sú chuán què shé dòu chù wèi jí rǎng, jiù dòu chù diǎn xué, dāng dà fù guì, wèi zhī lóng fèng dì. yú shí yī èr suì shí, huái zhèn kǒng shì tián zhōng, cháng yǒu shì shì. jiù shì ān gōng shí zhāi qīn jiàn zhī. kǒng yòng yǐ wèi fén, yì wú tā yàn. yú wèi què yǐ chóng yǐ wèi shí, huò jiàn xiǎo shé zhuó qǔ, shé wān yán jù zhēng, yǒu sì hū dòu. cǐ yì wù tài zhī cháng, liàng bì dāng rì céng yǒu dì shī wèi rén bo zàng, zhǐ shé què dòu chù shì xué. rú táo kǎn zàng mǔ, xiān rén zhǐ niú mián chù wèi xué ěr. hòu rén jiàn qí yǒu yàn, suì chuán wén shī shí, wèi què shé dòu chù bì jí. rán zé yīn táo kǎn shì, wèi fán niú mián chù jí hū?
俗傳鵲蛇斗處為吉壤，就斗處點穴，當大富貴，謂之龍鳳地。餘十一二歲時，淮鎮孔氏田中，嘗有是事。舅氏安公實齋親見之。孔用以為墳，亦無他驗。余謂鵲以蟲蟻為食，或見小蛇啄取，蛇蜿蜒拒爭，有似乎斗。此亦物態之常，諒必當日曾有地師為人卜葬，指蛇鵲斗處是穴。如陶侃葬母，仙人指牛眠處為穴耳。後人見其有驗，遂傳聞失實，為鵲蛇斗處必吉。然則因陶侃事，謂凡牛眠處吉乎？

qìng yún yán shān jiān, yǒu yè guò xū mù zhě, wèi qún hú suǒ zhē, luǒ tǐ fǎn jiē, dào xuán shù miǎo, tiān xiǎo rén shǐ jiàn zhī, duō tī jiě xià, shì bèi shàng dà shū sān zì yuē: shéng hái shéng, mò yù qí yì. jiǔ nǎi wù èr shí nián qián, céng bǔ yī hú dào xuán zhī, jīn xiū yuàn yě. hú hòu ān xiān shēng, fǎng xī yá xīn lè fǔ zhōng, yǒu shéng hái shéng yī piān yuē: xié kē sān zhàng bù kě dēng, shuí niè qí miǎo rú náo shēng, dì ér shì zhī ér dào běng, bèi tí sān zì shéng hái shéng, wèn hé yǐ gù xīn měng téng, huǎng rán hū shěng jué rán xìng, shù fù ā zǐ dāng nián céng, jiù shì guò yǎn rú fēng dēng, shuí qī xiá lù zāo qí péng, xū jiē hū, rén yāo yì lù tàn yǔ bīng, ěr hú sì bào xiān qīn líng, shǐ xián yuàn dú sì xì chéng, xū jiē hū, wú wèi huò shǒu zī kě chéng. jí cǐ shì yě.
慶雲鹽山間，有夜過墟墓者，為群狐所遮，裸體反接，倒懸樹杪，天曉人始見之，掇梯解下，視背上大書三字曰：繩還繩，莫喻其意。久乃悟二十年前，曾捕一狐倒懸之，今修怨也。胡 厚庵先生，仿西涯新樂府中，有繩還繩一篇曰：斜柯三丈不可登，誰躡其杪如猱升，諦而視之兒倒繃，背題三字繩還繩，問何以故心懵騰，恍然忽省蹶然興，束縛阿紫當年曾，舊事過眼如風燈，誰期狹路遭其朋，吁嗟乎，人妖異路炭與冰，爾胡 肆暴先侵陵，使銜怨毒伺隙乘，吁嗟乎，無為禍首茲可懲。即此事也。

liú xiāng wǎn yán, cāng zhōu jìn hǎi yú yǒu mù tóng, nián shí sì wǔ, suī nóng jiā zǐ, pō bái xī. yī rì bēi pàn wǔ shuì, xǐng jué bèi shàng shì fù yī wù, rán shì zhī wú xíng, mén zhī wú zhì, wèn zhī yì wú shēng, bù ér fǎn, yǐ gào fù mǔ. wú rú zhī hé. shù rì hòu jiàn shì yōng bào, jiàn shì fǔ mó, jì ér jiàn shì mèng yǎn, suì wèi suǒ wū. zì shì xiè xiá wú shí, ér wú xíng wú zhì wú shēng, zé réng rú gù shí. huò dé qián wù guǒ ěr, yì bù shèn duō. lín shú shī yǔ qí fù yuē: cǐ kǒng shì hú, yí cáng liè quǎn, qí wén mèi shēng shí, pái tà sǒu jué zhī. fù rú suǒ jiào, hú jué rán pò chuāng chū, zài wū shàng tiào zhì, mà tóng fù xīn. shú shī hū yǔ yǔ yuē: jūn huàn huà tōng líng, dìng zhī shì shì. fū nán nǚ xiāng yuè, gǎn yǐ qíng yě, rán cháo méng tóng xué, xī