiàn lín dēng bó wù zhì, zài běi wèi yuán zhào, bǔ dé yún mén huáng huā sì huà yāo, zhào jié zhī yuē: ěr běn xū kōng, huà zhī suǒ zuò, nài hé yǒu cǐ yāo xíng. huà yāo duì yuē: xíng běn shì huà, huà yǐ xiàng zhēn, zhēn zhī suǒ shì, jí nǎi yǒu shén. kuàng suǒ huà zhī shàng, jīng líng yǒu píng kě tōng, cǐ chén zhī suǒ yǐ yǒu gǎn, gǎn ér huàn huà, chén shí yǒu zuì yún yún. qí yán shì yì jìn lǐ yě.
霍養仲言，一舊家壁懸仙女騎鹿圖，款題趙仲穆，不知確否也。仲穆名雍，松雪之子也。每室中無人，則畫中人緣壁而行，如燈戲之狀。一日，預系長繩於軸首，伏人伺之，俟其行稍遠，急掣軸出，遂附形於壁上，彩色宛然，俄而漸淡，俄而漸無，越半日而全隱，疑其消散矣。余嘗謂畫無形質，亦無精氣，通靈幻化，似未必然。古書所謂畫妖，疑皆有物憑之耳。後見林登博物志，載北魏元兆，捕得雲門黃花寺畫妖，兆詰之曰：爾本虛空，畫之所作，奈何有此妖形。畫妖對曰：形本是畫，畫以象真，真之所示，即乃有神。況所畫之上，精靈有憑可通，此臣之所以有感，感而幻化，臣實有罪云云。其言似亦近理也。

xiāo qí xiào sà yīn chuò kè tú, yǔ yī hú yǒu, yī rì, hú cāng huáng lái yuē: jiā yǒu yāo suì, nǐ jiè jūn fén yuán qī juàn shǔ. guài wèn, wén hú suì rén, bù wén yǒu wù gèng suì hú, shì hé mèi yú? yuē: tiān hú yě, biàn huà tōng shén, bù kě sī yì, guǐ chū diàn rù, bù kě duān ní. qí suì rén, rén bù jí fáng, huò suì hú, hú yì fú néng dǔ yě. wèn tóng lèi hé bù xiāng xī yú? yuē: rén yǔ rén tóng lèi, qiáng líng ruò, zhì dài yú, níng xiāng xī hū? mèi fù yù mèi, cǐ shì shū qí, tiān xià zhī shì, zhǎn zhuǎn xiāng shèng, tiān xià zhī qiǎo, céng chū bù qióng, qiān biàn wàn huà, qǐ yī duān suǒ kě jǐn hū?
驍騎校薩音綽克圖，與一狐友，一日，狐倉皇來曰：家有妖祟，擬借君墳園棲眷屬。怪問，聞狐祟人，不聞有物更祟狐，是何魅歟？曰：天狐也，變化通神，不可思議，鬼出電入，不可端倪。其祟人，人不及防，或祟狐，狐亦弗能睹也。問同類何不相惜歟？曰：人與人同類，強凌弱，智紿愚，寧相惜乎？魅復遇魅，此事殊奇，天下之勢，輾轉相勝，天下之巧，層出不窮，千變萬化，豈一端所可盡乎？