nán pí yáng yī mǒu, yì pō jīng, rán hǎo yīn yòng dú yào, lè suǒ zhòng zī, bù yàn suǒ yù, zé bì sǐ. gài qí shù guǐ mì, tā yī bù néng jiě yě. yī rì, qí zi léi zhèn sǐ, jīn qí rén shàng zài, yì wú gǎn yán zhī zhě yǐ. huò wèi mǒu shā rén zhì duō, tiān hé bù jí mǒu shēn ér jí qí zi, yǒu yì fá yān. fū zuì bù zhì jí xíng bù jí nú, è bù zhì jí yāng bù jí shì. jí qí zi, suǒ yǐ míng huò yán hòu sì yě.
南皮瘍醫某，藝頗精，然好陰用毒藥，勒索重貲，不饜所欲，則必死。蓋其術詭秘，他醫不能解也。一日，其子雷震死，今其人尚在，亦無敢延之者矣。或謂某殺人至多，天何不殛某身而殛其子，有佚罰焉。夫罪不至極刑不及孥，惡不至極殃不及世。殛其子，所以明禍延後嗣也。

ān zhōng kuān yán, xī wú sān guì zhī pàn, yǒu shù shì jīng liù rén, jiāng wǎng tóu zhī, yù yī rén, yán yì yù tóu sān guì. yīn gòng sù, qí rén mián xī qiáng xià, shù shì yuē: jūn wù mián cǐ, cǐ qiáng hài kè dāng pǐ. qí rén yuē: jūn shù wèi shēn, qiáng xiàng wài pǐ, fēi xiàng nèi pǐ yě. zhì yè guǒ rán. yú wèi cǐ fù huì zhī tán yě. shì rén néng zhī qiáng zhī nèi wài pǐ, bù zhī sān guì zhī bì bài hū?
安中寬言，昔吳三桂之叛，有術士精六壬，將往投之，遇一人，言亦欲投三桂。因共宿，其人眠西牆下，術士曰：君勿眠此，此牆亥刻當圮。其人曰：君術未深，牆向外圮，非向內圮也。至夜果然。余謂此附會之談也。是人能知牆之內外圮，不知三桂之必敗乎？

yǒu sēng yóu jiāo hé sū lì bù cì gōng jiā, shàn huàn shù, chū qí bù qióng, yún yǔ lǚ dào shì tóng shī, cháng tuán ní wèi shǐ, zhòu zhī jiàn rú dòng, zài zhòu zhī hū zuò shēng, zài zhòu zhī yuè ér qǐ yǐ. yīn fù páo tú yǐ gōng kè, wèi bù shèn měi. shí qì, kè jiē zuò ǒu nì, suǒ tǔ jiē ní yě. yǒu yī shì yīn yǔ liú tóng sù, mì kòu sēng yuē: tài píng guǎng jì zài shù shì zhòu piàn wǎ shòu rén, huà bì lì kāi, kě qián zhì rén guī gé zhōng, shī shù néng jí cǐ fǒu? yuē: cǐ bù nán. shí piàn wǎ zhòu liáng jiǔ, yuē: chí cǐ kě wǎng, dàn wù yǔ, yǔ zé shù sàn yǐ. shì shì zhī, bì guǒ kāi, zhì yī chù, jiàn suǒ mù fāng xiè zhuāng jiù qǐn, shǒu sēng jiè bù gǎn yǔ, jìng yǎn fēi dēng tà xiá nì, fù yì huān qià juàn ér hān shuì. hū kāi mù, zé mián qī tà shàng yě. fāng hù xiāng yí jié, sēng dēng mén shù zhī yuē: lǚ dào shì yī niàn zhī chā, yǐ shòu léi zhū, jūn gèng lèi wǒ yé? xiǎo shù xì jūn, xìng bù shāng shèng dé, hòu gèng wú méng cǐ niàn. jì ér tài xī yuē: cǐ yī niàn, sī mìng yǐ lù zhī, suī wú dà qiǎn, kǒng yú lù jí yǒu fáng ěr. shì guǒ cèng dèng, wǎn dé yī xùn dǎo, jìng zhōng yú hán zhān.
