wén zhū qí jiù yún: xī yǒu rén yīn tā shì, huí jiàn qí qī wèi jiān dào suǒ shā. dàn bú jiàn qí shǒu, zhī tǐ jù zài. jì bēi qiě jù, suì gào yú qī zú. qī zú wén zhī, suì zhí xù ér rù guān chéng, héng jiā wū yún:" ěr shā wú ài nǚ!"
闻诸耆旧云：昔有人因他适，回见其妻为奸盗所杀。但不见其首，肢体俱在。既悲且惧，遂告于妻族。妻族闻之，遂执婿而入官丞，横加诬云：“尔杀吾爱女！”

yù lì yán qí biān chuí, mò de zì míng, jì bù rèn qí kǔ, nǎi zì wū shā rén, gān qí yī sǐ. kuǎn àn lǚ jì chéng, jiē yǐ wéi bù miù. jùn zhǔ wěi zhū cóng shì, cóng shì yí ér bù duàn, wèi shǐ jūn yuē:" mǒu làn chén mù xí, chéng yí jié jié, fèng lǐ rén mìng, yī sǐ bù kě zài shēng, gǒu huò wù jǔ diǎn xíng, qǐ néng zhuī huǐ yě. bì qǐng huǎn ér qióng zhī. qiě wèi fū zhī dào, shú rěn shā qī, kuàng yì zài qí méi, jú néng duàn jǐng. zòng yǒu xì ér hài zhī, hé zuò tuō huò zhī jì yě, huò tuī bìng yǔn, huò tuō bào wáng, yān shì cún shī ér qì shǒu? qí lǐ shén míng." shǐ jūn xǔ qí yàn yì zhī. cóng shì nǎi bié kāi qí dì, quán zuò bì láo, shèn zé sī cún, yí cǐ xì zhě, xì ér hé zhī, réng gěi yǐ jiǔ shí tāng mù, yǐ píng rén dài zhī. jiàn hù jí yuán, bù shǐ xì yú wài. rán hòu biàn kān zài chéng wǔ zuò xíng rén, lìng gè gōng tōng jìn lái yīng yú rén jiā ān cuò fén mù duō shǎo qù chù wén zhuàng. jì ér yī miàn jié zhī yuē:" rǔ děng yú rén jiā jǔ shì, hái yǒu kě yí zhě hū?" yǒu yī rén yuē:" mǒu yú yī háo jiā jǔ shì, gòng yán shā què yī nǎi zǐ, yú qiáng shàng yì guò, xiōng qì zhōng shén shì wú wù, jiàn zài mǒu fāng." fā zhī, guǒ dé yī nǚ shǒu jí, suì jiāng shǒu duì shī, lìng sù zhě yàn rèn, yún:" fēi yě." suì shōu háo jiā jū zhī. háo jiā fú gū ér jù kuǎn, nǎi shì shā yī nǎi zǐ, hán shǒu ér zàng zhī, yǐ shī yì cǐ liáng jiā zhī fù, sī shì xù zhī. háo shì nǎi quán jiā qì shì. xū, wǔ cí chá yù, dé wú shèn hū?
狱吏严其鞭捶，莫得自明，洎不任其苦，乃自诬杀人，甘其一死。款案履既成，皆以为不谬。郡主委诸从事，从事疑而不断，谓使君曰：“某滥尘幕席，诚宜竭节，奉理人命，一死不可再生，苟或误举典刑，岂能追悔也。必请缓而穷之。且为夫之道，孰忍杀妻，况义在齐眉，局能断颈。纵有隙而害之，盍作脱祸之计也，或推病殒，或托暴亡，焉事存尸而弃首？其理甚明。”使君许其谳义之。从事乃别开其第，权作狴牢，慎择司存，移此系者，细而劾之，仍给以酒食汤沐，以平人待之。键户棘垣，不使系于外。然后遍勘在城伍作行人，令各供通近来应与人家安厝坟墓多少去处文状。既而一面洁之曰：“汝等与人家举事，还有可疑者乎？”有一人曰：“某于一豪家举事，共言杀却一奶子，于墙上异过，凶器中甚似无物，见在某坊。”发之，果得一女首级，遂将首对尸，令诉者验认，云：“非也。”遂收豪家鞫之。豪家伏辜而具款，乃是杀一奶子，函首而葬之，以尸易此良家之妇，私室蓄之。豪士乃全家弃市。吁，伍辞察狱，得无慎乎？