guò bié chuán zhě, shàng bù zhī qí jǐ zhì ruò luán tóng, běn fēi nǚ zhì, bào qīn jiàn zhěn, bù guò yǐ sè wèi shì ěr. dāng qí fù fěn xūn xiāng, hán jiāo liú pàn, chán tóu wàn jǐn, mǎi xiào qiān jīn, fēi bù shì bì yù duō qíng, huí shēn jiù bào dài fù zhě zī jǐn, guì zhě quán yí, huò diào bì zhǎng cí, huò dǎo gē fǎn shì, fān qù fù yǔ, zì gǔ jiē rán. xiāo sháo zhī yú yǔ xìn, mù róng chōng zhī yú fú jiān, zài zài shǐ cè, qí yóu zhù zhě yě. qí suǒ shī zhě rú bǐ, qí suǒ bào zhě shàng rú cǐ. rán zé yǔ cǐ bèi lùn jiāo , rú tuán shā zuò fàn yǐ. kuàng jūn suǒ zèng, céng bù jí wǔ líng háo guì zhī wàn yī, ér yù cǐ tóng xīn jiān jīn shí, bù yì fàn hū? yǔ qì jì rán, liáng jiǔ hū wén dùn zú yuē: xiān shēng xiū yǐ. wú jīn nǎi shǐ zhī wú chī. hào tàn shù shēng ér qù.
劉香畹言，滄州近海虞有牧童，年十四五，雖農家子，頗白皙。一日陂畔午睡，醒覺背上似負一物，然視之無形，捫之無質，問之亦無聲，怖而返，以告父母。無如之何。數日後漸似擁抱，漸似撫摩，既而漸似夢魘，遂為所污。自是媟狎無時，而無形無質無聲，則仍如故時。或得錢物果餌，亦不甚多。鄰塾師語其父曰：此恐是狐，宜藏獵犬，俟聞媚聲時，排闥嗾攫之。父如所教，狐鐍然破窗出，在屋上跳擲，罵童負心。塾師呼與語曰：君幻化通靈，定知世事。夫男女相悅，感以情也，然朝盟同穴，夕過別船者，尚不知其幾；至若孌童，本非女質，抱衾薦枕，不過以色為市耳。當其傅粉薰香，含嬌流盼，纏頭萬錦，買笑千金，非不似碧玉多情，回身就抱；迨富者貲盡，貴者權移，或掉臂長辭，或倒戈反噬，翻去覆雨，自古皆然。蕭韶之於庾信，慕容沖之於符堅，載在史冊，其尤著者也。其所施者如彼，其所報者尚如此。然則與此輩論交 ，如摶沙作飯矣。況君所贈，曾不及五陵豪貴之萬一，而欲此童心堅金石，不亦盕乎？語訖寂然，良久忽聞頓足曰：先生休矣。吾今乃始知吾痴。浩嘆數聲而去。

jiāng bái yán yán, yǒu shì rén xíng tóng bǎi shān zhōng, yù lǔ bù qián dǎo, yì guān xíng zhuàng, shì shì guǐ shén. fǔ bì lín nèi, yú zhōng guì guān yǐ jiàn zhī, hū chū yǔ yǔ, yì shū qīn qià. yīn bài wèn fēng zhì, yuē: wú jí cǐ shān zhī shén. yòu bài wèn shén shēng hé dài, jì chuán zhū rén shì, yǐ guǎng jiàn wén. yuē: zi suǒ wèn zhě rén guǐ, wú zé dì zhī yě. fū yuán huáng pōu pàn, róng jié wàn xíng, xíng chéng jù qì, qì jù cáng jīng, jīng níng yùn zhì, zhì lì hán líng, gù shén zhī yǔ tiān dì bìng shēng, wéi shèng rén tōng zào huà zhī yuán. gù fán chái yì yù, zài zài liù jīng. zì bài guān suǒ jì chuàng zào bǐ cí, yuē liú yuē zhāng, wèi tiān dì yǒu fèi xìng yuē lǚ yuē féng, wèi hé bó yǒu fū fù, rú zhě bìng zhī, zǐ yáng jué qǐ, nǎi yǐ lǐ gǔ tiān, bìng huáng yǐ zhī xià lín, yì chì wèi wū yǒu ér guǐ shén zhī dé, suì guī zhū èr qì zhī qū shēn yǐ. fū mù shí zhī jīng, shàng shēng kuí wǎng yǔ tǔ zhī jīng, shàng shēng qiú yáng. qǐ yǒu qián kūn wò yùn, yuán qì hóng dòng, fǎn bù néng jù ér shàng shēng, chéng zhì zūn zhī zhǔ zǎi zāi. guān zi yì guān, dāng wèi wén shì, shì chuán wú yǔ, shǐ rú zhě zhī shèng rén xiǎng bào zhī yóu. shì rén zài bài ér tuì, rán měi yǐ gào rén, zhé yí yǐ wèi wàng. yú wèi cǐ yán, tuī guǐ shén zhī mò shǐ, zhí yì shén jīng, rán shì bái yán yù yán, tuō zhū guǐ shén ěr. hè hè líng zhī, qǐ xiè yǔ jiǎng xué jiā zhēng shì fēi zāi.
