yǒu róng yáng zhèng yòu xuán, míng jiā zǐ yě. jū cháng ān zhōng. zì xiǎo yǔ lín shè lǘ qiū shì zi, xié dú shū yú shī shì. yòu xuán xìng jiāo, lǜ yǐ mén wàng qīng guì, ér lǘ qiū shì hán jiàn zhě, wǎng wǎng xì ér mà zhī yuē:" lǘ qiū shì fēi wú lèi yě! ér wǒ xié xué yú shī shì, wǒ suī bù yǔ, rǔ níng bù kuì yú xīn hū?"
有荣阳郑又玄，名家子也。居长安中。自小与邻舍闾丘氏子，偕读书于师氏。又玄性骄，率以门望清贵，而闾丘氏寒贱者，往往戏而骂之曰：“闾丘氏非吾类也！而我偕学于师氏，我虽不语，汝宁不愧于心乎？”

lǘ qiū zi mò rán yǒu cán sè. hòu shù suì, lǘ qiū zi bìng sǐ.
闾丘子默然有惭色。后数岁，闾丘子病死。

jí shí nián, yòu xuán yǐ míng jīng shàng dì. qí hòu diào bǔ cān jūn yú táng ān jùn. jì zhì guān, jùn shǒu mìng jiǎ wèi táng xìng yǒu tóng shě chóu shēng zhě, dà jiǎ zhī zǐ, nián shǐ guān. qí jiā zī chǎn wàn jì. rì yǔ yòu xuán huì, yòu xuán lèi shòu qí jīn qián lù yí, cháng yǔ yàn yóu. rán chóu shēng fēi shì zú, wèi cháng yǐ lǐ mào jiē zhī. cháng yī rì, yòu xuán zhì jiǔ gāo huì, ér chóu shēng bù dé yǔ. jí jiǔ lán, yǒu wèi yòu xuán zhě yuē:" chóu shēng yǔ zi tóng shě, huì yàn ér chóu shēng bù dé yǔ, qǐ fēi yǒu zuì hū?"
及十年，又玄以明经上第。其后调补参军于唐安郡。既至官，郡守命假尉唐兴有同舍仇生者，大贾之子，年始冠。其家资产万计。日与又玄会，又玄累受其金钱赂遗，常与宴游。然仇生非士族，未尝以礼貌接之。尝一日，又玄置酒高会，而仇生不得予。及酒阑，有谓又玄者曰：“仇生与子同舍，会宴而仇生不得予，岂非有罪乎？”

yòu xuán cán, jí zhào chóu shēng. shēng zhì, yòu xuán yǐ zhī yǐn zhī. shēng cí bù néng yǐn mǎn, gù xiè. yòu xuán nù mà yuē:" rǔ shì jǐng zhī mín, tú zhī zhuī dāo ěr, hé wéi jiàn jū guān zhì xié? qiě wú yǔ rǔ wéi wǔ, shí rǔ zhī xìng, yòu hé gǎn cí jiǔ hū?"
又玄惭，即召仇生。生至，又玄以卮饮之。生辞不能引满，固谢。又玄怒骂曰：“汝市井之民，徒知锥刀尔，何为僭居官秩邪？且吾与汝为伍，实汝之幸，又何敢辞酒乎？”

yīn zhèn yī qǐ. chóu shēng xiū qiě shén. fǔ ér tuì. suì qì guān bì mén, bù yú rén wǎng lái. jīng shù yuè bìng zú.
因振衣起。仇生羞且甚。俛而退。遂弃官闭门，不与人往来。经数月病卒。

