wū lǔ mù qí bǎ zǒng cài liáng dòng yán, cǐ dì chū dìng shí, cháng xún hàn zhì nán shān shēn chù wū lǔ mù qí zài tiān shān běi, gù hū yuē nán shān, rì sè bó mù, shì jiàn gé jiàn yǒu rén yǐng, yí wèi mǎ hā qìn é lǔ tè yǔ wèi jié dào yuē mǎ hā qìn, yíng wǔ zhōng xí qí gù míng. fú cóng mǎng zhōng mì zhēn zhī, jiàn yī rén róng zhuāng zuò pán shí shàng, shù zú shì lì, mào jiē zhēng níng, qí yǔ shāo yuǎn bù kě biàn, wéi jiàn zhǐ huī yī zú zì shí dòng zhōng hū liù nǚ zǐ chū, bìng jiāo lì bái xī, suǒ yī jiē zēng bì, gè fǎn fù qí shǒu, bì sù wǎn shǒu guì, yǐ cì yǐn zhì zuò zhě qián, chǐ xià shang fú dì biān zhī liú xiě, hào hū qī cǎn, shēng chè lín gǔ, biān qì jìng qù. liù nǚ zhàn lì guì sòng, wàng bù jiàn yǐng, nǎi wū yàn guī dòng. qí dì yī shè kě jí, ér jiàn shēn yá dǒu, wú lù kě tōng, nǎi shǐ gōng lì qiáng zhě, zǎn shè duì yá yī shù. yǒu liǎng shǐ zhe shù shàng, yòng yǐ wèi shí. míng rì yū huí shù shí lǐ, xún zhì qí chù, zé dòng kǒu chén fēng, bǐng jù ér rù, qū zhé yuē shēn sì zhàng xǔ, jué wú xíng jī. bù zhī zuó suǒ yù zhě hé shén, qí suǒ biān zhě yòu hé wù, shēng píng suǒ jiàn qí shì, cǐ wèi dì yī, kǎo tài píng guǎng jì zài, lǎo sēng jiàn tiān rén zhuī bǔ fēi tiān yě chā shì, yè chā zhèng shì yī hǎo nǚ. cài suǒ jiàn shì yì qí lèi yú.
烏魯木齊把總蔡良棟言，此地初定時，嘗巡皔至南山深處--烏魯木齊在天山北，故呼曰南山，日色薄暮，似見隔澗有人影，疑為瑪哈沁--額魯特語謂劫盜曰瑪哈沁，營伍中襲其故名。伏叢莽中密偵之，見一人戎裝坐磐石上，數卒侍立，貌皆猙獰，其語稍遠不可辨，惟見指揮一卒自石洞中呼六女子出，並姣麗白皙，所衣皆繒皕，各反縛其手，皕觫挽首跪，以次引至坐者前，褫下裳伏地鞭之流血，號呼悽慘，聲徹林谷，鞭訖徑去。六女戰慄跪送，望不見影，乃嗚咽歸洞。其地一射可及，而澗深崖陡，無路可通，乃使弓力強者，攢射對崖一樹。有兩矢著樹上，用以為識。明日迂迴數十里，尋至其處，則洞口塵封，秉炬而入，曲折約深四丈許，絕無行跡。不知昨所遇者何神，其所鞭者又何物，生平所見奇事，此為第一，考太平廣記載，老僧見天人追捕飛天野叉事，夜叉正是一好女。蔡所見似亦其類歟。

liù chù chōng páo, cháng lǐ yě, rán shā zhī guò dāng, zé wèi è yè. fēi suǒ yīng shā zhī rén ér shā zhī, yì néng bào yuān. wū lǔ mù qí bǎ zǒng rú dà yè yán, jí mù sà yóu jī, qiǎn nú rù shān xún xuě lián, mí bù dé guī, yī yè mèng nú yù xuè lái, yuē: zài mǒu shān yù mǎ hā qìn, wèi luán shí, cán hái yóu zài qiáo nán dì jǐ sōng shù xià, qǐ wǎng jī zhī. yóu jī qiǎn jūn xiào xún zhì shù xià, guǒ xuè wū láng jí, rán shì zhī jiē yáng gǔ, gài yǔ zú gòng dào yī guān yáng, shā yú shì yě. yóu yí nú huò sǐ tā suǒ. yuè liǎng rì, nú dé yù liè zhě yǐn guī, shǐ zhī yáng jiǎ nú zhī hún, yǐ fā yǔ zú zhī zuì ěr.