姜白岩言，有士人行桐柏山中，遇鹵簿前導，衣冠形狀，似是鬼神。甫避林內，輿中貴官已見之，呼出與語，意殊親洽。因拜問封秩，曰：吾即此山之神。又拜問神生何代，冀傳諸人世，以廣見聞。曰：子所問者人鬼，吾則地祗也。夫元黃剖判，融結萬形，形成聚氣，氣聚藏精，精凝孕質，質立含靈，故神祗與天地並生，惟聖人通造化之原。故燔柴瘞玉，載在六經。自稗官瑣紀創造鄙詞，曰劉曰張，謂天帝有廢興；曰呂曰馮，謂河伯有夫婦，儒者病之，紫陽崛起，乃以理詁天，並皇矣之下臨，亦斥為烏有；而鬼神之德，遂歸諸二氣之屈伸矣。夫木石之精，尚生夔罔；雨土之精，尚生盚羊。豈有乾坤斡運，元氣鴻洞，反不能聚而上升，成至尊之主宰哉。觀子衣冠，當為文士，試傳吾語，使儒者知聖人饗報之由。士人再拜而退，然每以告人，輒疑以為妄。余謂此言，推鬼神之末始，植義甚精，然是白岩寓言，托諸鬼神耳。赫赫靈祗，豈屑與講學家爭是非哉。

qiú biān xiū chāo rán yán, fēng yí mén nèi yù huáng miào jiē, yǒu pò wū shù jiān, suǒ bì yǐ jiǔ, yún zhōng yǒu hú mèi. shì jiāng xī yī xiào lián, yǔ shù yǒu guò xià táng jǔ zi xià dì shì wèi zhī hòu dú shū, shì zài guò xià. qǔ qí dì yōu pì, jiù shě yú páng. yī rì jiàn yòu fù lì yán xià, tài shū wǔ mèi, xīn zhī wèi hú, shào nián háo dàng, yì shū bù jù. huáng hūn hòu, yì mén zuò lǐ, zhù yǐ xiè cí. yè zhōng wén chuáng qián xī xī yǒu shēng, xīn zhī hú zhì. àn zhōng jǔ shǒu yǐn zhī, zòng tǐ rù huái, jù xiāng xiá nì. yě dàng wàn zhuàng, bèn mìng dài pí. bǐ yuè shàng chuāng míng, dì shì nǎi yī bái fà ǎo, hēi lòu kě zēng. jīng wèn rǔ shuí, shū bù kuì nǎn, zì yún běn chéng lóu shàng lǎo hú, niáng zǐ guài wǒ tāo tiè ér yōng zuò, chì jū cǐ wū, jì mò yǐ shù zài, gǎn jūn chuí ài, gù mào chǐ zì xiàn ěr. xiào lián nù bó qí jiá, yù fù chuí zhī. chēng zhǔ bǎi bō jiān, tóng shě wén shēng, jiē lái zhù zhuō, hū yī tuō shǒu, yǐ jí rán pò chuāng dùn. cì xī, zì zuò wū yán, zuò ruǎn yǔ xiāng huàn, xiào lián gòu mà, hū wèi fēi wǎ suǒ jī. yòu yī xī, jiē wéi yù qǐn, nǎi luǒ wò chuáng shàng, xiào ér zhāo shǒu, chōu rèn xiàng jī, shǐ qì mà qù. jù qí hòu zhì, yí yù bì zhī. dēng chē qǐng, tū jiàn qián yòu fù zì nèi zǒu chū, mì qiǎn xiǎo nú fǎng wèn, shǐ zhī jū tíng zhǔ rén zhī shēng nǚ, zuó ǒu dào jiē mǎi huā fěn yě.