有僧游交 河蘇吏部次公家，善幻術，出奇不窮，雲與呂道士同師，嘗摶泥為豕，咒之漸蠕動，再咒之忽作聲，再咒之躍而起矣。因付庖屠以供客，味不甚美。食訖，客皆作嘔逆，所吐皆泥也。有一士因雨留同宿，密叩僧曰：太平廣記載術士咒片瓦授人，劃壁立開，可潛至人閨閣中，師術能及此否？曰：此不難。拾片瓦咒良久，曰：持此可往，但勿語，語則術散矣。士試之，壁果開，至一處，見所慕方卸妝就寢，守僧戒不敢語，徑掩扉登榻狎昵，婦亦歡洽倦而酣睡。忽開目，則眠妻榻上也。方互相疑詰，僧登門數之曰：呂道士一念之差，已受雷誅，君更累我耶？小術戲君，幸不傷盛德，後更無萌此念。既而太息曰：此一念，司命已錄之，雖無大譴，恐於祿籍有妨耳。士果蹭蹬，晚得一訓導，竟終於寒氈。

kāng xī zhōng, xiàn xiàn hú wéi huá, yǐ shāo xiāng jù zhòng móu bù guǐ, suǒ jū yóu dài chéng wén ān yí lù xíng, qù jīng shī sān bǎi yú lǐ yóu qīng xiàn jìng hǎi yí lù xíng, qù tiān jīn èr bǎi yú lǐ. wéi huá móu fēn bīng wèi èr, qí yī chū bù yì, bìng chéng dǐ jīng shī qí yī jù tiān jīn, lüè hǎi zhōu, lì zé tiān jīn zhī bīng yì zhuàng qū, bù lì zé dùn wǎng tiān jīn, dēng zhōu fàn hǎi qù. fāng bù shǔ wěi guān, shì yǐ xiè. guān jūn qín bǔ, wéi ér huǒ gōng zhī, jì chái bù yí. chū wéi huá zhī fù xióng yú zī, xǐ zhōu qióng fá, yì wèi wèi dà è. lín cūn lǎo rú zhāng yuè píng yǒu nǚ yàn lì, dài chēng guó sè, jiàn ér xīn zuì. rán yuè píng duān fāng yū zhí, wú yǔ rén wèi qiè lǐ, nǎi yán zhī jiào dú. yuè píng fù mǔ jiù zài liáo dōng, bù dé fǎn, héng qī qī. ǒu yán jí, jí juān jīn shǐ fú guī, qiě zèng yǐ zàng dì yuè píng tián nèi yǒu héng shī, qí chóu yě, guān yǐ móu shā kān, yòu wèi bǎi jì shēn biàn dé shì. yī rì yuè píng qī xié nǚ guī níng, sān zi bìng yòu, yuè píng guī jiā shǒu mén hù, yuē shù rì fǎn. nǎi yīn shǐ qí dǎng , yè jiàn hù ér fén qí lú, fù zǐ sì rén bìng jìn. yáng wèi jīng dào, dài yíng sàng zàng, qiě shí zhōu qí qī nǚ, jìng yī yǐ wèi mìng. huò yǒu yù pìn nǚ zhě, qī bì yǔ móu, zhé yīn jǔ shǐ bù jiù, jiǔ zhī jiàn lù qiú nǚ wèi qiè yì. qī gǎn qí huì, yù xǔ zhī, nǚ chū bù yuàn, yè mèng qí fù yuē: rǔ bù wǎng, wú zhōng bù chàng wú zhì yě. nǚ nǎi shòu mìng. suì yú shēng wéi huá, nǚ xuán bìng zú. wéi huá jìng fù qí zōng.