六畜充庖，常理也，然殺之過當，則為惡業。非所應殺之人而殺之，亦能報冤。烏魯木齊把總茹大業言，吉木薩游擊，遣奴入山尋雪蓮，迷不得歸，一夜 夢奴浴血來，曰：在某山遇瑪哈沁，為臠食，殘骸猶在橋南第幾松樹下，乞往跡之。游擊遣軍校尋至樹下，果血污狼藉，然視之皆羊骨，蓋圉卒共盜一官羊，殺於是也。猶疑奴或死他所。越兩日，奴得遇獵者引歸，始知羊假奴之魂，以發圉卒之罪耳。

lǐ ǎo, qīng xiàn rén, qián lóng dīng yǐ wù wǔ jiān zài yú jiā sī zào, yán qí xiāng yǒu nóng jiā, jū lín gǔ mù. suǒ chù èr niú, shí dēng mù róu jiàn, yè mèng yǒu rén hē zé zhī, xiāng yú cū zhuàng, zhì fú shěng. é ér jiā zhōng guài dà zuò, yè jiàn èr wù, qí jù rú niú, cù tà tiào zhì, yuàn zhōng àng wèng jiē pò suì, rú shì shù xī. zhì yí liù zhou yú fáng shàng, pēng rán gǔn luò, huǒ yàn fēi téng, jī dǎo yī zhēn wèi shù duàn. nóng jiā hèn shén, nǎi duō jiè niǎo chòng, dài qí zhì, hé shǒu jī zhī, liǎng guài bìng yīng shēng bó. nóng jiā dà xǐ, jí bǐng huǒ chū xiàn, nǎi suǒ chù èr niú yě. zì shì guài bù fù zuò, jiā yì jiàn luò. píng qí niú yǐ wèi yāo, bǐ zì shā zhī, kě wèi qiǎo yú bō nòng yǐ. yào yì chéng qí guǎng hàn zhī qì, gù dé yǐ jiǎ shǒu yě.
李媼，青縣人，乾隆丁已戊午間在余家司灶，言其鄉有農家，居鄰古墓。所畜二牛，時登墓蹂踐，夜夢有人訶責之，鄉愚粗戇，置弗省。俄而家中怪大作，夜見二物，其巨如牛，蹴踏跳擲，院中盎瓮皆破碎，如是數夕。至移碌碡於房上，砰然滾落，火焰飛騰，擊搗衣砧為數段。農家恨甚，乃多借鳥銃，待其至，合手擊之，兩怪並應聲踣。農家大喜，急秉火出現，乃所畜二牛也。自是怪不復作，家亦漸落。憑其牛以為妖，俾自殺之，可謂巧於播弄矣。要亦乘其獷悍之氣，故得以假手也。

xiàn xiàn chéng dōng shuāng tǎ cūn, yǒu liǎng lǎo sēng gòng yī ān, yī xī, yǒu liǎng lǎo dào shì kòu mén jiè sù, sēng chū bù yǔn, dào shì yuē: shì dào suī liǎng jiào, chū jiā zé yī, shī hé suǒ jiàn zhī bù guǎng. sēng nǎi liú zhī. cì rì zhì wǎn, mén bù qǐ, hū yì bù yīng. lín rén yuè qiáng rù shì, zé sì rén jiē bù jiàn, ér sēng fáng yī wù bù shī. dào shì xíng náng zhōng cáng shù shí jīn, yì jù zài. jiē dà hài, yǐ wén yú guān. yì lìng sù gōng qiān zhōng lái yàn, yī mù tóng yán cūn nán shí yú lǐ wài, kū jǐng zhōng shì yǒu sǐ rén, chí wǎng shì zhī, zé sì shī zhòng dié zài yān. rán jiē wú shāng, sù gōng yuē: yī wù bù shī, zé fēi dào, nián jiē shuāi lǎo, zé fēi jiān, xiè hòu liú sù, zé fēi chóu, shēn wú cùn shāng, zé fēi shā, sì rén hé yǐ tóng sǐ, sì shī hé yǐ bìng yí, mén jiōng