裘編修超然言，豐宜門內玉皇廟街，有破屋數間，鎖閉已久，雲中有狐魅。適江 西一孝廉，與數友過夏--唐舉子下第試謂之後讀書，侍再過夏。取其地幽僻，僦舍於旁。一日見幼婦立檐下，態殊嫵媚，心知為狐，少年豪宕，意殊不懼。黃昏後，詣門作禮，祝以媟詞。夜中聞床 前窸窸有聲，心知狐至。暗中舉手引之，縱體入懷，遽相狎昵。冶盪萬狀，奔命殆疲。比月上窗明，諦視乃一白髮媼，黑陋可憎。驚問汝誰，殊不愧赧，自雲本城樓上老狐，娘子怪我饕餮而慵作，斥居此屋，寂寞已數載，感君垂愛，故冒恥自獻耳。孝廉怒搏其頰，欲縛箠之。撐拄擺撥間，同舍聞聲，皆來助捉，忽一脫手，已皍然破窗遁。次夕，自坐屋檐，作軟語相喚，孝廉詬罵，忽為飛瓦所擊。又一夕，揭帷欲寢，乃裸臥床 上，笑而招手，抽刃向擊，始泣罵去。懼其後至，移寓避之。登車頃，突見前幼婦自內走出，密遣小奴訪問，始知居停主人之甥女，昨偶到街買花粉也。

qín gōng qián shēng, yǐ gǔ qín kè qiú wén dá gōng, huá jī shàn xié xì, yīn miàn yǒu bān fēng, jiē hū yuē qián huā liǎn. lái wǎng shù nián, jìng bù néng jǔ qí lǐ jū míng zì yě. yán yī xuǎn rén, jū huì guǎn, yú guǎn hòu qiáng quē, jiàn yī fù shén yǒu zī sè, yī shang gù bì, ér xiū shì shén zhěng jié, yì pō yuè zhī. guǎn rén yǒu mǔ nián wǔ shí yú, gù dà jiā bì nǚ, jìn tuì yǔ yán, jūn shàng yǒu jǔ dù, měi dài qí zi yīng mén, liào qí yǒu gàn cái, lù yǐ jīn, qí móu yī wù. duì yuē: xiàng wèi jiàn cǐ, shì shì xīn lái, gū shì zhēn tàn, zuò wàn yī xiǎng ěr. yuè shí shù rì, shǐ bào yuē: yǐ dé zhī yǐ, qú běn liáng jiā, yǐ pín gù, rěn chǐ chū cǐ. rán wèi rén zhī, qí yè shēn yuè hēi nǎi kě lái, qiē wù bǐng zhú, wù yán wù xiào, wù shǐ tóng pú jí tóng guǎn wén shēng xī, wén zhōng shēng jí wù liú, měi xī zèng yǐ èr jīn zú yǐ. xuǎn rén rú suǒ yuē yǐ. wǎng lái yuè yú, yī yè , lín fú jiè yú huǒ, xuǎn rén huáng jù qǐ, tóng pú jiē rù shì jiù náng qiè, yī rén jí qiān zhàng yè yīn rù, hōng rán yǒu shēng, yī luǒ fù duò tà xià, nǎi guǎn rén mǔ yě. mò bù jué dào. gài jīng shī méi shuò zuì jiān xiá, yù xuǎn rén nà méi, duō yǐ hǎo nǚ yǐn shì, miàn lín qī yīn yì yǐ xià cái, jué ér shè sòng zhě yǒu zhī mù shǒu rù mén, bèi dēng zhàng shàn, qí dìng qíng hòu shǐ jué, wěi qū qiān jiù zhě yì yǒu zhī. cǐ ǎo niǔ yú xiāng fēng, jìng yǐ shēn dài yě. rán shì hòu fǎng wèn sì lín, qiáng quē wài shí wú cǐ fù, huò yuē mèi yě. qiú wén dá gōng yuē: shì cǐ ǎo yǐn zhì yī jì, xuàn yòu xuǎn rén ěr.
