fán jué wù, bì tuō yú yí zhě. shàn qí yòng fú, è qí yòng huàn shàn zhì yú yòu yě, zhōng wú huò piān. yǒu lì yān, qù qí lì, zé bù shòu yě qí zhī suǒ tuō. ruò yǒu lì yú shàn zhě, yǐn tuō yú è, zé bù shòu yǐ, zhì shū yuǎn. gù qí yǒu shǐ shī lì zhě, yǒu shǐ lí hài zhě, cǐ shì zhī shī.
凡决物，必托于疑者。善其用福，恶其用患；善至于诱也，终无惑偏。有利焉，去其利，则不受也；奇之所托。若有利于善者，隐托于恶，则不受矣，致疏远。故其有使失利者，有使离害者，此事之失。

shèng rén suǒ yǐ néng chéng qí shì zhě yǒu wǔ: yǒu yǐ yáng dé zhī zhě, yǒu yǐ yīn zéi zhī zhě, yǒu yǐ xìn chéng zhī zhě, yǒu yǐ bì nì zhī zhě, yǒu yǐ píng sù zhī zhě. yáng lì yú yī yán, yīn lì yú èr yán, píng sù shū jī yǐ yòng sì zhě wēi ér shī zhī. yú shì dù zhī wǎng shì, yàn zhī lái shì, cān zhī píng sù, kě zé jué zhī.
圣人所以能成其事者有五：有以阳德之者，有以阴贼之者，有以信诚之者，有以蔽匿之者，有以平素之者。阳励于一言，阴励于二言，平素、枢机以用；四者微而施之。于事度之往事，验之来事，参之平素，可则决之。

wáng gōng dà rén zhī shì yě, wēi ér měi míng zhě, kě zé jué zhī bù yòng fèi lì ér yì chéng zhě, kě zé jué zhī yòng lì fàn qín kǔ, rán bù dé yǐ ér wèi zhī zhě, kě guì zé jué zhī qù huàn zhě, kě guì zé jué zhī cóng fú zhě, kě zé jué zhī. gù fū jué qíng dìng yí, wàn shì zhī jī, yǐ zhèng zhì luàn, jué chéng bài, nán wéi zhě. gù xiān wáng nǎi yòng shī guī zhě, yǐ zì jué yě.
王公大人之事也，危而美名者，可则决之；不用费力而易成者，可则决之；用力犯勤苦，然不得已而为之者，可贵则决之；去患者，可贵则决之；从福者，可则决之。故夫决情定疑，万事之基，以正治乱，决成败，难为者。故先王乃用蓍龟者，以自决也。