míng nián, zhèng bà guān, qiáo jū méng yáng jùn fó sì. zhèng cháng hǎo huáng lǎo zhī dào. shí yǒu wú dào shì zhě, yǐ dào yì wén, lú yú shǔ mén shān. yòu xuán gāo qí fēng, jí qū ér jiù yè, yuàn wèi mén dì zǐ. wú dào shì yuē:" zi jì mù shén xiān, dāng qiě jū shān lín, wú wéi jí jí yú chén sú jiān."
明年，郑罢官，侨居濛阳郡佛寺。郑常好黄老之道。时有吴道士者，以道艺闻，庐于蜀门山。又玄高其风，即驱而就谒，愿为门弟子。吴道士曰：“子既慕神仙，当且居山林，无为汲汲于尘俗间。”

yòu xuán xǐ xiè yuē:" xiān shēng zhēn yǒu dào zhě. mǒu yuàn wèi lì yú zuǒ yòu, qí kě hū?"
又玄喜谢曰：“先生真有道者。某愿为隶于左右，其可乎？”

dào shì xǔ ér liú zhī. fán shí wǔ nián, yòu xuán zhì shāo duò. wú dào shì yuē:" zi bù néng gù qí xīn, tú wèi jū shān lín zhōng, wú bǔ yǐ."
道士许而留之。凡十五年，又玄志稍惰。吴道士曰：“子不能固其心，徒为居山林中，无补矣。”

yòu xuán jí cí qù. yàn yóu méng yáng jùn jiǔ zhī. qí hòu dōng rù cháng ān, cì bāo chéng, shě nì lǚ shì. yù yī tóng ér shí yú suì, mào shén xiù. yòu xuán yǔ zhī yǔ, qí biàn huì qiān zhuǎn wàn huà, yòu xuán zì wèi bù néng jí. yǐ ér wèi yòu xuán yuē:" wǒ yǔ jūn gù rén yǒu nián yǐ, jūn shěng zhī hū?"
又玄即辞去。宴游濛阳郡久之。其后东入长安，次褒城，舍逆旅氏。遇一童儿十余岁，貌甚秀。又玄与之语，其辨慧千转万化，又玄自谓不能及。已而谓又玄曰：“我与君故人有年矣，君省之乎？”

yòu xuán yuē:" wàng yǐ."
又玄曰：“忘矣。”

tóng ér yuē:" wú cháng shēng lǘ qiū shì zhī mén, jū cháng ān zhōng, yǔ zi xié xué yú shī shì. zi yǐ wǒ hán jiàn, qiě yuē' fēi wú lèi yě'. hòu yòu wèi chóu shì zi, wèi yú táng xìng. yǔ zi tóng shě. zi shòu wǒ jīn qián lù yí shén duō. rán zi wèi cháng yǐ lǐ mào yù wǒ, mà wǒ shì jǐng zhī mín. hé wú zi jiāo ào zhī shén xié?" yòu xuán jīng, yīn zài bài xiè yuē:" chéng wú zhī zuì yě. rán zi fēi shèng rén, ān dé zhī sān shēng shì hū?" tóng ér yuē:" wǒ tài qīng zhēn rén, shàng dì yǐ rǔ yǒu dào qì, gù shēng wǒ yú rén jiān, yǔ rǔ wèi yǒu, jiāng shòu zhēn xiān zhī jué ér rǔ yǐ xìng jiāo ào, zhōng bù néng dé qí dào. xū! kě bēi hū!" yán qì, hū wáng suǒ jiàn. yòu xuán jì wù qí shì, shén cán huì, jìng yǐ yōu zú.
童儿曰：“吾尝生闾丘氏之门，居长安中，与子偕学于师氏。子以我寒贱，且曰‘非吾类也’。后又为仇氏子，尉于唐兴。与子同舍。子受我金钱赂遗甚多。然子未尝以礼貌遇我，骂我市井之民。何吾子骄傲之甚邪？"又玄惊，因再拜谢曰："诚吾之罪也。然子非圣人，安得知三生事乎？"童儿曰："我太清真人，上帝以汝有道气，故生我于人间，与汝为友，将授真仙之诀；而汝以性骄傲，终不能得其道。吁！可悲乎！"言讫，忽亡所见。又玄既寤其事，甚惭恚，竟以忧卒。