bù qǐ, hé yǐ néng chū jù jǐng ái yuǎn, hé yǐ néng zhì shì chū qíng lǐ zhī wài. wú néng jū rén, bù néng jū guǐ, rén wú kě jū, wéi dāng yǐ yí àn jié ěr. jìng shēn shàng guān, shàng guān yì wú kě bó jié, jìng cóng suǒ yì. yīng shān míng gōng chéng, jiàn lìng yě, cháng yuē: wú zhì xiàn jí wén shì àn, sī zhī shù nián, bù néng jiě. yù cǐ děng shì, dāng yǐ bù jiě jiě zhī, yī zuò cōng míng, zé jué liè bǎi chū yǐ. rén yán sù gōng kuì kuì, wú zhèng fú qí kuì kuì yě.
獻縣城東雙塔村，有兩老僧共一庵，一夕，有兩老道士叩門借宿，僧初不允，道士曰：釋道雖兩教，出家則一，師何所見之不廣。僧乃留之。次日至晚，門不啟，呼亦不應。鄰人越牆入視，則四人皆不見，而僧房一物不失。道士行囊中藏數十金，亦具在。皆大駭，以聞於官。邑令粟公千鍾來驗，一牧童言村南十餘里外，枯井中似有死人，馳往視之，則四屍重疊在焉。然皆無傷，粟公曰：一物不失，則非盜，年皆衰老，則非奸，邂逅留宿，則非仇，身無寸傷，則非殺，四人何以同死，四屍何以並移，門扃不啟，何以能出距井皚遠，何以能至事出情理之外。吾能鞫人，不能鞫鬼，人無可鞫，惟當以疑案結耳。徑申上官，上官亦無可駁詰，竟從所議。應山明公晟，健令也，嘗曰：吾至獻即聞是案，思之數年，不能解。遇此等事，當以不解解之，一作聰明，則決裂百出矣。人言粟公憒憒，吾正服其憒憒也。

zuǒ chuán yán, shēn shān dà zé, shí shēng lóng shé. xiǎo nú yù bǎo, wū lǔ mù qí liú rén zǐ yě. chū lì tè nà gé ěr jūn tún. cháng rù gǔ zhuī wáng yáng, jiàn dà shé jù rú zhù, pán yú gāo gǎng zhī dǐng, xiàng rì shài lín, zhōu shēn wǔ sè làn rán, rú duī jǐn xiù. dǐng yī jiǎo zhǎng chǐ xǔ, yǒu qún zhì fēi guò, zhāng kǒu xī zhī, xiāng jù sì wǔ zhàng, jiē piān rán ér luò, rú shǐ tóu hú. xīn zhī yáng wèi suǒ tūn yǐ, chéng qí wèi jiàn, xún jiàn táo guī. kǒng bù jǐ shī hún pò. jūn lì wū tú lín yīn yán, cǐ shé zhì dú, ér qí jiǎo néng jiě dú, jí suǒ wèi xī dú shí yě. jiàn cǐ shé zhě, xié xióng huáng shù jīn, yú shàng fēng shāo zhī, jí wěi dùn bù néng dòng. qǔ qí jiǎo, jù wèi kuài. yōng jū chū qǐ shí, yǐ yī kuài zhe chuāng dǐng, jí rú cí xī tiě, xiāng zhān bù kě tuō, dài dú qì xī chū nǎi zì luò. zhì rén rǔ zhōng jìn chū qí dú, réng kě zài yòng. dú qīng zhě rǔ biàn lǜ, shāo zhòng zhě yì qīng àn, jí zhòng zhě biàn hēi zǐ. rǔ biàn hēi zǐ zhě xī sì wǔ cì, nǎi kě jǐn. yú yī èr cì yù yǐ. yú jì cóng xiōng mào yuán jiā yǒu xī dú shí, zhì yōng jū pō yàn, qí zhì fēi mù fēi shí, zhì shì nǎi zhī wèi shé jiǎo yǐ.