康熙中，獻縣胡 維華，以燒香聚眾謀不軌，所居由大城、文安一路行，去京師三百餘里；由青縣、靜海一路行，去天津二百餘里。維華謀分兵為二，其一出不意，並程抵京師；其一據天津，掠海舟，利則天津之兵亦壯趨，不利則遁往天津，登舟泛海去。方部署偽官，事已泄。官軍擒捕，圍而火攻之，髻齜不遺。初維華之父雄於貲，喜周窮乏，亦未為大惡。鄰村老儒張月坪有女艷麗，殆稱國色，見而心醉。然月坪端方迂執，無與人為妾理，乃延之教讀。月坪父母柩在遼東，不得返，恆戚戚。偶言及，即捐金使扶歸，且贈以葬地；月坪田內有橫屍，其仇也，官以謀殺勘，又為百計申辯得釋。一日月坪妻攜女歸寧，三子並幼，月坪歸家守門戶，約數日返。乃陰使其黨 ，夜鍵戶而焚其廬，父子四人並燼。陽為驚悼，代營喪葬，且時周其妻女，竟依以為命。或有欲聘女者，妻必與謀，輒陰沮使不就，久之漸露求女為妾意。妻感其惠，欲許之，女初不願，夜夢其父曰：汝不往，吾終不暢吾志也。女乃受命。歲餘生維華，女旋病卒。維華竟覆其宗。

yòu qù yú jiā sān sì shí lǐ, yǒu líng nüè qí pú fū fù sǐ ér nà qí nǚ zhě. nǚ gù huì xiá, jīng yíng qí yǐn shí fú yòng, shì shì dāng yì. yòu fán kě bó qí huān zhě, yě dàng xiá nì, wú suǒ bù zhì. jiē qiè yì qí wàng chóu. gǔ huò jì shēn, wéi qí yán shì tīng. nǚ shǐ zé dǎo zhī shē huá, pò qí chǎn shí zhī qī bā, yòu chán jiān qí gǔ ròu, shǐ mén yǐ nèi rú kòu chóu, jì nǎi shí shuō shuǐ hǔ chuán sòng jiāng chái jìn děng shì, chēng wèi yīng xióng, sǒng yǒng zhī jiāo tōng dào zéi, zú yǐ shā rén dǐ fǎ. dǐ fǎ zhī rì, nǚ bù kū qí fū, ér yīn xié zhī jiǔ, chóu qí fù mǔ mù yuē: fù mǔ héng mèng zhōng yǎn wǒ, yì hèn hèn shì yù jī wǒ, jīn zhī zhī fǒu yé? rén shǐ zhī qí xù zhì bào fù. yuē: cǐ nǚ suǒ wèi, fēi wéi rén bù cè, guǐ yì bù cè yě, jī shēn zāi. rán ér bù yǐ yīn xiǎn lùn. chūn qiū yuán xīn, běn bù gòng dài tiān zhě yě.
又去余家三四十里，有凌虐其僕夫婦死而納其女者。女故慧黠，經營其飲食服用，事事當意。又凡可博其歡者，冶盪狎昵，無所不至。皆竊議其忘仇。蠱惑既深，惟其言是聽。女始則導之奢華，破其產十之七八，又讒間其骨肉，使門以內如寇讎，繼乃時說水滸傳宋江 柴進等事，稱為英雄，慫恿之交 通盜賊，卒以殺人抵法。抵法之日，女不哭其夫，而陰攜卮酒，酬其父母墓曰：父母恆夢中魘我，意恨恨似欲擊我，今知之否耶？人始知其蓄志報復。曰：此女所為，非惟人不測，鬼亦不測也，機深哉。然而不以陰險論。春秋原心，本不共戴天者也。

yú zài wū lǔ mù qí, jūn lì jù wén dié shù shí zhǐ, pěng mò bǐ qǐng pàn yuē: fán kè sǐ yú cǐ zhě, qí guān guī jí, lì gěi dié. fǒu zé hún bù dé rù guān. yǐ xíng yú míng sī, gù bù yòng zhū pàn, qí yìn yì yǐ mò. shì qí wén bǐ dàn shū shén. yú yuē: cǐ xū yì tuō cí qǔ qián ěr, qǐ jiāng jūn chú qí lì. xún rì hòu, huò gào chéng xī xū mù zhōng guǐ kū, wú dié bù néng guī gù yě. yú chì qí wàng yòu xún rì, huò gào guǐ kū yòu jìn chéng, chì zhī rú gù yuè xún rì, yú suǒ jū