táng mǎ zhōu zì bīn wáng, shǎo gū pín, míng shī chuán, luò tuò bù shì chǎn yè, bù wéi zhōu lǐ suǒ zhòng. bǔ bó zhōu zhù jiào, rì yǐn jiǔ. cì shǐ dá xī nù, lǚ jiā jiù zé. zhōu nǎi fú yī nán yóu cáo biàn zhī jìng. yīn jiǔ hòu xǔ jùn yí lìng cuī xián, yòu yù zé rǔ. xī zhì xīn fēng, sù lǚ cì, zhǔ rén wéi gōng shè zhū shāng fàn rén, ér bù gù zhōu. zhōu suì mìng jiǔ yī dòu, dú zhuó, suǒ yǐn yú zhě, biàn tuō xuē xǐ zú. zhǔ rén qiè qí zhī. yīn zhì jīng, tíng yú mài ǎo sì. shù rì, qí mì yī guǎn kè chù. ǎo nǎi yǐn zhì yú zhōng láng jiàng cháng hé zhī jiā.
唐马周字宾王，少孤贫，明诗传，落魄不事产业，不为州里所重。补博州助教，日饮酒。刺史达奚怒，屡加咎责。周乃拂衣南游曹汴之境。因酒后许浚仪令崔贤，又遇责辱。西至新丰，宿旅次，主人唯供设诸商贩人，而不顾周。周遂命酒一斗，独酌，所饮余者，便脱靴洗足。主人窃奇之。因至京，停于卖媪肆。数日，祈觅一馆客处。媪乃引致于中郎将常何之家。

ǎo zhī chū mài yě, lǐ chún fēng yuán tiān gāng cháng yù ér yì zhī, jiē qiè yún:" cǐ fù rén dà guì, hé yǐ zài cǐ?"
媪之初卖也，李淳风、袁天纲尝遇而异之，皆窃云：“此妇人大贵，何以在此？”

mǎ gōng xún qǔ wèi qī. hòu yǒu zhào, wén wǔ wǔ pǐn guān yǐ shàng, gè shàng fēng shì. zhōu chén pián yí èr shí tiáo shì, qiǎn hé zòu zhī. nǎi qǐng zhì jiē gǔ, jí wén wǔ guān fēi zǐ bì lǜ děng fú sè, bìng chéng mén zuǒ yòu chū rù shì, jiē hé zhǐ. tài zōng guài ér wèn hé suǒ jiàn. hé duì yuē:" nǎi chén jiā kè mǎ zhōu suǒ wéi yě."
马公寻取为妻。后有诏，文武五品官已上，各上封事。周陈便宜二十条事，遣何奏之。乃请置街鼓，及文武官绯紫碧绿等服色，并城门左右出入事，皆合旨。太宗怪而问何所见。何对曰：“乃臣家客马周所为也。”

zhào jiàn yǔ yǔ, mìng zhí mén xià shěng, réng lìng fáng xuán líng shì jīng jí cè, bài rú lín láng, shǒu jiān chá yù shǐ. yǐ cháng hé jǔ dé qí rén, cì bó bǎi pǐ. zhōu hòu zhuǎn jǐ shì zhōng zhōng shū shè rén, yǒu jī biàn, néng fū zòu, shēn shí shì duān, dòng wú bù zhōng. cén wén běn jiàn zhī yuē:" wú jiàn mǎ jūn, lìng rén wàng juàn, rán yuān jiān huǒ sè, téng shàng bì sù, dàn kǒng bù néng jiǔ ěr."
召见与语，命直门下省，仍令房玄龄试经及策，拜儒林郎，守监察御史。以常何举得其人，赐帛百匹。周后转给事中中书舍人，有机辩，能敷奏，深识事端，动无不中。岑文本见之曰：“吾见马君，令人忘倦，然鸢肩火色，腾上必速，但恐不能久耳。”

shù nián nèi, guān zhì zǎi xiàng. qí ǎo yì wèi fū rén. hòu wèi lì bù shàng shū, bìng xiāo kě, mí nián bù zhěn, nián sì shí bā ér zú. zhuī zèng yòu pú yè gāo táng gōng.
数年内，官至宰相。其媪亦为夫人。后为吏部尚书，病消渴，弥年不疹，年四十八而卒。追赠右仆射高唐公。