左傳言，深山大澤，實生龍蛇。小奴玉保，烏魯木齊流人子也。初隸特納格爾軍屯。嘗入谷追亡羊，見大蛇巨如柱，盤於高崗之頂，向日曬鱗，周身五色爛然，如堆錦繡。頂一角長尺許，有群雉飛過，張口吸之，相距四五丈，皆翩然而落，如矢投壺。心知羊為所吞矣，乘其未見，循澗逃歸。恐怖幾失魂魄。軍吏鄔圖麟因言，此蛇至毒，而其角能解毒，即所謂吸毒石也。見此蛇者，攜雄黃數斤，於上風燒之，即委頓不能動。取其角，鋸為塊。癰疽初起時，以一塊著瘡頂，即如磁吸鐵，相粘不可脫，待毒氣吸出乃自落。置人乳中浸出其毒，仍可再用。毒輕者乳變綠，稍重者亦青黯，極重者變黑紫。乳變黑紫者吸四五次，乃可盡。餘一二次愈矣。余記從兄懋園家有吸毒石，治癰疽頗驗，其質非木非石，至是乃知為蛇角矣。

zhèng yǐ zhēn rén néng zuò cuī shēng fú, rén jiā duō yǒu zhī, cǐ fēi dǎo yǔ qū yāo, hé yǔ zhēn rén shì, shū bù kě jiě. huò yuē: dào shū zài yǒu èr guǐ, yī yuē yǔ wàng, yī yuē jìng yí, néng shǐ rén nán chǎn. zhī qí míng ér shū zhī zhǐ, zé qù. fú huò zhì cǐ èr guǐ yú? fū sì hǎi nèi wài, dēng chǎn rù zhě, dài héng hé shā shù, qí tiān xià zhī cǐ yǔ wàng jìng yí èr guǐ yé? yì yī chù gè yǒu èr guǐ, yī jiā gè yǒu èr guǐ, qí míng jiē yuē yǔ wàng jìng yí yě? rú tiān xià zhǐ cǐ èr guǐ, jiāng zhōu yóu bēn zǒu ér wèi lì, guǐ hé qí láo? rú yī chù gè yǒu èr guǐ, yī jiā gè yǒu èr guǐ, zé shēng yù zhī shí shǎo, bù shēng yù zhī shí duō, rǎo rǎo qiān bǎi yì wàn, guǐ wú suǒ shì shì, jìng dài rén shēng yù ér wèi lì, guǐ yòu hé qí rǒng xián wú yòng hū? huò yuē nán chǎn zhī gù duō duān, yǔ wàng jìng yí qí yī yě, bù néng bì qí wèi yǔ wàng jìng yí, yì bù néng bì qí fēi yǔ wàng jìng yí, gù zhào jiāng shì kān yān. shì yì yī jiě yǐ. dì yǐ wàn yī huò rán zhī shì, ér rì rì zhào jiāng shì kān, jiāng zhì ér yǒu guǐ, jiāng qū zhī yǐ, jiāng zhì ér fēi guǐ, jiāng qiě kōng fǎn, bù dú shén yǐ hū? jí shén bù xián dú, ér yī fú yī jiāng, shì liàn wú shù zhī jiāng, shǐ dài yōu wáng zhī fēng huǒ, shàng dì qiě yǐ zhēn rén yī fú, zēng zhì yī shén, rú zhū fú gòng yī jiāng, zé cǐ jiāng suī qiān shǒu qiān mù, yì pí yú bèn mìng, shàng dì qiě yǐ zhēn rén zhū fú, tè shè yǐ wú liàng huà shēn zhī shén gōng bǔ fēng zhuō yǐng zhī yì yǐ, néng hū bù néng? rán zhào lù quán qián bèi yǒu yī fú, chuán zì míng dài, yuē gāo xíng zhēn rén jīng liàn gāng qì zhī suǒ huà yě. shì zhī, qí yàn rú xiǎng. lù quán fēi wàng yǔ zhě, shì zé wú wú yǐ cè zhī yǐ.