qiáng wài, rú rú yǒu shēng, yú shàng yǐ wèi xū yì suǒ wěi yuè shù rì shēng zhì chuāng wài, shí yuè míng rú huà, zì qǐ xún shì, shí wú yī rén. tóng shì guān yù shǐ chéng yuē: gōng suǒ chí lǐ zhèng, suī jiāng jūn bù néng duó yě. rán guǐ kū shí gòng wén, bù dé zhào zhě, shí yì yuàn gōng, hé shì yī gěi zhī, gū jiān zhí chán tè zhī kǒu. tǎng guǐ kū rú gù, zé gōng yì yǒu cí yǐ. miǎn cóng qí yì. shì yè jì rán. yòu jūn lì sòng jí lù zài yìn fáng, hū xuàn pū, jiǔ ér sū yún jiàn qí mǔ zhì. é tái jūn yǐ guān dié chéng, qǐ shì zé hā mì bào jí lù zhī mǔ lái shì zi, zú yú tú yě. tiān xià shì hé suǒ bù yǒu? rú shēng lùn qí cháng ěr. yú cháng zuò wū lǔ mù qí zá shī yī bǎi liù shí shǒu, zhōng yī shǒu yún: bái cǎo sōu sōu jiē lěng yún, guān shān jiāng jiè shì shuí fēn, yōu hún lái wǎng suí guān dié, yuán guǐ chāng lí jìng wèi wén. jí cǐ èr shì yě.
余在烏魯木齊，軍吏具文牒數十紙，捧墨筆請判曰：凡客死於此者，其棺歸籍，例給牒。否則魂不得入關。以行於冥司，故不用朱判，其印亦以墨。視其文鄙誕殊甚。余曰：此胥役託詞取錢耳，啟將軍除其例。旬日後，或告城西墟墓中鬼哭，無牒不能歸故也。余斥其妄；又旬日，或告鬼哭又近城，斥之如故；越旬日，余所居牆外，顬顬有聲，余尚以為胥役所偽；越數日聲至窗外，時月明如畫，自起尋視，實無一人。同事觀御史成曰：公所持理正，雖將軍不能奪也。然鬼哭實共聞，不得照者，實亦怨公，盍試一給之，姑間執讒慝之口。倘鬼哭如故，則公亦有詞矣。勉從其議。是夜寂然。又軍吏宋吉祿在印房，忽眩仆，久而蘇雲見其母至。俄台軍以官牒呈，啟視則哈密報吉祿之母來視子，卒於途也。天下事何所不有？儒生論其常耳。余嘗作烏魯木齊雜詩一百六十首，中一首云：白草颼颼接冷雲，關山疆界是誰分，幽魂來往隨官牒，原鬼昌黎竟未聞。即此二事也。

fàn héng zhōu yán, xī dù qián táng jiāng , yǒu yī sēng fù zhōu, jìng zhì zuò jù, yǐ qiáng gān, bù xiāng wèn xùn. yǔ zhī yǔ, kǒu màn yīng, mù shì tā chù, shén yì shū bù shǔ. héng zhōu guài qí ào, yì bù zài yán. shí xī fēng guò jí, héng zhōu ǒu dé èr jù, yuē: bái làng bǒ chuán tóu, xíng rén qiè shí yóu. xià lián wèi shǔ, yín é shù sì, sēng hū bì mù wēi yín yuē: rú hé hóng xiù nǚ, shàng yǐ zuì gāo lóu. héng zhōu bù xǐng suǒ yún, zài yǔ yǔ, nǎi bù dá. bǐ xì lǎn qià yī shào nǚ lì lóu shàng, zhèng zhe hóng xiù, nǎi dà jīng, zài sān zhì jié. yuē: ǒu wàng jiàn ěr. rán yān shuǐ miǎo máng, lú shě zhē yìng, shí wú wàng jiàn lǐ. yí qí qián zhī, yù zuò lǐ, zé yǐ zhèn xī qù. héng zhōu wǎng rán mò cè, yuē: cǐ yòu yī luò bīn wáng yǐ.