琴工錢生，以鼓琴客裘文達公，滑稽善諧戲，因面有瘢風，皆呼曰錢花臉。來往數年，竟不能舉其里居名字也。言一選人，居會館，於館後牆缺，見一婦甚有姿色，衣裳故敝，而修飾甚整潔，意頗悅之。館人有母年五十餘，故大家婢女，進退語言，均尚有矩度，每代其子應門，料其有幹才，賂以金，祈謀一晤。對曰：向未見此，似是新來，姑試偵探，作萬一想耳。越十數日，始報曰：已得之矣，渠本良家，以貧故，忍恥出此。然畏人知，俟夜深月黑乃可來，切勿秉燭，勿言勿笑，勿使童僕及同館聞聲息，聞鐘聲即勿留，每夕贈以二金足矣。選人如所約已。往來月余，一夜 ，鄰弗戒於火，選人惶遽起，僮僕皆入室救囊篋，一人急搴帳曳茵褥，訇然有聲，一裸婦墮榻下，乃館人母也。莫不絕倒。蓋京師媒妁最奸黠，遇選人納媒，多以好女引視，面臨期陰易以下材，覺而涉訟者有之；幕首入門，背燈障扇，俟定情後始覺，委曲遷就者亦有之。此媼狃於鄉風，竟以身代也。然事後訪問四鄰，牆缺外實無此婦，或曰魅也。裘文達公曰：是此媼引致一妓，炫誘選人耳。

ān shì cóng jiù shàn niǎo chòng, jiāo yuán zhú tù, xìn shǒu ér fā, wú dé tuō zhě, suǒ shā dài yǐ qiān bǎi jì. yī rì, yù yī tù rén lì ér gǒng, mù jiǒng jiǒng rú nù, jǔ chòng yù fā, hū zhà ér shāng zhǐ, tù yǐ wú jī, xīn zhī wèi tù guǐ bào yuān, suì chuò qí shì. yòu cháng cóng qín wǎn guī, jiàn yǐ hūn hēi, jiàn xiǎo xuán fēng guǒ yī wù, huǒ guāng yíng yíng, zhuǎn xuán rú lún, jǔ chòng zhōng zhī, nǎi tū bǐ yī zhī, guǎn shàng wēi yǒu xuè zì. míng rén xiǎo shuō zài niú tiān xī gōng zhuàng shì, yán fán wù yǐ gēng shēn rì dé rén xuè, jiē néng chéng mèi, shì huò rán yú.
安氏從舅善鳥銃，郊原逐兔，信手而發，無得脫者，所殺殆以千百計。一日，遇一兔人立而拱，目炯炯如怒，舉銃欲發，忽炸而傷指，兔已無跡，心知為兔鬼報冤，遂輟其事。又嘗從禽晚歸，漸已昏黑，見小旋風裹一物，火光熒熒，轉旋如輪，舉銃中之，乃禿筆一枝，管上微有血漬。明人小說載牛天錫供狀事，言凡物以庚申日得人血，皆能成魅，是或然歟。

nú zi wáng tíng yòu zhī mǔ yán, qīng xiàn yī mín jiā, suì chú rì yǒu mài tōng cǎo huā zhě, kòu mén hū yuē: zhù lì jiǔ yǐ, hé huā qián shàng bù sòng chū yé? jié wèn jiā zhōng, shí wú rén mǎi huā. ér mài zhě jiān zhí yī chuí jì nǚ zǐ chí rù. nǎi zhèng fēn rǎo jiān, wén yī lǎo ǎo jí hū yuē: zhēn dà guài shì, cè zhōng bì zhǒu bǐng shàng chā huā shù duǒ yě. yàn qǔ, guǒ shì suǒ chí rù, nǎi cuò ér fén zhī, yōu yōu yǒu shēng, xuè chū rú lǚ. cǐ mèi jì jiě huà xíng, jí yīng qián yǎng líng qì, hé nǎi zuò cǐ biàn yì, shǐ rén zhī ér jiān chú, qǐ fēi zì qǔ qí bài yé? tiān xià wèi yǒu suǒ chéng, xiān zì xuàn yào, fǔ yǒu suǒ de, bù zì tāo huì zhě, lèi cǐ zhǒu yě fū.