正乙真人能作催生符，人家多有之，此非禱雨驅妖，何與真人事，殊不可解。或曰：道書載有二鬼，一曰語忘，一曰敬遺，能使人難產。知其名而書之紙，則去。符或制此二鬼歟？夫四海內外，登產蓐者，殆恆河沙數，其天下只此語忘敬遺二鬼耶？抑一處各有二鬼，一家各有二鬼，其名皆曰語忘敬遺也？如天下止此二鬼，將週遊奔走而為厲，鬼何其勞？如一處各有二鬼，一家各有二鬼，則生育之時少，不生育之時多，擾擾千百億萬，鬼無所事事，靜待人生育而為厲，鬼又何其冗閒無用乎？或曰難產之故多端，語忘敬遺其一也，不能必其為語忘敬遺，亦不能必其非語忘敬遺，故召將試勘焉。是亦一解矣。第以萬一或然之事，而日日召將試勘，將至而有鬼，將驅之矣，將至而非鬼，將且空返，不瀆神矣乎？即神不嫌瀆，而一符一將，是煉無數之將，使待幽王之烽火，上帝且以真人一符，增置一神，如諸符共一將，則此將雖千手千目，亦疲於奔命，上帝且以真人諸符，特設以無量化身之神供捕風捉影之役矣，能乎不能？然趙鹿泉前輩有一符，傳自明代，曰高行真人精煉剛氣之所畫也。試之，其驗如響。鹿泉非妄語者，是則吾無以測之矣。

sú chuán zhāng zhēn rén sī yì jiē guǐ shén, cháng yǔ kè duì tán, sī chá zhě léi shén yě, kè bù jìng, guī ér zhèn tíng suí zhī, jǐ bù miǎn, cǐ qí dōng yǔ yě. yì yī rì yǔ yú tóng péi sì, jiāng rù ér yí qí cháo zhū, xiàng yú jiè, yú xì yuē: léi bù guǐ lǜ lìng xíng zuì jí, hé bù qiǎn qǔ? zhēn rén wèi chǎn rán. rán yú zài fú zhōu shǐ yuàn shí, lǎo pú wèi chéng, yè yè wèi suì rǎo, yī yè chéng zuì nù chì yuē: wú zhǔ sù yǔ tiān shī shàn, míng rì jì yī zhá wǎng, léi bù lì zhì yǐ, yīng shēng ér jì. rán zé hú guǐ yì xí wén shì yǔ yě.