范蘅洲言，昔渡錢塘江 ，有一僧附舟，徑置坐具，倚檣竿，不相問訊。與之語，口漫應，目視他處，神意殊不屬。蘅洲怪其傲，亦不再言。時西風過急，蘅洲偶得二句，曰：白浪簸船頭，行人怯石尤。下聯未屬，吟哦數四，僧忽閉目微吟曰：如何紅袖女，尚倚最高樓。蘅洲不省所云，再與語，乃不答。比系纜恰一少女立樓上，正著紅袖，乃大驚，再三致詰。曰：偶望見耳。然煙水淼茫，廬舍遮映，實無望見理。疑其前知，欲作禮，則已振錫去。蘅洲惘然莫測，曰：此又一駱賓王矣。

qīng yuàn zhāng gōng yuè, guān hé nán zhèng zhōu shí, shǔ yǒu lǎo sāng shù, hé bào bù jiāo , yún qī shén wù, è ér fá zhī. shì xī qí nǚ dēng xià dǔ yī rén, miàn mù shǒu zú jí yì guān, sè jiē nóng lǜ, lì shēng yuē: ěr fù tài héng, gū shì jǐng yú ěr. jīng hū ǎo bì zhì, shén yǐ chī yǐ. hòu guī gē tài pú xiān zhōu, bù jiǔ xià shì. qū lì guǐ, huǐ yín cí, zhèng dí liáng gōng fàn wén zhèng gōng bèi shì, dé gǒu bù zú yǐ shèng zhī, xiān bù zhì bài.
清苑張公鉞，官河南鄭州時，署有老桑樹，合抱不交 ，雲棲神物，惡而伐之。是夕其女燈下睹一人，面目手足及衣冠，色皆濃綠，厲聲曰：爾父太橫，姑示警於爾。驚呼媼婢至，神已痴矣。後歸戈太僕仙舟，不久下世。驅厲鬼，毀婬祠，正狄梁公、范文正公輩事，德苟不足以勝之，鮮不致敗。

qián wén mǐn gōng yuē: tiān zhī huò fú, bù yóu jūn zhī shǎng fá hū? guǐ shén zhī jiàn chá, bù yóu guān lì zhī xiáng yì hū? jīn shǐ yǒu yī dàn zhāng yuē: mǒu lì shēn wú diàn, jū guān yǒu jī, rán mén jìng xiàng xiōng fāng, yíng jiàn fàn xiōng rì, zuì dāng zhé fá, suǒ sī yǔn hū bó hū? yòu shǐ yǒu yī jiàn dú yuē: mǒu lì shēn duō xiá, jū guān wú zhuàng, rán mén jìng dé jí fāng, yíng jiàn zhí jí rì, gōng dāng qiān zhuó, suǒ sī yòu yǔn hū bó hū? guān lì suǒ bì bó, ér wèi guǐ shén yǔn zhī hū? gù yáng zhái zhī shuō, yú zhōng bù wèi rán. cǐ pì zhì míng, yǐ jié xíng xiàng, yì wú kě zhì biàn. rán suǒ jiàn shí yǒu xiōng zhái. jīng shī xié duì gěi gū sì dào nán yī zhái, yú xíng diào zhě wǔ fěn fáng liú lí jiē jí běi dào yī zhái, yú xíng diào zhě qī. gěi gū sì zhái, cáo zōng chéng xué mǐn cháng jū zhī, fǔ yí rù, èr pū yī xī bìng bào wáng, jù ér qiān qù fěn fáng liú lí jiē zhái, shào jiào shòu dà shēng cháng jū zhī, bái zhòu wǎng wǎng jiàn biàn yì, yì rán bù wèi, jìng mò qí zhōng. cǐ yòu hé lǐ yú? liú wén zhèng gōng yuē: bo dì jiàn shū, bo rì jiàn lǐ, gǒu wú jí xiōng, shèng rén hé bo? dàn kǒng fēi jīn shù shì suǒ zhī ěr. sī chí píng zhī lùn yǐ.
