zhū chǔ shēng, nǚ xì ěr, diào qiāng xì ěr. qí kē bái zhī miào, yǒu běn qiāng bù néng dé shí fēn zhī yī zhě. gài sì míng yáo yì chéng xiān shēng jīng yīn lǜ, cháng yǔ chǔ shēng bèi jiǎng jiū guān jié, miào rù qíng lǐ, rú jiāng tiān mù xuě xiāo guāng jiàn huà zhōng rén děng xì, suī kūn shān lǎo jiào shī xì xì mó nǐ, duàn bù néng jiā qí háo mò yě. bān zhōng jiǎo sè, zú yǐ gǔ chuī chǔ shēng zhě fāng liú zhī, gù bān cì yù miào. chǔ shēng sè bù shèn měi, suī jué shì jiā rén, wú qí fēng yùn. chǔ chǔ sù sù, qí gū yì zài méi, qí shēn qíng zài jié, qí jiě yì zài yān shì mèi xíng. xìng mìng yú xì, xià quán lì wèi zhī. qū bái yǒu wù, shāo wèi dìng zhèng zhī, suī hòu shù yuè, qí wù chù bì gǎi xuē rú suǒ yǔ. chǔ shēng duō zuò chí, yī wǎng shēn qíng, yáo yáng wú zhǔ. yī rì, tóng yú zài dìng xiāng qiáo, rì bū yān shēng, lín mù yǎo míng, chǔ shēng dī tóu bù yǔ, qì rú yǔ xià, yú wèn zhī, zuò shì yǔ yǐ duì. láo xīn chōng chōng, zhōng yǐ qíng sǐ.
朱楚生，女戲耳，調腔戲耳。其科白之妙，有本腔不能得十分之一者。蓋四明姚益城先生精音律，嘗與楚生輩講究關節，妙入情理，如《江天暮雪》、《霄光劍》、《畫中人》等戲，雖崑山老教師細細摹擬，斷不能加其毫末也。班中腳色，足以鼓吹楚生者方留之，故班次愈妙。楚生色不甚美，雖絕世佳人，無其風韻。楚楚謖謖，其孤意在眉，其深情在睫，其解意在煙視媚行。性命於戲，下全力為之。曲白有誤，稍為訂正之，雖後數月，其誤處必改削如所語。楚生多坐馳，一往深情，搖颺無主。一日，同餘在定香橋，日晡煙生，林木窅冥，楚生低頭不語，泣如雨下，余問之，作飾語以對。勞心忡忡，終以情死。