俗傳張真人廝役皆鬼神，嘗與客對談，司茶者雷神也，客不敬，歸而震霆隨之，幾不免，此齊東語也。憶一日與余同陪祀，將入而遺其朝珠，向余借，余戲曰：雷部鬼律令行最疾，何不遣取？真人為囅然。然余在福州使院時，老僕魏成，夜夜為祟擾，一夜 乘醉怒叱曰：吾主素與天師善，明日寄一札往，雷部立至矣，應聲而寂。然則狐鬼亦習 聞是語也。

nú zi wáng tíng zuǒ, yè zì cāng zhōu chéng mǎ guī, zhì cháng jiā zhuān hé, mǎ hū pì yì, hēi àn zhōng jiàn dà shù zǔ qù lù, sù suǒ wèi yǒu yě. lēi mǎ páng guò, cǐ shù sì miàn xuán zhuǎn, dāng qí qián pán rào. shù kè mǎ jiàn pí, rén yì jiàn mí. é suǒ shí mù gōng guó xìng hán xìng cóng dōng lái, jiàn tíng zuǒ chī lì, guài zhī, tíng zuǒ zhǐ yǐ gào. shí èr rén yǐ zuì, qí hū yuē: fó diàn shǎo yī liáng, zhèng mì dà shù. jīn xìng ér dé cǐ, bù kě shī yě. gè chí fǔ jù bēn fù zhī. shù shū huà xuán fēng qù. yīn fú jīng yuē: qín zhī zhì zài qì. mù yāo wèi jiàng rén, zhèng rú hú guài wèi liè hù, jī wēi suǒ jié, qí qì yàn zú yǐ shè fú zhī. bù bì qí lì zhī xiāng shèng yě.
奴子王廷佐，夜自滄州乘馬歸，至常家磚河，馬忽辟易，黑暗中見大樹阻去路，素所未有也。勒馬旁過，此樹四面旋轉，當其前盤繞。數刻馬漸疲，人亦漸迷。俄所識木工國姓韓姓從東來，見廷佐痴立，怪之，廷佐指以告。時二人已醉，齊呼曰：佛殿少一梁，正覓大樹。今幸而得此，不可失也。各持斧鋸奔赴之。樹倏化旋風去。陰符經曰：禽之制在氣。木妖畏匠人，正如狐怪畏獵戶，積威所劫，其氣焰足以懾伏之。不必其力之相勝也。

níng jīn sū zi yǔ yán, dīng mǎo xià, zhāng shì gū fù tóng yì mài, fǔ shōu shí chéng jù, yǒu dà xuán fēng cóng xī lái, chuī zhī sì sàn. fù nù, yǐ lián zhì zhī, sǎ xuè shù dī zì dì shàng, fāng gòng jiǎn xún suǒ shī, fù yǐ shù hū shì hūn zuì, hún wèi rén fù zhì yī shén cí, shén nù chì yuē: hàn fù nǎi gǎn shāng wǒ lì, sù shòu zhàng. fù xìng sù gāng, kàng shēng yuē: pín jiā zhǒng mài shù mǔ, zī yǐ huó mìng, liè rì zhōng fù gū xīn kǔ, yì fǔ bì, nǎi wèi guài fēng chuī sàn, wèi shì xié suì, gù yǐ lián zhì zhī, bù yú shāng dài wáng shǐ zhě. qiě shǐ zhě lái wǎng, zì yǒu guān lù, hé yǐ héng jīng mín tián bài rén mài, yǐ cǐ shòu zhàng, shí suǒ bù gān. shén tān shǒu yuē: qí cí zhí, kě qiǎn qù. fù sū ér xuán fēng fù zhì, réng juǎn qí mài wèi yī chù. shuō shì shì shí, wú qiáo wáng rén zhǐ yuē: cǐ bù zhī wèi hé shén, bù qū bì qí sī nì, wèi zhī zhèng zhí kě yǐ. xiān tīng fū shòu zhī sù, shǐ fù jǐ shòu xíng, wèi zhī cōng míng, zé wèi yě. jǐng zhōu gē lì tián yuē: fù sù qí yuān, shén jí néng jiàn, shì yì cōng míng yǐ. tǎng sù zhě āi āi, tīng zhě kuì kuì, jūn gèng wèi zhī hé. zi yǔ yuē: rén zhǐ zé rén wú yǐ shí, lì tián yán shì.