錢文敏公曰：天之禍福，不猶君之賞罰乎？鬼神之鑑察，不猶官吏之詳議乎？今使有一彈章曰：某立身無玷，居官有績，然門徑向凶方，營建犯凶日，罪當謫罰，所司允乎駁乎？又使有一薦牘曰：某立身多瑕，居官無狀，然門徑得吉方，營建值吉日，功當遷擢，所司又允乎駁乎？官吏所必駁，而謂鬼神允之乎？故陽宅之說，余終不謂然。此譬至明，以詰形象，亦無可置辯。然所見實有凶宅。京師斜對給孤寺道南一宅，余行吊者五；粉坊琉璃街極北道一宅，余行吊者七。給孤寺宅，曹宗丞學閩嘗居之，甫移入，二仆一夕並暴亡，懼而遷去；粉坊琉璃街宅，邵教授大生嘗居之，白晝往往見變異，毅然不畏，竟歿其中。此又何理歟？劉文正公曰：卜地見書，卜日見禮，苟無吉凶，聖人何卜？但恐非今術士所知耳。斯持平之論矣。

cāng zhōu pān bān, shàn shū huà, zì chēng huáng yè dào rén. cháng sù yǒu rén zhāi zhōng, wén bì jiān xiǎo yǔ yuē: jūn jīn xī wú liú rén gòng qǐn, dāng chū jiù jūn. bān dà hài yí chū. yǒu rén yuē: shì jiù yǒu cǐ guài, yī wǎn luán nǚ zǐ, bù wèi hài yě. hòu yǒu rén sī yǔ suǒ qīn yuē: pān jūn qí zhōng kùn qīng jīn hū? cǐ guài fēi guǐ fēi hú, bù shěn hé wù, yù cū sú rén bù chū, yù fù guì rén yì bù chū, wéi yù cái shì zhī lún luò zhě, shǐ yī chū jiàn zhěn ěr. hòu pān guǒ kǎn lǎn yǐ zhōng. yuè shí yú nián, hū yè wén zhāi zhōng chuò qì shēng. cì rì, dà fēng zhé yī lǎo xìng shù, qí guài nǎi jué. wài zǔ zhāng xuě fēng xiān shēng cháng xì yuē: cǐ guài dà jiā, qí yì shí zài qǐ luó rén shàng.
滄州潘班，善書畫，自稱黃葉道人。嘗宿友人齋中，聞壁間小語曰：君今夕無留人共寢，當出就君。班大駭移出。友人曰：室舊有此怪，一婉孌女子，不為害也。後友人私語所親曰：潘君其終困青衿乎？此怪非鬼非狐，不審何物，遇粗俗人不出，遇富貴人亦不出，惟遇才士之淪落者，始一出薦枕耳。後潘果坎壈以終。越十餘年，忽夜聞齋中啜泣聲。次日，大風折一老杏樹，其怪乃絕。外祖張雪峰先生嘗戲曰：此怪大佳，其意識在綺羅人上。

chén fēng yá guāng lù yán, kāng xī zhōng fēng jīng yī tài xué shēng, cháng dú shū bié yè, jiàn cǎo jiān yǒu piàn shí, yǐ duàn liè bō shí, jǐn cún shù shí zì, ǒu yǒu yī èr chéng jù, shì shì yāo shì nǚ zǐ zhī jié yě. shēng gù hǎo shì, jìng qí mù bì zài zuǒ yòu, měi chén míng guǒ yú shí shàng, ér zhù yǐ xiá cí. yuè yī zài yú, jiàn lì nǚ dú bù cài qí jiān, shǒu zhí yě huā, gù shēng yī xiào. shēng qū jìn qí cè, mù tiāo méi yǔ, fāng xiāng yǐn rù lí hòu guàn mǎng jiān, nǚ níng lì zhí shì, ruò yǒu suǒ sī, hū zì pī qí jiá yuē: yī bǎi yú nián xīn rú gǔ jǐng, yī dàn nǎi wèi dàng zi suǒ dòng hū? dùn zú shù sì, yǎn rán ér miè. fāng zhī jí mù zhōng guǐ yě. cài xiū zhuàn jì shí yuē: gǔ chēng gài guān lùn dìng, yú cǐ shì, zhī gài guān yóu nán lùn dìng yǐ. shì běn zhēn hún, yóu yǐ yī niàn zhī chā, jǐ shī gù bù. huì ān xiān shēng shī yuē: shì shàng wú rú rén yù xiǎn, jǐ rén dào cǐ wù píng shēng, liàng zāi.