奴子王廷佑之母言，青縣一民家，歲除日有賣通草花者，叩門呼曰：佇立久矣，何花錢尚不送出耶？詰問家中，實無人買花。而賣者堅執一垂髻女子持入。乃正紛擾間，聞一老媼急呼曰：真大怪事，廁中敝帚柄上插花數朵也。驗取，果適所持入，乃銼而焚之，呦呦有聲，血出如縷。此魅既解化形，即應潛養靈氣，何乃作此變異，使人知而殲除，豈非自取其敗耶？天下未有所成，先自炫耀，甫有所得，不自韜晦者，類此帚也夫。

wài zǔ xuě fēng zhāng gōng jiā nú zi wáng yù shàn shè, cháng zì xīn hé xié yán zū fǎn, yù sān dào, sān shǐ pū zhī, gè tuò miàn zòng qù. yī rì xié gōng shǐ yè xíng, jiàn hēi hú rén lì, xiàng yuè bài, yǐn mǎn yī fā, yīng xián yǐn yǔ. guī ér hán rè dà zuò, shì xī rào wū yǒu kū shēng, yuē: wǒ zì bài yuè liàn xíng, hé hài yú rǔ? rǔ wú gù jiàn shā, bì xiāng bào hèn. rǔ wèi shuāi, dāng sù zhū sī mìng ěr. shù rì hòu, chuāng léng shàng kēng rán yǒu shēng, è yí jīng wèn, wén chuāng wài yǔ yuē: wáng yù, wǒ gào rǔ, wǒ zuó sù rǔ yú dì fǔ, míng guān jiàn jí, nǎi zhī rǔ guò qù shēng zhōng fù yuān sòng biàn, wǒ wèi xíng guān, yīn bì sī náng, shǐ nǐ lǐ zhí bù dé shēn, yì yù fèn huì, zì cì ér sǐ, wǒ duò shēn wèi hú, cǐ yī shǐ suǒ yǐ bào yě. yīn guǒ fēn míng, wǒ bù yuàn nǐ, wéi dāng rì wéi xīn wǎng kǎo, shàng fù rǔ chī lüè bǎi yú, rǔ kěn fā yuàn miǎn cháng, zé yīn cáo xiāo jí, lái shēng bài cì duō yǐ. yǔ qì, shì wén kòu é shēng. wáng chì yuē: jīn shēng zhài shàng bù liǎo le, shuí néng suǒ qián shēng zhài yé? yāo guǐ sù qù, wú rǎo wǒ mián. suì jì rán. shì jiàn zuò è wú bào, dòng yí shén lǐ zhī wú jù, wū zhī míng míng zhī zhōng, yǒu rú shì zhī wěi qū zāi.
外祖雪峰張公家奴子王玉善射，嘗自新河攜鹽租返，遇三盜，三矢仆之，各唾面縱去。一日攜弓矢夜行，見黑狐人立，向月拜，引滿一發，應弦飲羽。歸而寒熱大作，是夕繞屋有哭聲，曰：我自拜月練形，何害於汝？汝無故見殺，必相報恨。汝未衰，當訴諸司命耳。數日後，窗棱上鏗然有聲，愕眙驚問，聞窗外語曰：王玉，我告汝，我昨訴汝於地府，冥官見籍，乃知汝過去生中負冤訟辯，我為刑官，陰庇私囊，使你理直不得申，抑鬱憤恚，自刺而死，我墮身為狐，此一矢所以報也。因果分明，我不怨你，惟當日違心枉拷，尚負汝笞掠百餘，汝肯發願免償，則陰曹銷籍，來生拜賜多矣。語訖，似聞叩額聲。王叱曰：今生債尚不了了，誰能索前生債耶？妖鬼速去，無擾我眠。遂寂然。世見作惡無報，動疑神理之無據，烏知冥冥之中，有如是之委曲哉。

yōng zhèng jiǎ yín, yú chū suí yáo ān gōng zhì jīng shī, wén yù shǐ mǒu gōng, xìng duō yí. chū diǎn yǒng guāng sì yī zhái, qí dì kōng kuàng, lǜ yǒu dào. yè qiǎn jiā nú shù rén, gēng fān sī líng tuò, yóu fáng qí xiè, suī yán hán rù shǔ, bì bǐng zhú zì xún shì, bù shèng qí láo. bié diǎn xī hé yán yī zhái, qí dì shì chěn zhì bǐ, yòu lǜ yǒu huǒ, měi wū chǔ shuǐ wèng, zhì yè líng tuò xún shì, rú zài yǒng guāng sì shí, bù shèng qí láo. gèng diǎn hǔ fāng qiáo dōng yī zhái, yǔ yú zhǐ gé shù jiā, jiàn wū yǔ yōu suì, yòu yí yǒu mèi, xiān yán sēng sòng jīng fàng yàn kǒu, bó gǔ jí jí zhě shù rì, yún yǐ dù guǐ, fù yán dào shì shè tán, zhào jiāng xuán fú chí zhòu, bó gǔ jí jí zhě yòu shù rì, yún yǐ qū hú. zhái běn wú tā, zì shì yǐ hòu, mèi nǎi dà zuò. pāo zhì zhuān wǎ, rǎng qiè qì wù, yè yè wú níng jū. bì ǎo pū lì, yīn yuán wèi jiān, suǒ sǔn shī zhě wú suàn. lùn zhě jiē wèi yāo yóu rén xìng. jū wèi yī zài, yòu diǎn shéng jiàng hú tóng yī zhái, qù hòu bù tōng wén wèn, bù zhī qí zuò hé shè shī yǐ. yáo ān gōng yuē: tiān xià běn wú shì, yōng rén zì rǎo zhī, qí cǐ gōng zhī wèi hū?