寧津蘇子庾言，丁卯夏，張氏姑婦同刈麥，甫收拾成聚，有大旋風從西來，吹之四散。婦怒，以鐮擲之，灑血數滴漬地上，方共檢尋所失，婦倚樹忽似昏醉，魂為人縛至一神祠，神怒叱曰：悍婦乃敢傷我吏，速受杖。婦性素剛，抗聲曰：貧家種麥數畝，資以活命，烈日中婦姑辛苦，刈甫畢，乃為怪風吹散，謂是邪祟，故以鐮擲之，不虞傷大王使者。且使者來往，自有官路，何以橫經民田敗人麥，以此受杖，實所不甘。神癱首曰：其詞直，可遣去。婦蘇而旋風復至，仍卷其麥為一處。說是事時，吳橋王仁趾曰：此不知為何神，不曲庇其私昵，謂之正直可矣。先聽膚受之訴，使婦幾受刑，謂之聰明，則未也。景州戈荔田曰：婦訴其冤，神即能鑒，是亦聰明矣。倘訴者哀哀，聽者憒憒，君更謂之何。子庾曰：仁趾責人無已時，荔田言是。

sì chuān fān sī zhāng gōng bǎo nán, xiān zǔ mǔ cóng dì yě. qí tài fū rén xǐ biē xiǎo, yī rì páo rén dé jù biē, fǔ duàn qí shǒu, yǒu xiǎo rén zhǎng sì wǔ cùn zì jǐng tū chū, rào biē ér zǒu. páo rén dà hài pū dì, zhòng jiù zhī sū, xiǎo rén yǐ bù zhī suǒ wǎng, jí pōu biē, nǎi réng zài biē fù zhōng, yǐ sǐ yǐ. xiān zǔ mǔ céng qǔ shì zhī. xiān mǔ shí shàng yòu, yì zài páng mù dǔ. zhuāng shì rú zhí gòng tú zhōng huí huí zhuàng, mào huáng sè, zhě lán sè, dài hóng sè, xuē hēi sè, jiē wén lǐ fēn míng rú huì, miàn mù shǒu zú, yì jiē rú kè huà, guǎn shī cén shēng shí zhī, yuē: cǐ míng biē bǎo, shēng de zhī, pōu bì nà ròu zhōng, zé dàn rén xuè yǐ shēng. rén bì yǒu cǐ bǎo, zé dì zhōng jīn yín zhū yù zhī lèi, gé tǔ jiē kě jiàn, xuè jǐn ér sǐ. zi sūn yòu pōu bì nà zhī, kě yǐ shì shì fù, páo rén wén zhī, dà ào huǐ, měi yī niàn jí, zhé zì pī qí jiá. wài zǔ mǔ cáo tài fū rén yuē: jù cén shī suǒ yún, shì yǐ mìng bó cái yě, rén kěn yǐ mìng bó, zé qí jì duō yǐ, hé bì pōu bì yǎng biē. páo rén zhōng bù wù, jìng zì hèn ér zú.
四川藩司張公寶南，先祖母從弟也。其太夫人喜鱉皛，一日庖人得巨鱉，甫斷其首，有小人長四五寸自頸突出，繞鱉而走。庖人大駭仆地，眾救之蘇，小人已不知所往，及剖鱉，乃仍在鱉腹中，已死矣。先祖母曾取視之。先母時尚幼，亦在旁目睹。裝飾如職貢圖中回回狀，帽黃色，褶藍色，帶紅色，靴黑色，皆紋理分明如繪，面目手足，亦皆如刻畫，館師岑生識之，曰：此名鱉寶，生得之，剖臂納肉中，則啖人血以生。人臂有此寶，則地中金銀珠玉之類，隔土皆可見，血盡而死。子孫又剖臂納之，可以世世富，庖人聞之，大懊悔，每一念及，輒自批其頰。外祖母曹太夫人曰：據岑師所云，是以命博財也，人肯以命博，則其計多矣，何必剖臂養鱉。庖人終不悟，竟自恨而卒。

gū shù shàng rén, bù zhī hé xǔ rén, yì bù zhī qí míng. míng chóng zhēn mò, jū jǐng chéng pò sì zhōng. xiān gāo zǔ hòu zhāi gōng cháng zèng yǐ shī. yī yè dēng xià sòng jīng, chuāng wài xī sū yǒu shēng, shì rén lái wǎng, ā wèn wèi shuí, lǎng yīng yuē: shēn shì yě hú, wèi tīng jīng lái cǐ. wèn mǒu shā fǎ yán zuì shèng, hé bù wǎng tīng, yuē: qú shì yǒu rén chù sòng jīng, shī shì wú rén chù sòng jīng yě. hòu wèi hòu zhāi gōng shù zhī, hòu zhāi gōng yuē: shī yǐ cǐ yǔ gào wǒ, yì shì yǒu rén chù sòng jīng yǐ. gū shù wǔ rán zhě jiǔ zhī.