陳楓崖光祿言，康熙中楓涇一太學生，嘗讀書別業，見草間有片石，已斷裂剝蝕，僅存數十字，偶有一二成句，似是夭逝女子之碣也。生故好事，竟其墓必在左右，每陳茗果於石上，而祝以狎詞。越一載余，見麗女獨步菜畦間，手執野花，顧生一笑。生趨近其側，目挑眉語，方相引入籬後灌莽間，女凝立直視，若有所思，忽自批其頰曰：一百餘年心如古井，一旦乃為盪子所動乎？頓足數四，奄然而滅。方知即墓中鬼也。蔡修撰季實曰：古稱蓋棺論定，於此事，知蓋棺猶難論定矣。是本貞魂，猶以一念之差，幾失故步。晦庵先生詩曰：世上無如人慾險，幾人到此誤平生，諒哉。

wáng xiào lián jīn yīng yán, jiāng níng yī shū shēng, sù gù jiā fèi yuán zhōng, yuè yè yǒu yàn nǚ kuī chuāng, xīn zhī fēi guǐ jí hú, ài qí jiāo lì, yì bù wèi bù, zhāo shǐ rù shì, jí wǎn zhuǎn xiāng jiù. rán shǐ zhōng wú yī yǔ, wèn yì bù dá. wéi hán xiào liú pàn ér yǐ. rú shì yuè yú, mò yù qí gù. yī rì zhí ér gù wèn zhī, nǎi qǔ bǐ zuò zì yuē: qiè qián míng mǒu hàn lín shì jī, bù xìng yāo shì, yīn píng shēng qiǎo yú chán gòu, shǐ yī mén gǔ ròu rú shuǐ huǒ, míng sī jiàn qiǎn, fá wèi yīn guǐ. yǐ chén lún èr bǎi yú nián, jūn néng wèi shū jīn gāng jīng shí bù, dé zhàng fó lì, chāo bá kǔ hǎi, zé shì shì xián gǎn yǐ. shū shēng rú qí suǒ qǐ, xiě jùn zhī rì, yì shū shēng zài bài, réng qǔ bǐ zuò zì yuē: jí jīn jīng chàn huǐ, yǐ tuō guǐ qù. rán qián shēng zuì zhòng, jǐn néng dài yè wǎng shēng, shàng xū sān shì zuò yǎ fù, fāng néng yǔ yě.
王孝廉金英言，江 寧一書生，宿故家廢園中，月夜有艷女窺窗，心知非鬼即狐，愛其姣麗，亦不畏怖，招使入室，即宛轉相就。然始終無一語，問亦不答。惟含笑流盼而已。如是月余，莫喻其故。一日執而固問之，乃取筆作字曰：妾前明某翰林侍姬，不幸夭逝，因平生巧於讒構，使一門骨肉如水火，冥司見譴，罰為瘖鬼。已沉淪 二百餘年，君能為書金剛經十部，得仗佛力，超拔苦海，則世世銜感矣。書生如其所乞，寫竣之日，詣書生再拜，仍取筆作字曰：藉金經懺悔，已脫鬼趣。然前生罪重，僅能帶業往生，尚須三世作啞婦，方能語也。