雍正甲寅，余初隨姚安公至京師，聞御史某公，性多疑。初典永光寺一宅，其地空曠，慮有盜。夜遣家奴數人，更番司鈴柝，猶防其懈，雖嚴寒溽暑，必秉燭自巡視，不勝其勞。別典西河沿一宅，其地市磣櫛比，又慮有火，每屋儲水瓮，至夜鈴柝巡視，如在永光寺時，不勝其勞。更典虎坊橋東一宅，與余只隔數家，見屋宇幽邃，又疑有魅，先延僧誦經放焰口，鈸鼓皍皍者數日，雲以度鬼，復延道士設壇，召將懸符持咒，鈸鼓皍皍者又數日，雲以驅狐。宅本無他，自是以後，魅乃大作。拋擲磚瓦，攘竊器物，夜夜無寧居。婢媼仆隸，因緣為奸，所損失者無算。論者皆謂妖由人興。居未一載，又典繩匠胡 同一宅，去後不通聞問，不知其作何設施矣。姚安公曰：天下本無事，庸人自擾之，其此公之謂乎？

qián táng chén gān wěi yán, xī yǔ shù yǒu fàn zhōu zhì xī hú shēn chù, qiū yǔ chū qíng, dēng sì lóu yuǎn tiào. yī yǒu ǒu yín jǔ shì jǐn cóng máng lǐ lǎo, shuí rén kěn xiàng sǐ qián xiū jù, xiāng yǔ kǎi tàn. sì sēng wēi shěn yuē: jù suǒ wén jiàn, gài sǐ shàng bù xiū yě. shù nián qián, qiū yuè chéng míng, zuò cǐ lóu shàng, wén qiáo pàn yǒu gòu zhēng shēng, liáng jiǔ yù lì. cǐ dì wú rén jū, xīn zhī wèi guǐ, bàng tīng qí yǔ, jí jù chān duó, bù shèn kě biàn. shì shì zhēng mù tián dì jiè. é wén yī rén hū yuē: èr jūn wù xuān, wén lǎo sēng yī yán kě hū? fū rén zài shì tú, jiāo jiāo rǎo rǎo, yuán bù zhī cǐ shēng rú mèng ěr, jīn èr jūn mèng yǐ xǐng yǐ, jīng yíng bǎi jì yǐ qiú fù guì, fù guì jīn ān zài hu? jī xiè wàn duān yǐ chóu ēn yuàn, ēn yuàn jīn yòu ān zài hu? qīng shān wèi gǎi, bái gǔ wèi kū, jié rán wéi shèng yī hún, bǐ huàn huà huáng liáng shàng néng xǐng wù, hé shēn qīn yuè lì, fǎn bù zhī wàn shì jiē kōng? qiě zhēn xiān zhēn fú yǐ wài, zì gǔ wú bù sǐ zhī rén, dà shèng dà xián yǐ wài, zì gǔ yì wú bù xiāo zhī guǐ. bìng cǐ jié rán yī hún, jiǔ yì bù miǎn yú sī miè, gù nǎi yú diàn guāng shí huǒ zhī nèi, gèng xìng mán chù zhī gān gē, bù mèng zhōng mèng hū? yǔ qì, wén wū wū yǐn qì shēng, yòu wén hào tàn shēng, yuē: āi lè wèi wàng, yí hū qí wèi qí dé sàng. rú shì guà ài, lǎo sēng yì bù néng jiě tuō yǐ. suì bù fù zài yǔ. yí qí nán wèi yǐ yě. gān wěi yuē: cǐ shì sēng càn huà zhī shé ěr, rán mò yàn rén qíng, shí yì wèi lǐ zhī suǒ yǒu.