孤樹上人，不知何許人，亦不知其名。明崇禎末，居景城破寺中。先高祖厚齋公嘗贈以詩。一夜 燈下誦經，窗外窸窣有聲，似人來往，呵問為誰，朗應曰：身是野狐，為聽經來此。問某剎法筵最盛，何不往聽，曰：渠是有人處誦經，師是無人處誦經也。後為厚齋公述之，厚齋公曰：師以此語告我，亦是有人處誦經矣。孤樹憮然者久之。

lǐ tài bái mèng bǐ shēng huā, tè shuì xiāng huàn jǐng ěr. fú jiàn lù lù tí dū mǎ fù gōng shū, xìng dān hàn mò, shāo xiá jí lín chí, yī rì suǒ yòng jù bǐ xuán jià shàng, hū tǔ yàn guāng zhǎng shù chǐ, zì háo duān dào zhù yú dì, fù nì juǎn ér shàng, péng péng rán, yú kè nǎi liǎn, shǔ zhōng biàn zú jiē jiàn zhī, mǎ gōng huà wèi xiǎo zhào, yú cháng wèi tí shī, rán mǎ gōng jìng zú yú guān, zé yì yāo ér fēi ruì yǐ.
李太白夢筆生花，特睡鄉幻景耳。福建陸路提督馬負公書，性耽翰墨，稍暇即臨池，一日所用巨筆懸架上，忽吐焰光長數尺，自毫端倒注於地，復逆卷而上，蓬蓬然，逾刻乃斂，署中弁卒皆見之，馬公畫為小照，余嘗為題詩，然馬公竟卒於官，則亦妖而非瑞矣。

shǐ shǎo sī mǎ yì táng, xiāng guó wén jìng gōng cì zǐ yě, jiā jū shí hū wú gù xuàn mào, jué hún chū mén wài, yǒu rén yē zhī dēng jiān yú, xíng shù lǐ yǐ, fù yǒu jiān yú, zì hòu zhuī zhì, jí hū, qiě wǎng shì zhī, zé wén jìng gōng yě. yì táng xià yú kòu yè, wén jìng gōng yǔ zhī yuē: ěr shàng yǒu zi sūn wèi chū shì, cǐ shí jù kě qián wǎng, huī yú zhě sòng guī. huò rán ér xǐng, shí nián qī shí sì, cì nián jǔ yī zi, yuè liǎng nián yòu jǔ yī zi, guǒ rú wén jìng gōng zhī yán. cǐ yì táng qī shí bā suì shí, zhì jīng shī qīn wèi yú yán.
史少司馬抑堂，相國文靖公次子也，家居時忽無故眩瞀，覺魂出門外，有人掖之登肩輿，行數里矣，復有肩輿，自後追至，疾呼，且往視之，則文靖公也。抑堂下輿叩謁，文靖公語之曰：爾尚有子孫未出世，此時詎可前往，揮舁者送歸。霍然而醒，時年七十四，次年舉一子，越兩年又舉一子，果如文靖公之言。此抑堂七十八歲時，至京師親為余言。