qǔ rì yú yuān zhàn lín píng, gǔ qǐ jīn shān huī fú bīng.
取日虞渊战临平，鼓起金山麾伏兵。

jì bù huà cǐ bèi wéi jūn zhèn xíng, guó róng diāo chán pèi cōng háng,
既不画此背嵬军阵形，国容貂蝉佩葱珩，

jūn róng jīn jiǎ mǎ zhū yīng. yòu bù huà cǐ shēng miàn zhēn yí xíng,
军容金甲马朱缨。又不画此生面真仪刑，

xī wáng bù kěn zhuān shū tíng. qīng liáng jū shì yǐ zì míng,
昔王不肯专枢庭。清凉居士以自名，

sàn yí wàn qí hái tún yíng. dú kòng zhǎng ěr yóu lín jiōng,
散遗万骑还屯营。独控长耳游林坰，

lín jiān zuò shí qiáo sǒu zhēng. bù wú zuì wèi ā yè xíng,
林间坐石樵叟争。不无醉尉呵夜行，

shú shí zhū mén kàng máo jīng. wáng sūn miào nián wàn shì qīng,
孰识朱门抗旄旌。王孙妙年万事轻，

yù dǎo jī yǐng yí fú róng. gōng hóu dàn mò shèng dān qīng,
欲蹈箕颍遗浮荣。龚侯淡墨胜丹青，

zuò cǐ bà qiáo fēng xuě zhēng. lóng biàn bù cè rén zhōng yīng,
作此灞桥风雪征。龙变不测人中英，

dì guān qǐ shì hán shū shēng. zhàng fū chū chù wú néng píng,
谛观岂是寒书生。丈夫出处吾能评，

bù kě cháng jiàn jí duǎn qíng. de shí yòng shì shēn míng hēng,
不可长剑即短檠。得时用世身名亨，

fǒu zāi lǚ dào yōu rén zhēn. yè yè yòng yì hé zhēng róng,
否哉履道幽人贞。叶叶用意何峥嵘，

dà sī mǎ kǎn sūn yuān míng.
大司马侃孙渊明。