錢塘陳乾緯言，昔與數友泛舟至西湖深處，秋雨初晴，登寺樓遠眺。一友偶吟舉世盡從忙裡老，誰人肯向死前休句，相與慨嘆。寺僧微哂曰：據所聞見，蓋死尚不休也。數年前，秋月澄明，坐此樓上，聞橋畔有詬爭聲，良久愈厲。此地無人居，心知為鬼，謗聽其語，急遽攙奪，不甚可辯。似是爭墓田地界。俄聞一人呼曰：二君勿喧，聞老僧一言可乎？夫人在世途，膠膠擾擾，緣不知此生如夢耳，今二君夢已醒矣，經營百計以求富貴，富貴今安在乎？機械萬端以酬恩怨，恩怨今又安在乎？青山未改，白骨未枯，孑然惟剩一魂，彼幻化黃梁尚能省悟，何身親閱歷，反不知萬事皆空？且真仙真佛以外，自古無不死之人，大聖大賢以外，自古亦無不消之鬼。並此孑然一魂，久亦不免於澌滅，顧乃於電光石火之內，更興蠻觸之干戈，不夢中夢乎？語訖，聞嗚嗚飲泣聲，又聞浩嘆聲，曰：哀樂未忘，宜乎其未齊得喪。如是掛礙，老僧亦不能解脫矣。遂不復再語。疑其難未已也。乾緯曰：此是僧粲化之舌耳，然默驗人情，實亦為理之所有。

chén zhú yín cháng guǎn yī fù shì, yǒu xiǎo nǚ nú, wén qí mǔ xíng qǐ yú dào, è chuí bì, yīn dào qián sān qiān yǔ zhī, wèi chái bèi suǒ fā, biān chuí shén kǔ. fù shì yī lóu yǒu hú, jiè jū shù shí nián, wèi cháng wèi suì, shì rì nǚ nú shòu biān shí, hū lóu shàng kū shēng dǐng fèi. guài ér yǎng wèn, wén shēng yīng yuē: wú bèi suī yì lèi, yì jù rén xīn, bēi cǐ nǚ nián wèi shí jǐ, ér wèi mǔ shòu chuí, bù jué shī shēng, fēi gǎn xiāng rǎo yě. zhǔ rén tóu biān yú dì, miàn wú rén sè zhě shù rì.
陳竹吟嘗館一富室，有小女奴，聞其母行乞於道，餓垂斃，陰盜錢三千與之，為儕輩所發，鞭箠甚苦。富室一樓有狐，借居數十年，未嘗為祟，是日女奴受鞭時，忽樓上哭聲鼎沸。怪而仰問，聞聲應曰：吾輩雖異類，亦具人心，悲此女年未十幾，而為母受箠，不覺失聲，非敢相擾也。主人投鞭於地，面無人色者數日。

zhú yín yǔ zhū qīng léi yóu zhǎng chūn sì, yú yù shū huà chù, jiàn yī juàn bāi kē, shū yuē: méi zǐ liú suān jiàn chǐ yá, bā jiāo fēn lǜ shàng chuāng shā, rì zhǎng shuì qǐ wú qíng sī, xián kàn ér tóng zhuō liǔ huā. kuǎn tí shān gǔ dào rén. fāng nǐ yì zhēn wěi, yī qǐ zhě zài páng nì shì wēi xiào yuē: huáng lǔ zhí nǎi shū yáng chéng zhāi shī, dà shì yì wén, diào bì jìng qù. qīng léi yà yuē: néng zuò cǐ yǔ, ān dé qǐ shí! zhú yín tài xī yuē: néng zuò cǐ yǔ, yòu ān dé bù qǐ shí. yú wèi cǐ zhú yín fèn jī zhī tán. suǒ wèi míng shì xí qì yě. cōng míng yǐng juàn zhī shì, huò shì cái wù ào, jiǔ ér bèi miù guāi zhāng, shǐ rén bù gǎn xiāng ěr zhě, qí shì yì kě yǐ qǐ shí huò yǒu wén wú xíng, jiǔ ér huì jī è shēng, shǐ rén bù xiè chǐ lù zhě, qí shì kě yǐ qǐ shí. shì qǐ kě fù gǎn shì bù yù zāi.
竹吟與朱青雷游長椿寺，於鬻書畫處，見一卷擘窠，書曰：梅子流酸濺齒牙，芭蕉分綠上窗紗，日長睡起無情思，閒看兒童捉柳花。款題山谷道人。方擬議真偽，一乞者在旁睨視微笑曰：黃魯直乃書楊誠齋詩，大是異聞，掉臂竟去。青雷訝曰：能作此語，安得乞食！竹吟太息曰：能做此語，又安得不乞食。余謂此竹吟憤激之談。所謂名士習 氣也。聰明穎雋之士，或恃才兀傲，久而悖謬乖張，使人不敢相邇者，其勢亦可以乞食；或有文無行，久而穢跡惡聲，使人不屑齒錄者，其勢可以乞食。是豈可賦感士不遇哉。